Czesław Cyraniak

Sport i rekreacja

Czesław Cyraniak, znany także pod swoim pseudonimem „Kajnar”, przyszedł na świat 1 czerwca 1914 roku w pięknym Poznaniu. Był to człowiek o wielkim talencie oraz pasji do boksu, który wkrótce zyskał uznanie jako sportowiec.

Na kartach historii sportu zapisał się jako polski bokser i olimpijczyk, co stanowi niezwykle znaczący aspekt jego kariery. Jego życie zakończyło się tragicznie 11 września 1939 roku w Mąkolicach, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci fanów boksu.

Kariera

Czesław Cyraniak rozpoczął swoją przygodę ze sportem, konkretnie z boksowaniem, w klubie Warta Poznań, w którym pozostał przez całą swoją karierę sportową, która trwała od 1929 do 1938 roku. W 1936 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich organizowanych w Berlinie.

Reprezentując kategorię lekką, w pierwszej rundzie zmagał się z zawodnikiem Aupetitem z Francji, którego zdołał pokonać. Niestety, w drugim pojedynku został uznany za pokonanego w sposób budzący wątpliwości przez Filipińczyka Padillę, co wprowadziło wiele kontrowersji. W kraju brał również udział w mistrzostwach Polski, zdobywając tytuł mistrza w 1935 roku w kategorii lekkiej i brązowy medal w 1934 roku w kategorii piórkowej.

W tym samym roku jego osiągnięcia sportowe zostały docenione, ponieważ zajął 5. miejsce w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na dziesięciu najpopularniejszych sportowców. Czesław Cyraniak był również aktywnym członkiem drużynowych mistrzostw Polski w boksie, gdzie zdobył tytuł mistrzowski sześciokrotnie w latach 1933–1938.

W reprezentacji Polski występował dziesięciokrotnie, odnosząc łączną liczbę czterech zwycięstw, jednego remisu oraz pięciu porażek między latami 1934 a 1938. W trakcie całej swojej kariery bokserskiej używał pseudonimu „Kajnar”.

Losy wojenne

W 1939 roku, Czesław Cyraniak został zmobilizowany jako podporucznik rezerwy.

Pełnił funkcję dowódcy II plutonu w 5 kompanii II batalionu 57 Pułku Piechoty.

Niestety, stracił życie w bitwie nad Bzurą. Jego śmierć miała miejsce w trakcie niemieckiego ataku ogniowego na wieś Mąkolice w nocy z 11 na 12 września.

Po zakończeniu walk, został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym, gdzie spoczywa w zbiorowej mogile obok innych żołnierzy Wojska Polskiego.

Przypisy

  1. A. K. Kunert, Z. Walkowski, Kronika kampanii wrześniowej 1939, Wydawnictwo Edipresse Polska, Warszawa 2005, s. 71.
  2. Andrzej Jucewicz, Włodzimierz Stępiński: Chwała olimpijczykom, 1939-1945. Warsaw: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1968, s. 18–20.
  3. Wryk 2015, s. 180.
  4. Wryk 2015, s. 179–180.
  5. W albumie A. Kunerta pod datą 16 września, por. przypis niżej.

Oceń: Czesław Cyraniak

★★★★★
Średnia ocena:4.56 Liczba ocen:19