Stanisław Gościniak


Stanisław Kazimierz Gościniak, urodzony 18 lipca 1944 roku w Poznaniu, to postać znana w polskim świecie sportu, szczególnie w dziedzinie siatkówki. Jako siatkarz oraz trener siatkarski, zyskał uznanie za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój tej dyscypliny w Polsce.

Życiorys

Stanisław Gościniak to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiej siatkówki. Reprezentował kluby Gwardia Wrocław, a następnie Resovia, gdzie w latach 1971–1975 zdobył cztery tytuły mistrza Polski, jeden srebrny medal oraz dwa brązowe. Sukcesy te towarzyszyły mu także w międzynarodowych rozgrywkach, gdzie z drużyną Resovii sięgnął po klubowe wicemistrzostwo świata w 1975 roku.

Gościniak osiągnął także wyjątkowe sukcesy na arenie międzynarodowej, stając się mistrzem świata w 1974 roku w Meksyku, a jego umiejętności sportowe zostały docenione, kiedy uznano go za najlepszego gracza tych mistrzostw. Warto wspomnieć o jego brązowym medalu podczas mistrzostw Europy w Stambule w 1967 roku oraz o drugim miejscu w Pucharze Świata w Pradze. W sumie reprezentował Polskę 218 razy w latach 1965–1974, zdobywając uznanie jako jeden z najlepszych rozgrywających na świecie.

W 1977 roku ukończył Akademię Wychowania Fizycznego i rozpoczął pracę z AZS Częstochowa. Z tym klubem odnosił liczne sukcesy, zdobywając czterokrotnie mistrzostwo Polski (w latach 1990, 1994, 1995, 1997), trzykrotnie wicemistrzostwo (1991, 1992, 2001), a także Puchar Polski w 1998 i Superpuchar w 1995 roku.

W latach 1986–1987 pełnił funkcję trenera męskiej reprezentacji Polski, a jego zespół zdobył dziewiąte miejsce na mistrzostwach świata w Paryżu. Wrócił do tej roli na krótko w latach 2003–2004, prowadząc drużynę olimpijską na igrzyskach w Atenach w 2004 roku, gdzie zdobyli 5–8 miejsce. Od kwietnia 2009 roku, Gościniak zajmuje się kadrą juniorów Polski.

W dniu 27 października 2005 roku, jego osiągnięcia zostały docenione poprzez przyjęcie do Volleyball Hall of Fame, czyli siatkarskiej „Galerii Sław” w Holyoke. Jednak jego kariera ma również kontrowersyjne aspekty; w latach 80. został pozyskany przez Gromosława Czempińskiego do współpracy z Służbą Bezpieczeństwa PRL jako tajny współpracownik o pseudonimie Stin. W 2010 roku złożył oświadczenie lustracyjne, które zostało uznane przez Sąd Okręgowy w Gliwicach za niezgodne z prawdą 28 grudnia 2015 roku.

Odznaczenia i wyróżnienia

Stanisław Gościniak został odznaczony wieloma prestiżowymi nagrodami, które odzwierciedlają jego znaczący wkład w rozwój i działalność na rzecz kraju. Wśród jego wyróżnień znajdują się:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2011),
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000),
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • wpis do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego” (1975).

Przypisy

  1. Tomasz Rosiński: Legenda polskiej siatkówki kłamcą lustracyjnym! Orzeczenie jest już prawomocne. Wirtualna Polska, 22.02.2016 r. [dostęp 27.09.2018 r.]
  2. Joanna Pośpiech: Wiadomości: Tak było 32 lata temu. 02.12.2006 r. [dostęp 16.04.2016 r.]
  3. Spotkanie Egzekutywy KW PZRP z wpisanymi do „Księgi zasłużonych dla województwa rzeszowskiego”. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 97, s. 1, 2, 29.04.1975 r.
  4. IPN: Inwentarz archiwalny IPN. Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Częstochowie [1975] 1983–1990. [dostęp 27.09.2018 r.]
  5. M.P. z 2012 r. poz. 230.
  6. M.P. z 2001 r. nr 5, poz. 91.

Oceń: Stanisław Gościniak

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:10