Friedrich Karl Hermann Entress, urodzony 8 grudnia 1914 roku w Poznaniu, to postać, która na zawsze wpisała się w mroczną historię II wojny światowej. Jego życie, które zakończyło się 28 maja 1947 roku w Landsbergu, wiąże się z tragicznie słynnym okresem, w którym pełnił funkcję zbrodniarza wojennego.
Entress był jednym z lekarzy SS, którzy zdecydowanie przyczynili się do okrutnych praktyk stosowanych w niemieckich obozach koncentracyjnych. Jako SS-Hauptsturmführer, był odpowiedzialny za wiele niehumanitarnych działań, które miały miejsce w tym okrutnym czasie.
Życiorys
Friedrich Entress urodził się w Poznaniu, jako potomstwo Karla Entressa, który pracował w miejscowej bibliotece uniwersyteckiej. Jego babcia, Annie Michalik, miała ogromny wpływ na jego życie, ucząc go doskonałej znajomości języka polskiego. Zatrzymywał się w kamienicy przy Kreuzstrasse 2, znanej jako ulicy Krzyżowej.
Po ukończeniu studiów medycznych na Uniwersytecie Poznańskim w czerwcu 1939 roku, Entress wstąpił do SS 4 listopada tego samego roku (numer identyfikacyjny 352124). Od 21 listopada 1939 do 1 grudnia 1940 roku pełnił służbę w Oddziałach Dyspozycyjnych SS oraz Waffen-SS jako lekarz. Jego kariera medyczna w obozach rozpoczęła się w grudniu 1940 roku, kiedy to został SS-Lagerarzt w Sachsenhausen, gdzie pełnił tę funkcję do 3 stycznia 1941 roku.
Po krótkiej wizycie w Sachsenhausen, Entress został naczelnym lekarzem w obozie Gross-Rosen od 3 stycznia do 11 grudnia 1941 roku. Następnie przeniesiono go do kompleksu obozowego Auschwitz, gdzie pełnił rolę lekarza w Brzezince oraz Monowicach. Od 20 grudnia 1943 do 25 czerwca 1944 był lekarzem w Gusen, zanim powrócił do Gross-Rosen, gdzie pracował do 13 lutego 1945 roku.
W trakcie swojej działalności w Auschwitz, Entress stał się specjalistą od metod zabijania więźniów, wprowadzając procedurę mordowania ich za pomocą zastrzyków z fenolu. Według dokumentacji ujawnionej przez Tomasza Boneka w książce Demony śmierci. Zbrodniarze z Gross-Rosen, technika ta została po raz pierwszy zastosowana przez Entressa w 1941 roku na jeńcach radzieckich w Gross-Rosen. Początkowo stosował wstrzyknięcia dożylne, lecz później zmienił metodę na dosercowe, co przyspieszało efekt. W tym brutalnym procederze wspierało go kilku sanitariuszy SS, w tym Herbert Scherpe oraz Emil Hantl.
Entress osobiście wybierał ofiary, zaś razem z innymi lekarzami decydował o ich losie. Szacuje się, że liczba więźniów, którzy zginęli w ten sposób, wynosi nawet 25 tysięcy. Procedura zabójstwa przebiegała w sposób szczególnie brutalny: ofiara umieszczana była na fotelu dentystycznym, a następnie więźniowie trzymali ją, podczas gdy oprawca wbijał igłę w pierś. Później półprzytomne ciało przenoszone było do pobliskiego pomieszczenia, gdzie umierało na podłodze w przeciągu kilku minut. W gronie zamordowanych znajdowały się także dzieci, ciężarne kobiety oraz matki zaraz po porodzie, które ginęły razem ze swoimi nowonarodzonymi dziećmi.
Oprócz brutalskich morderstw, Entress uczestniczył także w selekcjach więźniów i emitował fałszywe świadectwa zgonu, co przyczyniło się do fali zbrodni w obozach. W czasie swojej służby w Gusen brał aktywny udział w wysyłaniu więźniów do komór gazowych, decydując o ich losie.
Po wojnie Friedrich Entress stanął przed amerykańskim Trybunałem Wojskowym w Dachau, gdzie odpowiadał za zbrodnie popełnione w obozie Mauthausen-Gusen. Został uznany za winnego i skazany na karę śmierci, a jego egzekucja miała miejsce przez powieszenie w więzieniu w Landsberg. Ostatnie słowa Entressa brzmiały: Herr, Dir befehle ich meine Seele und Angehörige, co w tłumaczeniu oznacza „Panie, polecam Ci moją duszę oraz bliskich”.
Przypisy
- a b JoannaJ. Lamparska JoannaJ., Lekarze od zabijania. Medyczna gwardia Hitlera, Znak Koncept, 15.10.2023 r. Brak numerów stron w książce
- Oświęcim w oczach SS, KAW, Warszawa 1985 r., ISBN 83-03-01024-7, s. 267.
Pozostali ludzie w kategorii "Przestępcy i zbrodniarze":
Hans Krüger (oficer Gestapo) | Gerhard Flesch | Arthur Liebehenschel | Kazimierz Polus | Wojciech KroloppOceń: Friedrich Entress