Hans Krüger, urodzony 1 lipca 1909 roku w Poznaniu, a zmarły 8 lutego 1988 roku w Wartenbergu, był postacią o niezwykle kontrowersyjnej historii.
Jako niemiecki zbrodniarz wojenny, Krüger pełnił funkcję SS-Hauptsturmführera, co wskazuje na jego wysoką rangę w strukturze SS. Jego działalność w czasie II wojny światowej wiązała się z udziałem w strasznych zbrodniach, takich jak morderstwo profesorów lwowskich oraz mord na inteligencji polskiej w Stanisławowie.
Życiorys
Hans Krüger swoje pierwsze kroki w strukturach paramilitarnych stawiał jako młody chłopak. W wieku 16 lat, w 1925 roku, dołączył do organizacji Stahlhelm, a cztery lata później związał się z SA, gdzie przyjął tytuł Sturmführera.
W 1930 roku stał się członkiem NSDAP, co znacząco wpłynęło na jego dalszą karierę polityczną i zawodową. Jako zawodowy SA-Führer był aktywnie zaangażowany w represyjne działania przeciwko działaczom SPD oraz KPD, a ich aresztowania prowadziły do ich osadzenia w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu.
Wkrótce Krüger, poszukując lepszych możliwości działania, przeszedł na własne życzenie do Gestapo, tajnej policji III Rzeszy, gdzie jego działalność nabrała jeszcze większego znaczenia w kontekście reżimu hitlerowskiego.
II wojna światowa
Po zakończeniu kampanii wrześniowej Hans Krüger odegrał kluczową rolę jako organizator oraz pierwszy komendant niemieckiej szkoły policyjnej, która mieściła się w Rabce. W ciągu roku 1940 został przeniesiony do berlińskiej szkoły Sicherheitspolizei, a jego obecność w okupowanej Polsce rozpoczęła się na zlecenie Reinharda Heydricha w 1941 roku. Krüger krótko przebywał w Krakowie, a po inwazji Niemców na ZSRR przeniósł się do Lwowa. Na początku sierpnia 1941 roku objął stanowisko szefa Sicherheitspolizei oraz SD w Stanisławowie.
Był on częścią grupy operacyjnej Geheime Feldpolizei, która działała w ramach Einsatzkommando zur besonderen Verwendung pod dowództwem SS-Brigadeführera Eberharda Schöngartha. W ramach swoich działań uczestniczył w brutalnych aresztowaniach oraz egzekucjach profesorów lwowskich uczelni. Po awansie na szefa Gestapo w Stanisławowie, Krüger przeprowadził aresztowania i zlecił wymordowanie około 250 Polaków, którzy stanowili niemal całą elitę intelektualną miasta. Oprócz tej masowej akcji, w późniejszych miesiącach prowadził liczne egzekucje, nadal kontynuując swoje brutalne praktyki.
Sam Krüger zasłynął też z rabowania dóbr należących do aresztowanych. W Stanisławowie kierował także akcją likwidacji Żydów. Jego kariera zakończyła się, gdy został odwołany i zdegradowany na skutek informacji, która dotarła do Berlina, a której autorem był Walter Kutschmann. Raport ten ujawniał fakt, że Krüger zdradził aresztowanej Karolinie Lanckorońskiej swoje zaangażowanie w morderstwa profesorów lwowskich oraz szczegóły dotyczące swojego udziału w tych zbrodniach.
Okres powojenny
Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 roku, Hans Krüger został aresztowany przez władze holenderskie, jednakże udało mu się wydostać na wolność, ponieważ nie został rozpoznany. Przez wiele lat cieszył się życiem jako zamożny kupiec w Lüdinghausen, gdzie nawet rozważał kandydowanie do parlamentu w Nadrenii Północnej-Westfalii.
Dopiero w 1962 roku doszło do jego ponownego aresztowania. W toku procesu, który miał miejsce w 1967 roku, Krüger był oskarżony o ludobójstwo wobec Żydów z Stanisławowa. Mimo że prokurator niemiecki kwestionował wiarygodność świadków oskarżających go, Krüger został skazany na dożywocie za zbrodnie przeciwko Żydom. Interesującym aspektem tego procesu było to, że niemiecki sąd odmówił rozpatrzenia oskarżeń dotyczących mordów na Polakach.
Co więcej, niemieckie władze odrzuciły prośby Polski o ekstradycję Krügera do ojczyzny lub przeprowadzenie procesu w Niemczech. W 1986 roku Krüger wyszedł na wolność, kończąc swoją więzienną odyseję, co do dziś wywołuje liczne kontrowersje.
Pozostali ludzie w kategorii "Przestępcy i zbrodniarze":
Gerhard Flesch | Arthur Liebehenschel | Kazimierz Polus | Wojciech Krolopp | Friedrich EntressOceń: Hans Krüger (oficer Gestapo)