Jan Ertmański


Jan Ertmański, urodzony 5 października 1902 roku w Poznaniu, to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiego boksu. Jego talent i determinacja przyczyniły się do uzyskania statusu olimpijczyka, co stanowi nie lada osiągnięcie w jego karierze sportowej.

Patrząc na jego życie, można dostrzec, że odnosił sukcesy nie tylko na krajowych ringach, ale również na międzynarodowych zawodach, gdzie reprezentował Polskę z dumą.

Niestety, jego życie zakończyło się 10 maja 1968 roku w Londynie, co było smutnym zakończeniem kariery jednego z wybitniejszych sportowców swojego czasu.

Życiorys

Jan Ertmański był jednym z pionierów boksu w Polsce. Jako jeden z pierwszych zawodników opanował podstawowe techniki walki pięściarskiej, co umożliwiło mu zdobycie licznych tytułów. W Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 1924 roku wystartował w wadze półśredniej, niestety zakończył swoją przygodę z tym sportem na pierwszej walce, tak samo jak pozostali polscy reprezentanci.

W 1924 roku zajął pierwsze miejsce w mistrzostwach Polski w wadze półśredniej, które były premiera dla tego wydarzenia w historii sportu w kraju. Powtórzył to osiągnięcie w 1926 roku, tym razem w wadze średniej. Dodatkowo, zdobył trzy razy mistrzostwo okręgu poznańskiego w wadze średniej, w latach 1925, 1926 i 1928. Jego zaangażowanie w boks miało miejsce w różnych poznańskich klubach, takich jak Wielkopolski Klub Bokserski, Pentatlon i Warta, gdzie stoczył ponad 300 amatorskich pojedynków.

Warto również zaznaczyć, że był nauczycielem Feliksa Stamma, innego znanego polskiego boksera.

Niestety, po wybuchu II wojny światowej, Jan Ertmański przeszedł przez obozy koncentracyjne w Dachau i Buchenwaldzie. Po zakończeniu wojny osiedlił się w Londynie, gdzie spędził resztę swojego życia. Zmarł i jest pochowany na Hendon Cemetery, w Anglii.


Oceń: Jan Ertmański

Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:9