Zbigniew Doda (szachista)

---

Kariera szachowa

W ciągu sześciu kolejnych dekad, Zbigniew Doda zyskał sobie uznanie jako jeden z najważniejszych polskich szachistów. Jego debiut na scenie szachowej miał miejsce w 1949 roku, kiedy to brał udział w mistrzostwach Polski juniorów w Sopocie, gdzie zajął miejsca 4-6. Tak rozpoczęła się jego wielka przygoda z królewską grą.

Następnie, w 1952 roku, zaskoczył wszystkich, zajmując pierwsze miejsce na turnieju I kategorii w Lublinie i tym sposobem zdobył kategorię kandydata na mistrza. W 1953 roku, dzieląc pierwsze i drugie miejsce w półfinale mistrzostw Polski w Poznaniu, zdołał zadebiutować w finale. Dopiero w 1960 roku we Wrocławiu, zdobył swój pierwszy medal, a dokładniej srebrny, co potwierdziło jego nieprzeciętne umiejętności. W sumie zdobył tytuł mistrza Polski dwukrotnie – w latach 1964 oraz 1967, a także trzy razy zdobył tytuł wicemistrza – prócz wspomnianego 1960, w 1962 i 1965 roku.

W okresie od 1953 do 1978 roku, Doda brał udział w łącznej liczbie 21 finałów mistrzostw Polski. Jego występy doceniano również w międzynarodowych zespołowych turniejach. Uczestniczył w siedmiu olimpiadach szachowych, w tym z szczególnym powodzeniem podczas olimpiady w Lipsku w 1960 roku, gdzie osiągnął znakomity rezultat 65,4% na czwartej szachownicy. Tak samo udane były jego gry w Warnie w 1962 roku i Hawanie w 1966 roku, gdzie osiągnął wyniki powyżej 60% oraz w Tel Awiwie w 1964 roku, gdzie grając na pierwszej szachownicy, mówiąc krótko, awansował z drużyną do finału A.

Łącznie do roku 1974 wystąpił w siedmiu olimpiadach, zdobywając 52½ punktów w 92 partiach. Na drużynowych mistrzostwach Europy w Bath w 1973 roku, polska drużyna zajęła IV miejsce. W obliczu swoich znakomitych występów na olimpiadzie w Warnie oraz w Berlinie w 1962 roku, Doda wypełnił normy potrzebne do uzyskania tytułu mistrza międzynarodowego, który został mu przyznany przez Międzynarodową Federację Szachową w 1964 roku.

W 1968 roku zdobył pierwszą lokatę w turnieju B w Wijk aan Zee. Rok później zbliżył się do wypełnienia normy arcymistrzowskiej, uczestnicząc w turnieju A, gdzie zajął VII miejsce, a na czoło wysunął się Jefim Geller, przewyższając w stawce takich znakomitości jak Michaił Botwinnik czy Lajos Portisch. W 1975 roku Doda zajął trzecie miejsce w mocno obsadzonym turnieju w Polanicy-Zdroju, wyprzedzając zarówno Wolfganga Uhlmanna, jak i innych rywali. Przez całą swoją karierę reprezentował Polskę w 27 meczach międzypaństwowych oraz uczestniczył w blisko pięćdziesięciu międzynarodowych turniejach, w których zdobywał doświadczenie oraz uznanie.

W czasie swojej kariery, Doda miał swoje szczególne preferencje w otwarciach, z których najczęściej wybierał obronę Benoni, odnosząc w niej sukcesy, na przykład pokonując Svetozara Gligoricia. Najwyższy ranking szachowy Doda osiągnął 1 lipca 1971 roku, uzyskując wynik 2430 punktów, co pozwoliło mu dzielić drugie i trzecie miejsce wśród polskich szachistów za Włodzimierzem Schmidtem oraz z Jerzym Lewim.

Po zakończeniu kariery, Zbigniew Doda znalazł wieczny spokój, zostając pochowanym na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu, co stanowi symboliczne zakończenie jego pięknej i pełnej sukcesów drogi w świecie szachów.

---

Oceń: Zbigniew Doda (szachista)

---