Marek Łbik

---

Życiorys

Kariera Marka Łbika to przykład niezwykłej pasji i zaangażowania w sport, które trwały przez wiele lat. Rozpoczął swoją przygodę z aktywnością fizyczną w 1969 roku, początkowo jako kajakarz, a później jako kanadyjkarz. Ukończył liceum zawodowe w Poznaniu w 1977 roku, co było ważnym krokiem w jego dalszej drodze sportowej.

Już w 1978 roku zdobył swoje pierwsze tytuły mistrza Polski. W tym samym roku zadebiutował na mistrzostwach świata, choć nie odniósł sukcesu. Jednakże 1979 przyniósł mu pierwszy medal na mistrzostwach świata, zdobyty w konkurencji C-2 500 m wspólnie z Piotrem Pawłowskim.

Marek Łbik zadebiutował na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie w 1980 roku. Pomimo ciężkiej rywalizacji, nie zdołał zdobyć medalu, kończąc zmagania na piątej pozycji w konkurencji C-1 500 m oraz odpadając w eliminacjach w C-1 1000 m.

Od 1984 roku Marek formował osadę z Markiem Dopierałą, z którym odnosił największe sukcesy w swojej karierze. Trenerem tej osady był Stanisław Rybakowski, który wspierał ich na drodze do sukcesów w kajakarstwie.

Brązowy medal zdobyty w konkurencji C-1000 m na zawodach Przyjaźń-84 był pierwszym sukcesem w nowym zestawieniu. Rok później, w 1985, Marek Łbik zdobył wicemistrzostwo świata w konkurencji C-2 500 m oraz brązowy medal w C-2 1000 m. Momentem zwrotnym w jego karierze był rok 1986, kiedy po raz pierwszy zdobył złoty medal mistrzostw świata w nieolimpijskiej konkurencji C-2 10000 m, co stanowiło historyczny moment dla polskiego kajakarstwa. W tym samym roku otrzymał również wicemistrzostwo świata w C-2 1000 m.

Dzięki tym osiągnięciom, wraz ze swoim partnerem zdobył drugie miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca roku 1986. W 1987 roku odnotował jeszcze większy sukces, zdobywając mistrzostwo świata w C-2 500 m, a także wicemistrzostwo w C-2 1000 m, co zapewniło mu miejsce na szczycie Plebiscytu Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca roku 1987.

Na Igrzyska Olimpijskie w 1988 roku w Seulu Marek i Marek Dopierała byli uznawani za faworytów do złotego medalu. Jednak przygotowania zostały zakłócone najpierw przez chorobę Łbika, a później kontuzję Dopierały. Mimo to, ukończyli zawody zdobywając wicemistrzostwo olimpijskie w C-2 500 m oraz brązowy medal w C-2 1000 m. W Plebiscycie Przeglądu Sportowego w 1988 roku zakwalifikował się do pierwszej trójki, zajmując trzecie miejsce.

Po rezygnacji Marka Dopierały z kariery, w 1989 roku Łbik wystartował na mistrzostwach świata z Tomaszem Goliaszem, zdobywając wicemistrzostwo w C-2 500 m. Ostatni raz, w 1990 roku, wystąpił na mistrzostwach świata, gdzie nie zdobył medalu. W tym samym roku zdobył swój ostatni tytuł mistrza Polski w C-1 500 m.

Po zakończeniu aktywnej kariery w 1991 roku, Marek Łbik przeszedł na drugą stronę sportu jako przedsiębiorca w branży paliwowej. Równocześnie zaangażował się w działalność sportową, zostając członkiem zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego oraz Polskiego Związku Kajakowego. W 1999 roku objął stanowisko prezesa KS Warta Poznań, kontynuując swoją pasję w świecie sportowym.

Wyniki sportowe

Igrzyska Olimpijskie

Marek Łbik uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich dwukrotnie, przedstawiając swoje umiejętności w różnych konkurencjach. W 1980 roku w Moskwie wystartował w wyścigach kajakowych, gdzie zajął 5. miejsce w biegu C-1 na dystansie 500 m. Niestety, w tej samej edycji na dystansie 1000 m odpadł w eliminacjach.

W ramach Igrzysk Olimpijskich w Seulu, które odbyły się w 1988 roku, odniósł sukces zajmując 2. miejsce w kategorii C-2 na dystansie 500 m oraz 3. miejsce w biegu na 1000 m.

Mistrzostwa świata

Również na Mistrzostwach Świata Marek odniósł szereg przemyślnych startów. W 1978 roku, w wyścigu C-2 na dystansie 10000 m, wraz ze swoim partnerem Markiem Plochem został zdyskwalifikowany. Rok później, w 1979, startując z Piotrem Pawłowskim, zdobył 3. miejsce w biegu C-2 na 500 m i 8. miejsce na 1000 m, oraz 10. lokatę na 10000 m.

W 1981 roku, rywalizując z Markiem Wisłą, jeszcze raz zasłużył na uznanie, zdobywając 4. oraz 5. miejsce w swoich kategoriach. Następnie, w 1983 roku, znowu z Wisłą, uzyskał 8. miejsce na 500 m i 4. na 1000 m. Kolektywnie z Markiem Dopierałą osiągnął w 1985 roku drugą pozycję na 500 m i trzecią na 1000 m oraz w 1986 roku z Dorobkiem na 500 m, 2. na 1000 m oraz spełniając świetne osiągnięcie jako pierwszy w wyścigu na 10000 m.

W 1987 roku, po raz kolejny w tej samej parze z Dopierałą, Marek Łbik osiągnął mistrzostwa, zajmując 1. i 2. miejsce na 500 m i 1000 m. W 1989 roku, współpracując z Tomaszem Goliaszem, zdobył 2. pozycję na 500 m i 5. na 1000 m, a dodatkowo zakończył z 4. miejscem w wyścigu C-4 na 500 m i 6. w biegu na 1000 m, współpracując z Tomaszem Darskim i Andrzejem Sołoduchą.

Zawody Przyjaźń 84

W roku 1984, podczas Zawodów Przyjaźń 84, Marek Łbik rywalizował z Markiem Wisłą, kończąc wyścig C-2 na dystansie 500 m na 4. pozycji, a na 1000 m uplasował się na 3. miejscu wspólnie z Markiem Dopierałą.

Mistrzostwa Polski

Swoją przygodę sportową wzbogacił o zdobycie aż 32 tytułów mistrza Polski w różnych konkurencjach: 8 razy triumfował w C-1 na dystansie 500 m oraz C-1 na 1000 m. W C-2 zdobywał liczne medale, w tym pierwsze miejsca w latach 1980-1988, zaś w C-1 w długodystansowych wyścigach triumfował w latach 1985-1988. Marek Łbik jest osobą, której osiągnięcia pozostają w pamięci jako jedne z najważniejszych w polskiej kajakarstwie.

Wyróżnienia

Marek Łbik zdobył wiele prestiżowych wyróżnień, które potwierdzają jego znakomite osiągnięcia sportowe. Poniżej przedstawiono niektóre z nich:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• W latach 1986, 1987 i 1988 zajął odpowiednio 1. (1987), 2. (1986) i 3. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca Polski, razem z Markiem Dopierałą,
• Uznanie jako Najlepszy Sportowiec Wielkopolski w Plebiscycie Głosu Wielkopolskiego w latach 1986 oraz 1987,
• W 1996 roku otrzymał wyróżnienie Fair Play Polskiego Komitetu Olimpijskiego za całokształt kariery sportowej.

---

Oceń: Marek Łbik

---