Tadeusz Jaworski (lekkoatleta)

---

Życiorys

Tadeusz Jaworski był wybitnym lekkoatletą, który odniósł wiele sukcesów na arenie krajowej i międzynarodowej. Jego największym osiągnięciem było zdobycie złotego medalu w sztafecie 4 × 100 metrów oraz srebrnych medali w biegu na 200 metrów i sztafecie szwedzkiej podczas pierwszych europejskich igrzysk juniorów, które odbyły się w Warszawie w 1964 roku.

W ciągu swojej kariery sportowej, uczestniczył również w mistrzostwach Europy w 1966 roku w Budapeszcie, gdzie niestety odpadł w eliminacjach biegu na 100 metrów. Natomiast na europejskich igrzyskach halowych, które miały miejsce w 1967 roku w Pradze, nie przeszedł eliminacji biegu na 50 metrów, jednak w sztafecie 4 × 2 okrążenia zdobył srebrny medal. W tej sztafecie biegli z nim także Edward Romanowski, Jan Balachowski oraz Edmund Borowski.

Na krajowym podwórku Jaworski odnosił także znakomite rezultaty. W 1966 roku zdobył tytuł mistrza Polski w biegu na 200 metrów przez płotki, a w 1966 i 1968 roku był wicemistrzem w biegu na 100 metrów. Również w 1967 roku zajął drugie miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów.

W latach 1964–1970 reprezentował Polskę w siedmiu meczach międzynarodowych (łącznie 12 startów). Mimo aktywnego udziału w wielu biegach, nie odniósł zwycięstw indywidualnych. Jego życiowy rekord w biegu na 100 metrów wynosił 10,3 sekundy, co miało miejsce 13 maja 1967 roku w Poznaniu.

Tadeusz Jaworski był związany z klubem sportowym Energetyk Poznań, gdzie rozwijał swoje umiejętności i pasję do lekkoatletyki przez wiele lat.

---

Oceń: Tadeusz Jaworski (lekkoatleta)

---