Marian Fontowicz

---

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Marian Fontowicz rozpoczął swoją przygodę z piłką nożną w Warta Poznań, kiedy miał zaledwie 15 lat. Szybko zyskał sobie uznanie, a jego debiut w pierwszej drużynie przypadł na rok 1924. Warto zaznaczyć, że swój pierwszy mecz w rozgrywkach mistrzowskich rozegrał 29 marca 1925 roku, stając się ważnym zawodnikiem w domowej potyczce z TKS Toruń. Łącznie zadebiutował w lidze 3 kwietnia 1927 roku w pojedynku z Czarnymi Lwów w Poznaniu.

Marian Fontowicz spędził swoją piłkarską karierę w klubie, grając w sumie 578 spotkań. Kibice nazywali go „Królem przedpola”, co podkreślało jego umiejętności i znaczenie dla drużyny. W roku 1929 zdobył również tytuł mistrza Polski, co stanowiło ogromny sukces w jego karierze.

Kariera reprezentacyjna

Celując w reprezentację narodową, Fontowicz otrzymał swoje pierwsze powołanie na mecz z Szwecją, który odbył się 1 lipca 1928 roku w Katowicach. W tamtym czasie pełnił rolę rezerwowego bramkarza dla Stefana Kisielińskiego. Debiut w kadrze narodowej zaliczył 28 września 1930 roku podczas meczu znowu przeciwko Szwecji, a ostatni występ w biało-czerwonych barwach miał miejsce 12 maja 1935 roku przeciwko Austrii.

Warto również wspomnieć, że Marian Fontowicz został powołany na mecz z Rumunią 3 listopada 1935 roku, ale nigdy nie zniknął z listy zainteresowań Józefa Kałuży. Dostał się do kadry na igrzyska olimpijskie w Berlinie w 1936 roku, jednak ze względu na różne okoliczności, podobnie jak kilku innych piłkarzy, pozostał w kraju, a w jego miejsce na turnieju wystąpił Edward Madejski.

W całej swojej karierze w reprezentacji Marian Fontowicz rozegrał 8 oficjalnych spotkań oraz 5 meczów nieoficjalnych w latach 1929–30 podczas Pucharu Europy Środkowej amatorów. Często pełnił rolę bramkarza rezerwowego, ponieważ w tym czasie podstawowym golkiperem był Spirydion Albański z Pogoni Lwów. Zdarzyło się, że pięciokrotnie spędzał cały mecz na ławce rezerwowych.

Mecze Mariana Fontowicza w reprezentacji

1. 28.09.1930 Sztokholm Szwecja – Polska 0:3 (0:2) Grał 90 minut
2. 14.06.1931 Warszawa Polska – Czechosłowacja 0:4 (0:1) Grał 90 minut
3. 11.10.1931 Bruksela Belgia – Polska 2:1 (1:0) Grał 90 minut
4. 25.10.1931 Poznań Polska – Jugosławia 6:3 (5:2) Grał 90 minut
5. 2.10.1932 Warszawa Polska – Łotwa 2:1 (0:1) Grał 90 minut
6. 9.09.1934 Warszawa Polska – Niemcy 2:5 (1:1) Grał 90 minut
7. 14.10.1934 Lwów Polska – Rumunia 3:3 (1:1) Grał 90 minut
8. 12.05.1935 Wiedeń Austria – Polska 5:2 (3:1) Grał 90 minut

Okres wojenny

Marian Fontowicz, po swoim wyjątkowym okresie w piłce nożnej, zaangażował się w działania wojenne. Wziął udział w kampanii wrześniowej, która miała miejsce w 1939 roku, a w trakcie tych zmagań został wzięty do niewoli.

Okres powojenny

Po zakończeniu drugiej wojny światowej, Marian Fontowicz wznowił swoją karierę sportową, uczestnicząc w kilku towarzyskich meczach w drużynie Warty Poznań. Jego powrót na boisko, po długiej przerwie od 1938 roku, był możliwy głównie ze względu na problemy kadrowe klubu, które wynikały z niedawno zakończonego konfliktu zbrojnego. W składzie zespołu zabrakło takich zawodników jak Fryderyk Scherfke, Hieronim Schwartz, czy Franciszek Sobkowiak, który zginął w czasie wojny, a także Konrad Ofierzyński, będący ofiarą zbrodni katyńskiej.

Fontowicz rozegrał między innymi mecz przeciwko Bydgoskiemu Klubowi Sportowemu w dniu 3 czerwca 1945 roku, który zakończył się remisem 1:1. W sierpniu 1945 roku wystąpił także w starciu z KKS Poznań, które zakończyło się porażką Warty 2:4.

Marian Fontowicz zmarł 26 listopada 1988 roku. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu junikowskim w Poznaniu.

---

Oceń: Marian Fontowicz

---