Wiesław Gąsiorek

---

Kariera zawodnicza

Wiesław Gąsiorek jest uważany za jednego z najwybitniejszych polskich tenisistów w historii. W latach 1958–1970 zdobył w sumie 21 tytułów mistrza Polski, w tym imponujące 12 razy z rzędu w grze pojedynczej w latach 1959-1970. Oprócz tego, trzykrotnie triumfował w grze podwójnej, w 1959, 1960, 1962, 1965 i 1967 zdobywając tytuły z Andrzejem Licisem oraz czterokrotnie w grze mieszanej (1958, 1962, 1963, 1965) z Jadwigą Jędrzejowską. Był także wicemistrzem Polski, zdobywając osiem tytułów w tym zakresie.

W kolejnych latach nieprzerwanie rozwijał swoją karierę, zdobywając tytuł międzynarodowego mistrza Polski sześciokrotnie, w tym czterokrotnie w singlu (1960, 1966, 1967, 1968) oraz w deblu i mikście. Dodatkowo, w halowych mistrzostwach Polski jego osiągnięcia obejmowały dwa razy złote medale w grze pojedynczej i wiele trofeów w deblu w latach 1959-1966.

W przeciągu swojej kariery sportowej Gąsiorek osiągnął także wielkie sukcesy w turniejach drużynowych na szczeblu krajowym, zdobywając tytuł drużynowego mistrza Polski z KS Warta Poznań w 1965 i 1970 oraz tytuł wicemistrza w latach 1961, 1964, 1966 i 1969. W 1967 roku jego klub w obronie Gąsiorka, który został zawieszony przez Polski Związek Tenisowy, wycofał się z rozgrywek. W 1976 roku odniósł również znaczące zwycięstwo w drużynowych rozgrywkach z GKS Olimpią Poznań.

W latach 1960–1970 Wiesław Gąsiorek był najlepszym zawodnikiem według klasyfikacji PZT, a jego sukcesy na arenie międzynarodowej nie były mniej imponujące. Uczestniczył w French Open, Wimbledonie i US Open, odnosząc w nich liczne zwycięstwa. W 1967 roku był na skraju awansu do ćwierćfinału French Open, ale nie wykorzystał dwóch piłek meczowych w meczu z Australijczykiem Owenem Davidsonem, a w 1969 roku stoczył zaciętą walkę z Tony Roche.

Gąsiorek zdobył uznanie, pokonując wielu znakomitych przeciwników, w tym Thomaz Koch oraz Wojciecha Fibaka. W latach 1959–1972 brał udział w Pucharze Davisa, osiągając 25 zwycięstw na 24 porażki. Uczestniczył również w halowym Pucharze Króla, gdzie miał okazję rozegrać 33 mecze, z dziesięcioma zwycięstwami na koncie.

W 1971 roku, wspólnie z Tadeuszem Nowickim, zdobył tytuł mistrza Europy amatorów. Po zakończeniu kariery był trenerem reprezentacji Polski w 1973 roku i kontynuował pracę jako zawodnik oraz trener w klubie GKS Olimpia Poznań oraz później w niemieckim Saarbrücken przez wiele lat. Gąsiorek spoczywa na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu.

Występy singlowe w Wielkim Szlemie

Turniej	1959	1960	1961	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968	1969	1970	1971	1972	W–L
Turnieje wielkoszlemowe
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0–0
French Open	A	2R	1R	2R	A	1R	3R	1R	4R	3R	4R	2R	1R	3R	12–14
Wimbledon	1R	1R	3R	1R	A	X	1R	1R	1R	1R	1R	A	A	A	2–9
US Open	A	A	A	2R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1–1

Występy deblowe w Wielkim Szlemie

Turniej	1959	1960	1961	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968	1969	1970	1971	1972	W–L
Turnieje wielkoszlemowe
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	0–0
French Open	A	A	A	2R	A	bd	bd	bd	bd	2R	1R	2R	2R	1R	0–0
Wimbledon	A	1R	1R	2R	A	bd	bd	bd	bd	1R	A	A	A	A	0–0
US Open	A	A	A	2R	A	A	A	A	A	A	A	A	A	A	1–1

---

Oceń: Wiesław Gąsiorek

---