Zygfryd Józefiak

Józefiak jest synem Walentego i Lidii z Ciesielskich. Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową w Poznaniu, gdzie zdobył kwalifikacje do pracy jako mechanik maszyn i urządzeń. W trakcie swojej kariery sportowej reprezentował barwy poznańskich klubów, w tym Grunwaldu oraz Pocztowca. Z klubem Grunwald zdobył tytuł mistrza Polski w hali w 1974 roku, a z Pocztowcem aż trzykrotnie mistrza Polski na otwartym stadionie w latach 1981, 1982 oraz 1983. Dodatkowo, z Pocztowcem zdobył również tytuł mistrza Polski w hali w 1981 roku.

Reprezentacyjna kariera Józefiaka również zasługuje na uwagę. W latach 1973–1985 zdobył rekordową liczbę 135 występów w reprezentacji Polski, co czyni go jednym z najbardziej utytułowanych bramkarzy w historii tego sportu w Polsce. Jego osiągnięcia obejmują udział w trzech turniejach finałowych mistrzostw świata (1975, 1978, 1983) oraz dwóch mistrzostwach Europy (1978, 1983). Ponadto, brał udział w igrzyskach olimpijskich w 1980 roku w Moskwie, gdzie jego drużyna zajęła czwarte miejsce.

Po zakończeniu kariery sportowej Zygfryd Józefiak skierował swoje zainteresowania w stronę pracy trenerskiej. Prowadził zespół Pocztowca Poznań, a także narodowe kadry juniorskie, dzieląc się z młodzieżą swoimi doświadczeniami i umiejętnościami. Został również uhonorowany tytułem „Zasłużonego Mistrza Sportu” oraz Medalem „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, co podkreśla jego wkład w rozwój polskiego hokeja na trawie.

Na co dzień jest mężem Danuty z domu Bzdręga i ojcem dwóch córek, Marty oraz Małgorzaty, które także uprawiały hokej na trawie w barwach Pocztowca.