Jan Krenz-Mikołajczak

---

Życiorys

Jan Krenz-Mikołajczak urodził się jako syn Macieja Stefana oraz Marianny Lewek. Był dumnym ojcem dwójki dzieci – syna Pawła i córki Ewy, którzy także z powodzeniem uprawiali wioślarstwo. Po ukończeniu studiów na poznańskiej Wyższej Szkole Inżynierskiej, gdzie zdobył tytuł inżyniera budownictwa, rozpoczął swoją sportową karierę.

Jego parametry fizyczne wynosiły 172 cm wzrostu oraz 68 kg wagi. W tamtych czasach, ten nieprzeciętny wzrost i waga dla wioślarza były niezwykle rzadkie, gdyż w tym sporcie zasięg ramion i masa ciała mają kluczowe znaczenie dla osiąganych wyników. Jan reprezentował wiele poznańskich klubów sportowych, w tym AZS, Surmę, Jachtklub Wielkopolski oraz Klub Wioślarski z roku 1904.

Największe osiągnięcia Krenza-Mikołajczaka to brązowy medal zdobyty w dwójkach bez sternika na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku, który wywalczył wspólnie z Henrykiem Budzińskim. Jego kolejne sukcesy na europejskiej arenie sportowej obejmowały:

• złoty medal w dwójkach bez sternika na mistrzostwach Europy w Liège (1930),
• srebrny medal w dwójkach bez sternika na ME w Bydgoszczy (1929),
• srebrny medal w czwórkach bez sternika na ME w Paryżu (1931).

Poza tym, Krenz-Mikołajczak zdobył 9 tytułów mistrza Polski, zarówno w dwójkach, jak i czwórkach bez sternika.

W 1943 roku, Jan został wywieziony na budowę linii obrony w Niemczech (Witebsk, Orsza, Smoleńsk). W trakcie odwrotu, w Prusach Wschodnich, został „przejęty” przez Armię Czerwoną i wysłany do obozu pracy pod Leningradem. Jego wolność powróciła w 1946 roku dzięki ucieczce z transportu jenieckiego. Po zakończeniu wojny osiedlił się na stałe w Poznaniu, gdzie odbudował swój dom oraz ukończył studia.

Jan Krenz-Mikołajczak brał czynny udział w odbudowie oraz rozbudowie takich miast jak Poznań, Leszno, Jarocin oraz Katowice. W 1930 roku otrzymał Wielką Honorową Nagrodę Sportową, a po zakończeniu kariery sportowej zaangażował się jako trener, działacz sportowy, sędzia oraz animator aktywności fizycznej. Pomimo problemów ze wzrokiem i słuchem, po siedemdziesiątce nauczał swoje wnuczki jazdy na łyżwach, co świadczy o jego oddaniu sportowi. Dodatkowo, do końca życia pozostawał aktywny w polskim ruchu olimpijskim, będąc najstarszym polskim olimpijczykiem. W 1999 roku uhonorowano go tytułem honorowego członka Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich.

Niezależnie od kariery sportowej Krenz-Mikołajczak działał również jako inżynier budowlany. Po zakończeniu swojej drogi życiowej został pochowany na poznańskim cmentarzu na Bluszczowej.

Ordery i odznaczenia

Jan Krenz-Mikołajczak został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego wyjątkowych osiągnięciach i zasługach. Wśród przyznanych mu wyróżnień znajduje się:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 22 grudnia 1998 roku,
• Srebrny Krzyż Zasługi, który otrzymał 19 marca 1931 roku.

---

Oceń: Jan Krenz-Mikołajczak

---