Hanna Ereńska-Barlo

---

Życiorys

Hanna Ereńska-Barlo od najmłodszych lat wykazywała talent do szachów, zaczynając swoją przygodę z tą grą w zaledwie sześciu latach. Jej pierwszym nauczycielem był starszy brat Przemysław, znany poznański szachista. W 1956 roku, mając zaledwie 9 lat, odniosła niezwykły sukces, zajmując pierwsze miejsce w grupie dziewcząt podczas II Wojewódzkiego Turnieju Szachowego Młodzieży Szkolnej w Poznaniu. Rok później, wystąpienie w Indywidualnym Turnieju Młodzieży Szkół Podstawowych przyniosło jej zwycięstwo, mimo że rywalizowała w gronie chłopców.

W 1964 roku ukończyła V Liceum Ogólnokształcące im. Klaudyny Potockiej w Poznaniu. W czasie swoich licealnych lat wielokrotnie udowodniła swoje umiejętności, zdobywając tytuły Mistrzyni Wielkopolski Seniorek w szachach w latach 1963 oraz 1964. Następne trzy złote medale zdobyła w tej samej kategorii w latach 1965, 1966 i 1970. Po ukończeniu liceum, w latach 1964-1970, kontynuowała naukę w Akademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, gdzie na Wydziale Lekarskim specjalizowała się w stomatologii, kończąc studia z tytułem lekarza dentysty. Dwukrotnie zdobyła tytuł mistrza w szachowych mistrzostwach tej uczelni.

Poza studiami medycznymi, rozwijała również swoje umiejętności muzyczne, ucząc się śpiewu solowego w Wielkopolskim Studium Muzycznym u profesora Mariana Mikołajewskiego (1966-1968) oraz w Państwowej Szkole Muzycznej II Stopnia im. Fryderyka Chopina na Wydziale Wokalnym (1968-1971), gdzie zdobyła dyplom w klasie profesor Wandy Falak-Zielińskiej.

Nie minęło wiele czasu, a Hanna stała się najlepszą zawodniczką w Polsce. Swój pierwszy start w finale mistrzostw Polski seniorek zanotowała w 1970 roku w Lublinie, zdobywając brązowy medal. Do roku 1993 uczestniczyła aż osiemnastokrotnie w finałach mistrzostw kraju, gromadząc łącznie 11 medali: pięć złotych (1971, 1972, 1977, 1979, 1980), trzy srebrne (1973, 1975, 1984) oraz trzy brązowe (1970, 1982, 1986). Osiągnęła również sukcesy w drużynowych mistrzostwach Polski, zdobywając złoty medal w latach 1985 i 1988, reprezentując barwy klubu Pocztowiec Poznań. W szachach błyskawicznych zdobyła czternaście medali mistrzostw Polski, w tym 11 złotych, co czyni ją najbardziej utytułowaną polską szachistką w tej kategorii.

Reprezentując Polskę na arenie międzynarodowej, brała udział w ośmiu olimpiadach szachowych, zdobywając trzykrotnie medale. Wspólnie z drużyną zdobyła brąz w 1980 roku, a indywidualnie srebrny medal na II szachownicy w 1972 roku oraz brązowy medal na I szachownicy w tym samym roku. Ponadto, w roku 1992 wystartowała w drużynowych mistrzostwach Europy. W swojej karierze zdobyła liczne nagrody w międzynarodowych turniejach, w tym m.in. I-II m. w Wijk aan Zee (1971) czy I m. w Atenach (1984, turniej Acropolis).

W 1981 roku osiągnęła największy sukces, zajmując IV miejsce w turnieju strefowym w Bydgoszczy, co zapewniło jej awans do międzystrefowego turnieju w następnym roku. Od 1997 roku brała udział w mistrzostwach świata seniorek, zdobywając wielokrotnie medale: złoty w 2007 oraz dwa srebrne i dwa brązowe. Swoje umiejętności potwierdziła również na mistrzostwach Europy seniorek, zdobywając złote i brązowe medale.

W 1977 roku ukończyła Podyplomowe Studium Trenerskie na AWF w Warszawie, a rok później zdobyła tytuł sędziego szachowego klasy państwowej. W 1993 roku założyła własną szkołę szachową oraz klub dla dzieci pod nazwą „SZACH-MAT”. W latach 1995-1998 zainicjowała pięć edycji turniejów szachowych dla najmłodszych.

Na przestrzeni lat miała wielu mentorów, w tym arcymistrza Włodzimierza Schmidta oraz mistrza FIDE Ignacego Nowaka. Najwyższy ranking w karierze Hanny, osiągnięty 1 lipca 1992 roku, wynosił 2310 punktów, co plasowało ją na 50-52 miejscu na światowej liście FIDE oraz na pierwszym miejscu wśród polskich szachistek. 1 lipca 1984 roku zajmowała 17-18 miejsce na liście TOP 100 szachistek.

W latach 1980-1996 była aktywną członkinią Zarządu Polskiego Związku Szachowego, gdzie pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Kobiecej. Była też członkinią Komisji Kobiecej Międzynarodowej Federacji Szachowej. W 2000 roku uzyskała status członka honorowego Polskiego Związku Szachowego, a w 2017 objęła stanowisko Przewodniczącej Komisji Etyki PZSzach. Jej działania w szachach zostały docenione licznymi odznaczeniami, w tym Srebrnym Krzyżem Zasługi czy Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 2018 roku otrzymała nagrodę „Hetmana 2017” za całokształt działalności.

Występ w Naumburgu

W październiku 2002 roku miało miejsce w Naumburgu wyjątkowe wydarzenie „szachowo-muzyczne”. Ceremonia otwarcia XII Mistrzostw Świata Seniorów w szachach rozpoczęła się od Mszy ekumenicznej, która była tradycją tych rozgrywek od 1991 roku. Msza w Naumburgu, odbywająca się 21 października 2002 roku, była poświęcona niemieckiej szachistce Irenie Winter, i nosiła tytuł „In Memoriam Irene Winter”. Oprawę muzyczną tego wydarzenia przygotowali dwoje uczestników mistrzostw, wśród których była arcymistrzyni Hanna Ereńska-Barlo, która wystąpiła jako sopran, razem z Hubertem Reimannem (bas). W trakcie ceremonii, w kościele pod wezwaniem św. Wacława, wykonała arię „Erbarme dich Mein Gott” z Pasji według św. Mateusza autorstwa Johanna Sebastiana Bacha.

---

Oceń: Hanna Ereńska-Barlo

---