Henryk Rozmiarek

---

Dzieciństwo i edukacja

W okresie dzieciństwa, Henryk Rozmiarek rozwijał swoje umiejętności sportowe, trenując lekkoatletykę w klubie Energetyk Poznań. Skupiał się na kilku dyscyplinach, szczególnie na skoku wzwyż, biegu na 80 metrów oraz pchnięciu kulą. Już w wieku piętnastu lat odnosił znaczne sukcesy również w biegu na 100 metrów, osiągając imponujący wynik – przebiegł ten dystans w czasie 11 sekund. Dodatkowo, jego talent ujawniał się również w skoku w dal, gdzie udało mu się skoczyć na odległość 6,70 metra.

Henryk ukończył Szkołę Podstawową nr 69 w Poznaniu, a następnie kontynuował naukę w Technikum Mechanicznym im. Janka Krasickiego w Poznaniu, gdzie zdobył specjalność w budowie maszyn w 1968 roku. Jego dążenie do wiedzy i pasja do sportu doprowadziły go do dalszej edukacji, a w 1979 roku uzyskał tytuł magistra wychowania fizycznego, studiując w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Gdańsku.

Kariera

Henryk Rozmiarek rozpoczął swoją przygodę z piłką ręczną w 1962 roku, kiedy to dołączył do klubu Grunwald Poznań. Początkowo pełnił rolę środkowego rozgrywającego, lecz szybko dostosował się do nowej roli bramkarza, stając się kluczowym graczem w zespole. Mierzył 181 centymetrów wzrostu, co czyniło go wyróżniającą się postacią na boisku. W 1965 roku zdobył z Grunwaldem tytuł mistrza Polski juniorów. Już w sezonie 1966/1967 zadebiutował w I lidze, a pod koniec lat 60. zaczął grać w reprezentacji Polski juniorów. W 1969 roku doznał zaszczytu bycia powołanym na zgrupowanie seniorów, stając się czwartym bramkarzem w drużynie. Na scenie międzynarodowej zadebiutował 4 grudnia 1970 w meczu towarzyskim z ZSRR.

Rozmiarek poprzez swoje umiejętności stał się jednym z nielicznych piłkarzy ręcznych, którzy reprezentowali Polskę na igrzyskach olimpijskich, występując w biało-czerwonych barwach trzy razy. W 1972 roku drużyna zajęła 10. miejsce, a on był tam trzecim bramkarzem. Sukces przyszedł w 1976 roku, kiedy to zdobył brązowy medal, a w 1980 roku ekipa zajęła 7. pozycję, co było jego ostatnim występem na igrzyskach. Uczestniczył również w mistrzostwach świata, gdzie w 1974 roku Polacy zajęli 4. miejsce, a cztery lata później – 6. miejsce. Rozmiarek dwukrotnie brał udział w rozgrywkach Pucharu Świata, zdobywając dwa srebrne medale.

W latach 1970–1980 w reprezentacji Polski zagrał w 177 meczach, zdobijając trzy bramki. Był także częścią drużyny Wojska Polskiego, zdobywając złoty medal na Mistrzostwach Armii Zaprzyjaźnionych w 1972 roku i brązowy w 1976 roku, a w 1973 roku zdobyli brązowy medal na Spartakiadzie Armii Zaprzyjaźnionych. W 1975 i 1977 roku zdobył brązowe medale na akademickich mistrzostwach świata.

W 1970 roku Rozmiarek zdobył brązowy medal mistrzostw Polski, a w 1971 roku sięgnął po tytuł mistrza Polski, zdobywając 29 bramek, mimo że był bramkarzem. Jego kariera z Grunwaldem obejmowała również wicemistrzostwo Polski w 1972 roku oraz kolejny brązowy medal w 1973 roku. Mimo braku występu w finale Pucharu Polski 1972, jego drużyna zdobyła to trofeum. Po igrzyskach w 1976 roku, Rozmiarek przeniósł się do Posnanii, grającej w II lidze, gdzie w 1976 roku został uznany jednym z dziesięciu najlepszych sportowców Wielkopolski w plebiscycie „Expressu Poznańskiego”.

W 1980 roku Rozmiarek rozpoczął karierę w niemieckich klubach, grając dla PSV Hannover do 1982 roku, a następnie w SG Weiche-Handewitt (1982–1984). Jako grający trener pracował w Kanadzie oraz w Grecji, gdzie w 1989 roku zdobył wicemistrzostwo z clubem Nea Elvetia (Νέα Ελβετία). Po zakończeniu kariery sportowej, został trenerem w Polsce, prowadząc różne drużyny, w tym Metalplast Oborniki, Jelfę Jelenia Góra, Sokoła Żary, ASPR Zawadzkie, AZS Stelmet Zielona Góra oraz Piotrcovię. Współpracował również z Adamem Pecoldem w młodzieżowej reprezentacji Polski oraz Krzysztofem Przybylskim w reprezentacji seniorek.

W 2010 roku miał szansę na objęcie stanowiska trenera żeńskiej reprezentacji, jednak nie przeszedł do ostatniego etapu konkursu. Pod jego przewodnictwem żeńska akademicka reprezentacja Polski zajęła 5. miejsce w akademickich mistrzostwach świata. Henryk Rozmiarek został odznaczony 9 lutego 2017 roku przez prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za swoje zasługi w zakresie rozwijania sportu oraz osiągnięcia trenerskie. Odznaczenie otrzymał w Pałacu Prezydenckim w Warszawie z rąk Andrzeja Dery oraz minister sportu Danuty Dmowskiej-Andrzejuk, 23 stycznia 2020.

W 2018 roku Rada Miasta Poznania honorowała go tytułem „Zasłużony dla Miasta Poznania” za wkład w rozwój sportu, ze szczególnym uwzględnieniem jego kariery jako reprezentanta Polski. Również w tym samym roku został nagrodzony podczas 52. Konkursu Fair Play PKOl za „całokształt kariery sportowej i godne życie po jej zakończeniu”.

Henryk Rozmiarek ostatnie 25 lat swojego życia spędził w Kobylnicy pod Poznaniem. W dniu 10 marca 2021 roku zmarł w Poznaniu, a jego pamięć została uczczona poprzez pochówek na cmentarzu Górczyńskim.

Odznaczenia

Henryk Rozmiarek uzyskał wiele cennych odznaczeń, które potwierdzają jego osiągnięcia zarówno w sporcie, jak i w służbie dla kraju. Warto zwrócić uwagę na szczególne tytuły i medale, które świadczą o jego wyjątkowych umiejętnościach i zaangażowaniu.

• tytuł Mistrza Sportu, przyznany dwukrotnie, w latach 1971 oraz 1974,
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu, który otrzymał w 1974 roku,
• Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany w 1976 roku,
• brązowy i srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, otrzymany odpowiednio w 1973 i 1976 roku,
• brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”, nadany w 1976 roku,
• brązowy Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, przyznany dwukrotnie, w latach 1976 i 1980,
• Diamentowa Odznaka ZPRP, otrzymana w 1993 roku,
• odznaka honorowa „Za zasługi dla województwa wielkopolskiego”, przyznana w 2009 roku,
• srebrna Odznaka „Za Zasługi dla Sportu”, również z 2009 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 2017 roku,
• tytuł Zasłużony dla Miasta Poznania, otrzymany w 2018 roku,
• Diamentowa Odznaka ZPRP z Wieńcem, przyznana w 2019 roku.

---

Oceń: Henryk Rozmiarek

---