Hieronim Neumann

---

Praca naukowa

Hieronim Neumann to uznany artysta, który ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Po zakończeniu swoich studiów rozpoczął pracę jako asystent Zbigniewa Rybczyńskiego, co stało się początkiem jego kariery naukowej i artystycznej.

Obecnie jest profesorem sztuk plastycznych oraz kierownikiem Pracowni Animacji II w Katedrze Animacji na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Dodatkowo prowadzi również Pracownię Filmu Animowanego w Katedrze Multimediów na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Charakterystyka dorobku

Hieronim Neumann jest postacią, która w znaczący sposób wpisała się w historię polskiej animacji. Był zaangażowany w wiele interesujących projektów, które zyskały uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą.

Współpracował ze Studio filmowe Se-Ma-For w Łodzi, między innymi przy wielokrotnie nagradzanym filmie „Zdarzenie”, a także przy produkcji „Oj nie mogę się zatrzymać” Z. Rybczyńskiego. Jego praca w tych projektach dowodzi jego talentu i umiejętności artystycznych, które przyczyniły się do sukcesów tych filmów.

Dodatkowo, Neumann miał zaszczyt współpracować z Telewizyjnym Studiem Filmów Animowanych w Poznaniu, gdzie brał udział w realizacji animacji „O zabawkach dla dzieci”. Animacja ta jest częścią cyklu filmowego Czternaście bajek z Królestwa Lailonii, który jest ekranizacją 13 bajek napisanych przez Leszka Kołakowskiego, dedykowaną zarówno dzieciom, jak i dorosłym.

Nie można również pominąć jego wkładu w powstanie animacji komputerowej „Magritte”, która stanowi fragment cyklu filmów animowanych „Impresje”, inspirowanych dziełami wielkich mistrzów malarstwa. Twórczość Hieronima Neumanna nadal wywiera wpływ na nowe pokolenia artystów w Polsce.

Filmografia

Film animowany

Hieronim Neumann ma na swoim koncie szereg znakomitych produkcji w dziedzinie animacji. Wśród jego dzieł znajdują się:

• 2008 – Chick, gdzie pełnił funkcję opiekuna artystycznego,
• 2007 – Alter ego, jego także dzieło opiekun artystyczny,
• 2005 – Zoopraxiscope, gdzie był zarówno reżyserem, jak i scenarzystą,
• 2001 – Remote control, jako reżyser,
• 1997 – Zwierzaki-cudaki, również w roli reżysera i scenarzysty,
• 1997 – Pocztylion, w roli reżysera i scenarzysty,
• 1997 – Cudaki – zwierzaki, w którym pełnił rolę reżysera i scenarzysty,
• 1996 – Preludia, w projekcie jako realizator, scenarzysta oraz odpowiedzialny za opracowanie plastyczne,
• 1993 – Marzenie, gdzie jego talent ujawnił się w realizacji, scenariuszu, opracowaniu plastycznym oraz animacji,
• 1993 – Lot trzmiela z opery „Bajka o carze Sałtanie”, w której reżyserował, pisał scenariusz, przygotowywał scenografię oraz animację,
• 1992 – V Sonata C-dur kv-13, jego dzieło jako realizacja i animacja,
• 1989 – Symfonia dziecięca, w roli reżysera, scenarzysty oraz animatora,
• 1987 – Zdarzenie, wykonane w charakterze realizatora i scenarzysty,
• 1987 – Ptaszor, gdzie realizował i pisał scenariusz oraz zajmował się opracowaniem plastycznym i animacją,
• 1985 – Galapagos, jego dzieło zarówno w zakresie reżyserii, scenariusza oraz opracowania plastycznego i animacji,
• 1984 – Katar, skutkujące reżyserią, scenariuszem oraz pracą nad plastycznym opracowaniem i animacją,
• 1982 – Figa, gdzie był reżyserem, scenarzystą i autorem projektów plastycznych,
• 1982 – Blok, zrealizowany przez niego jako reżyser i scenarzysta,
• 1979 – 5/4, dzieło realizacyjne oraz scenariuszowe,
• 1976 – Wyliczanka, gdzie był zarówno realizatorem jak i scenarzystą,
• 1975 – Oj! Nie mogę się zatrzymać!, w którym współpracował jako reżyser.

Cykl filmowy animowany

Neumann brał również udział w cyklach filmowych animowanych, w tym:

• 1999 – O zabawkach dla dzieci w projekcie Czternaście bajek z Królestwa Lailonii Leszka Kołakowskiego jako autor opracowania plastycznego i reżyser,
• 1995 – Magritte w Impresje, gdzie realizował i pisał scenariusz,
• 1985 – Magik w Cyrk, w roli animatora oraz odpowiedzialnego za plastyczne opracowanie, reżyserię i scenariusz.

Serial animowany

W jego dorobku znajduje się także serial animowany:

• 2005 – Krawiec Niteczka w Baśnie i bajki polskie, w którym odpowiedzialny był za dialogi, opracowanie plastyczne oraz scenariusz.

Nagrody filmowe

Hieronim Neumann zdobył wiele prestiżowych nagród filmowych na przestrzeni lat, co świadczy o jego wyjątkowym wkładzie w polską kinematografię, zwłaszcza w dziedzinie animacji. Jego prace znalazły uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą, a poniżej przedstawiamy zestawienie jego najważniejszych osiągnięć w tej dziedzinie.

• 2005 – Zoopraxiscope Kraków (Ogólnopolski Festiwal Autorskich Filmów Animowanych), Wyróżnienie,
• 2002 – Remote control Kraków (Ogólnopolski Konkurs Autorskiego Filmu Animowanego), Wyróżnienie za najlepszy eksperyment,
• 1999 – O zabawkach dla dzieci w Czternaście bajek z Królestwa Lailonii Leszka Kołakowskiego Poznań (FF dla Dzieci), Nagroda Jury Dziecięcego „Marcin”, nagroda dla najlepszego filmu przyznana przez Krajowe Jury Dziecięce na XVII Międzynarodowym Festiwalu Filmów dla Dzieci „Ale Kino!”,
• 1994 – Lot trzmiela z opery „Bajka o carze Sałtanie” Poznań (FF dla Dzieci), „Srebrne Koziołki”,
• 1994 – Lot trzmiela z opery „Bajka o carze Sałtanie” Błagojewgrad (MF „Złota Antena”), Nagroda Specjalna w kategorii programów muzycznych i rozrywkowych oraz teledysków dla dzieci,
• 1989 – Zdarzenie Lozanna (MFF o Architekturze), Nagroda Prasy za najlepszy film animowany,
• 1989 – Zdarzenie Bielsko-Biała (Biennale FA „Fazy”), Nagroda Główna (ex aequo),
• 1988 – Zdarzenie Oberhausen (MFFK), Wyróżnienie Jury Ewangelickiego,
• 1988 – Zdarzenie Oberhausen (MFFK), Nagroda Główna,
• 1988 – Ptaszor, Nagroda Stowarzyszenia Filmowców Polskich za animację,
• 1988 – Zdarzenie Kraków (Krakowski FF – Konkurs Krajowy; do roku 2000 Ogólnopolski FFK), Nagroda za oprawę plastyczną,
• 1987 – Zdarzenie, Nagroda Szefa Kinematografii w dziedzinie filmu animowanego za zdjęcia,
• 1983 – Blok Oberhausen (MFFK), Nagroda Klubów Filmowych FICC,
• 1983 – Figa Kraków (Ogólnopolski Konkurs Autorskiego Filmu Animowanego), Wyróżnienie,
• 1982 – Blok Huesca (MFFK), II Nagroda w kategorii filmów fabularnych,
• 1977 – Wyliczanka Kraków (Ogólnopolski Festiwal Filmów Krótkometrażowych), Nagroda „Gazety Festiwalowej”.

---

Oceń: Hieronim Neumann

---