W sercu Poznania znajduje się Pomnik Wypędzonych Wielkopolan, upamiętniający tragiczną historię Polaków wysiedlonych przez niemieckich okupantów w latach 1939-1945. Pomnik ten znajduje się przy ul. Towarowej, na rogu z Powstańców Wielkopolskich, w malowniczym otoczeniu Parku Karola Marcinkowskiego.
To miejsce, pełne symboliki, jest nie tylko pomnikiem, ale również przypomnieniem o dramatycznych wydarzeniach II wojny światowej, które dotknęły Polaków z Kraju Warty. Historię tą warto poznawać, aby upamiętnić nie tylko ofiary, ale również okazać szacunek dla przeszłości naszego narodu.
Historia
W styczniu 2014 roku, decyzją prezydenta Poznania, ustalono lokalizację dla planowanego pomnika. Już w grudniu 2015 roku miejski Zespół ds. Wznoszenia Pomników jednogłośnie postanowił zrezygnować z organizacji konkursu na projekt monumentu. Jednak w marcu 2016, po szerokiej debacie publicznej, zyskał akceptację projekt autorstwa Jarosława Mączki, który wcześniej został wybrany przez społeczny komitet budowy tego obiektu.
Pomnik miał być wykonany z szarego granitu strzegomskiego, a jego rzeźba planowana była w sjenicie, przy czym inskrypcje miały być stworzone z brązu. Centralnym elementem dzieła była postać dziewczynki, symbolizująca ogrom krzywd, które dotknęły wypędzonych, wśród których znajdowało się aż 31% dzieci. Projekt spotkał się z pozytywną opinią Zespołu ds. Wznoszenia Pomników. Niestety w październiku 2016 roku, z przyczyn nieznanych, zespół ten cofnął swoje wcześniejsze zatwierdzenie, a przewodnicząca, Joanna Bielawska-Pałczyńska, zainicjowała kolejne głosowanie, w wyniku którego odrzucono poprzednio osiągnięte porozumienia.
W 2018 roku miasto ogłosiło otwarty konkurs na projekt pomnika. 14 listopada tego samego roku, odbyła się debata publiczna, w której zaprezentowano dziewięć nadesłanych projektów, z których większość spotkała się z krytyką. Krytycy zwracali uwagę na to, że projekty nie oddają należycie cierpienia wypędzonych, ani okrucieństwa niemieckiego najeźdźcy. Jak zauważył Zenon Ulatowski, syn więźnia niemieckiego obozu koncentracyjnego: „Oni tego nie przeszli, gdyby to przeszli, to by to czuli. A tak projektują takie bzdury, które tutaj są pokazane.”
Sąd Konkursowy, kierowany przez profesora Antoniego Janusza Pastwę, nie przyznał żadnej nagrody, a jedynie dwa wyróżnienia wybranym projektantom. W rezultacie zaproponowano zorganizowanie nowego, dwuetapowego otwartego konkursu.
Dzięki staraniom rodzin wysiedlonych, a także wsparciu Prezydenta Miasta Poznania, Marszałka Województwa Wielkopolskiego, Wojewody Wielkopolskiego oraz Instytutu Pamięci Narodowej, udało się rozstrzygnąć konkurs na pomnik. Wykonawcą projektu został Karol Badyna. Uroczystość odsłonięcia pomnika odbyła się 5 listopada 2024 roku, w dniu 85. rocznicy wypędzenia Wielkopolan.
Pozostałe obiekty w kategorii "Pomniki":
Pomnik Zdobywców Lotniska Ławica | Ulica Tadeusza Kościuszki w Poznaniu (pomnik przyrody) | Ławeczka Heliodora Święcickiego w Poznaniu | Ławeczka Michała Sobeskiego w Poznaniu | Dąb im. gen. Wasilija Czujkowa na Cytadeli w Poznaniu | Dąb przy ul. Sióstr Misjonarek w Poznaniu | Dzieci Czerwca 1956 | Ławeczka Józefa Kostrzewskiego w Poznaniu | Pomnik Cyryla Ratajskiego w Poznaniu | Aleja Niepodległości w Poznaniu (pomnik przyrody) | Pomnik Starego Marycha w Poznaniu | Pomnik przy ul. Jarochowskiego w Poznaniu | Pomnik Powstańców Wielkopolskich | Pomnik pomocy Węgrom w Poznaniu | Pomnik Poległych Winiarczyków | Pomnik Ofiar obozu pracy dla Żydów w Poznaniu | Pomnik ofiar Fortu VII nad Rusałką w Poznaniu (wschodni brzeg) | Pomnik Mikołaja Kopernika w Poznaniu | Pomnik Klemensa Janickiego w Poznaniu | Pomnik Karola Marcinkowskiego w Poznaniu (I LO)Oceń: Pomnik Wypędzonych Wielkopolan