Janina Wysocka-Ochlewska


Janina Wysocka-Ochlewska, urodzona 4 kwietnia 1903 roku w Poznaniu, była uznawaną pianistką oraz klawesynistką, a także cenioną pedagog. W trakcie swojego życia była żoną Tadeusza Ochlewskiego oraz córką Stanisławy Wysockiej, której znaczenie w jej życiu można właściwie zrozumieć, zapoznając się z jej znakomitym dziedzictwem artystycznym.

Janina pozostawała pod wpływem swojej matki, Stanisławy Wysockiej, co miało istotny wpływ na jej rozwój muzyczny. Poza działalnością koncertową, aktywnie angażowała się w edukację muzyczną, przekazując swoje umiejętności kolejnym pokoleniom muzyków.

Janina Wysocka-Ochlewska zmarła 9 maja 1975 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej kulturze muzycznej.

Życiorys

Janina Wysocka-Ochlewska rozpoczęła swoją edukację muzyczną w Kijowie, a następnie kontynuowała ją w Warszawie. Uczyła się pod okiem takich wybitnych artystów jak Egon Petri oraz Józef Turczyński, od którego uzyskała dyplom w 1926 roku w Konserwatorium Warszawskim w klasie fortepianu. W późniejszym etapie swojej kariery doskonaliła swoje umiejętności u Wandy Landowskiej w Paryżu.

Janina brała udział w I Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, co było istotnym krokiem w jej karierze. W latach 1950–1970 prowadziła klasę klawesynu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie, która obecnie funkcjonuje jako Akademia Muzyczna. Jej uczniami były takie osobistości jak Elżbieta Stefańska oraz Marta Czarny-Kaczmarska, które z powodzeniem kontynuowały karierę muzyczną.

Janina Wysocka-Ochlewska zmarła i została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie w kwaterze A35-5-9. Jej wkład w polską kulturę muzyczną pozostaje niezatarte.

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Oceń: Janina Wysocka-Ochlewska

Średnia ocena:4.46 Liczba ocen:16