Tadeusz Heimrath

---

Życiorys

Tadeusz Heimrath urodził się 2 grudnia 1927 roku w Poznaniu, jako jedynak w rodzinie nauczycielskiej, której ojcem był Mieczysław, a matką Stanisława z domu Kazik. W okresie dzieciństwa zamieszkiwał w Rawiczu, gdzie jego ojciec pracował jako nauczyciel. Zdarzenia z 1939 roku zmusiły rodzinę do wysiedlenia przez Niemców z powodu odmowy podpisania volkslisty, co doprowadziło do przenosin do Tarnobrzega. Wkrótce później, rodzina osiedliła się w Krakowie, gdzie Tadeusz rozpoczął naukę w handlowej szkole zawodowej oraz na tajnych kompletach. W tym czasie aktywnie uczestniczył w działaniach krakowskich Szarych Szeregów oraz pełnił funkcję drużynowego 19 Krakowskiej Drużyny Harcerzy po zakończeniu II wojny światowej w 1945 roku. Pod koniec tego samego roku rodzina powróciła do Rawicza, a Tadeusz kontynuował swoją działalność w harcerstwie.

W 1947 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Rawiczu, a jego dalsza edukacja prowadziła do Wrocławia, gdzie w 1952 roku zakończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej. W tym samym roku rozpoczął pracę w I Katedrze i Klinice Położnictwa i Chorób Kobiecych tejże Akademii, gdzie pozostał do 1971 roku, przechodząc przez różne stanowiska, takie jak asystent, starszy asystent oraz adiunkt. Po 1971 roku kontynuował pracę jako adiunkt i docent w Klinice Patologii Ciąży i Porodu. Jego osiągnięcia w zakresie położnictwa i ginekologii zaowocowały tytułem profesora nadzwyczajnego w I Katedrze i Klinice Położnictwa, gdzie pełnił także funkcję kierownika w latach 1993–1998 oraz prorektora ds. klinicznych w latach 1990–1993 w Akademii Medycznej we Wrocławiu.

W trakcie kariery zawodowej Tadeusz Heimrath angażował się w działalność naukową i społeczno-zawodową. Był członkiem honorowym takich instytucji jak Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, Polskie Towarzystwo Ginekologiczne, Polskie Towarzystwo Historii Medycyny i Farmacji oraz Stowarzyszenie Lekarzy Dolnośląskich i Wychowanków Medycyny Wrocławskiej. Jego osiągnięcia zostały docenione licznymi odznaczeniami, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983), Złotym Krzyżem Zasługi (1975), Medalem Wojska, Krzyżem Armii Krajowej (1988), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1997) oraz Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP z Rozetą-Mieczami” (1988).

Tadeusz Heimrath był również szczęśliwie żonaty z lekarką Zofią Spatz, z którą doczekał się dwóch synów, Adama i Jerzego. Po długim, pełnym osiągnięć życiu, zmarł 11 listopada 2007 roku we Wrocławiu, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu św. Rodziny przy ul. Smętnej we Wrocławiu.

---

Oceń: Tadeusz Heimrath

---