Michał Olgierd Wierzchowiecki

---

Życiorys

Michał Olgierd Wierzchowiecki to wybitny specjalista, którego kariera zawodowa jest przykładem zaangażowania i innowacyjności w dziedzinie medycyny. Studia medyczne ukończył w 1961 roku na Akademii Medycznej w Poznaniu. W 1963 roku podjął pracę w I Klinice Chorób Wewnętrznych, gdzie w 1971 roku awansował na adiunkta, a jego droga naukowa znalazła kulminację w 1969 roku, kiedy to uzyskał stopień doktora. Specjalizując się w farmakologii klinicznej, zorganizował pierwszy taki zakład w Polsce w Instytucie Kardiologii Akademii Medycznej w Poznaniu w 1971 roku.

W latach 1971–1972 odbył staż naukowy w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował na University of Southern California oraz Uniwersytecie Missouri. W 1972 roku zdobył prestiżową nagrodę za najlepszą pracę doświadczalną w Kalifornii. Po powrocie do kraju w 1973 roku, objął stanowisko kierownika Zakładu Farmakologii Klinicznej w Instytucie Kardiologii w Poznaniu oraz pełnił funkcję ordynatora w Klinice Kardiologii tejże uczelni. Habilitację uzyskał w 1976 roku.

W latach 1979-1980 przebywał na Malcie, gdzie był profesorem na Medical Faculty University of Malta i dyrektorem w Departament of Medicine. Po powrocie do kraju, rozpoczął pracę w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym. Następnie, 1 marca 1984 roku, przeniósł się do II Kliniki Kardiologii Akademii Medycznej w Poznaniu, którą kierował prof. Tadeusz Stasiński. W tej placówce stworzył nowoczesne pracownie diagnostyki nieinwazyjnej oraz wprowadził innowacyjne technologie badawcze.

1 października 1992 roku objął stanowisko kierownika II Kliniki Kardiologii, a 1 grudnia tego samego roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Jego wkład w naukę i medycynę był ogromny, a osiągnięcia znacząco wpłynęły na rozwój kardiologii w Polsce.

Zainteresowania badawcze i publikacje

Osoby, które pragną znaną tu osobę, muszą wiedzieć, że jego główne obszary badań koncentrują się na terapii sekwencyjnej z monitorowaniem poziomów leków krążeniowych, z szczególnym uwzględnieniem stężeń prokainamidu oraz digoksyny.

W ciągu swojej kariery, dokonał on znakomitego dorobku naukowego, publikując łącznie 60 prac, które znalazły uznanie w międzynarodowych czasopismach naukowych, w tym w publikacjach amerykańskich, włoskich i niemieckich.

Warto również podkreślić, że brał czynny udział w międzynarodowych kongresach, takich jak te odbywające się w Heidelberg, Erfurcie, Chicago, Helsinkach oraz Paryżu.

W ramach swojej działalności naukowej, miał także zaszczyt wygłosić referaty otwierające zjazdy Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego w latach 1990 oraz 1993, co świadczy o jego istotnej roli w tej dziedzinie.

Nagrody i granty

Michał Olgierd Wierzchowiecki uzyskał szereg istotnych wyróżnień i grantów, które potwierdzają jego osiągnięcia w dziedzinie badań medycznych.

• nagrodę Ministra Zdrowia,
• nagrodę zespołową II stopnia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej za badania dotyczące antyarytmicznego działania fenytoiny,
• grant KBN na prowadzenie badań dotyczących wpływu kaptoprylu na zapobieganie dysfunkcji lewej komory oraz obraz kliniczny pacjentów cierpiących na zawał mięśnia sercowego.

---

Oceń: Michał Olgierd Wierzchowiecki

---