Wiesława Wiktoria Krzaczek

Nauka i edukacja

Wiesława Wiktoria Krzaczek, znana także jako Wiesława Wiktoria Maciejewska, to postać znacząca w polskiej nauce, szczególnie w dziedzinie botaniki. Urodziła się 7 listopada 1936 roku w Poznaniu, a swoje życie zakończyła 12 listopada 1994 roku w Lublinie.

Jej działalność naukowa oraz pasja do roślin przyczyniły się do rozwoju wiedzy botanicznej w Polsce. To właśnie poprzez swoje badania i publikacje, Krzaczek pozostawiła trwały ślad w historii polskiej botaniki, inspirowując kolejne pokolenia botaników.

Życiorys

W pierwszych dniach II wojny światowej, w trakcie bombardowania Poznania, zmarła matka Wiesławy Wiktorii Krzaczek. Wkrótce potem, wraz z ojcem, przeprowadziła się do Lublina. Po zakończeniu nauki w 1954 roku w II Państwowej Żeńskiej Szkole Ogólnokształcącej, rozpoczęła studia z zakresu botaniki na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (UMCS).

Już od piątego roku studiów miała okazję prowadzić ćwiczenia w Katedrze Systematyki i Geografii Roślin UMCS. 14 grudnia 1959 roku obroniła swoją rozprawę magisterską, zatytułowaną „Róże Lubelszczyzny”, która została przygotowana pod kierunkiem profesora dr. hab. Józefa Motyki. Tym samym uzyskała tytuł magistra botaniki.

Od 1 stycznia 1960 roku zajmowała stanowisko asystenta w lubelskim Ogrodzie Botanicznym. Z kolei od 1 października 1963 roku awansowała na starszego asystenta. W grudniu 1967 roku przedstawiła na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UMCS swoją dysertację pod tytułem „Rodzaj róża (Rosa L.)”, co pozwoliło jej uzyskać stopień doktora nauk przyrodniczych.

1 października 1969 roku objęła funkcję adiunkta. W wyniku reorganizacji oraz zmiany statusu Ogrodu Botanicznego, od 1 października 1970 roku rozpoczęła pracę w Zakładzie Systematyki i Geografii Roślin, gdzie była zatrudniona aż do 30 września 1992 roku.

Po wprowadzeniu zmian strukturalnych, od 1 października 1992 roku przeszła do Zakładu Geobotaniki Instytutu Biologii UMCS. Z biegiem lat jej stan zdrowia uległ pogorszeniu, co skutkowało wcześniejszym przejściem na emeryturę z dniem 1 października 1994 roku.

Dorobek naukowy

Dorobek naukowy Wiesławy Wiktorii Krzaczek obejmuje 16 naukowych publikacji, które koncentrują się na takich dziedzinach jak rodologia, fitosocjologia oraz florystyka. Niezwykle istotnym osiągnięciem był jej udział w pracach nad „Atlasem rozmieszczenia drzew i krzewów w Polsce”, gdzie szczegółowo opracowała segment poświęcony występowaniu gatunków takich jak Rosa micrantha Sm., Rosa caryophyllacea Bess. oraz Rosa agrestis Savi.

W ramach swoich badań, Wiesława Krzaczek przygotowała także cenne materiały do „Atlasu Flory Polski” oraz do „Flory roślin naczyniowych Lubelszczyzny”, które odnosiły się do rozmieszczenia róż na obszarze Lubelszczyzny. Jej znakomitym osiągnięciem jest również zielnik róż, nad którym pracowała przez wiele lat, składający się z 6000 arkuszy, z czego znaczna część materiałów nigdy wcześniej nie była publikowana.

Dodatkowo, zainicjowała badania chemotaksonomiczne dotyczące rodzaju Rosa. Wyniki tych badań wykazały, że istnieje znacząca zależność pomiędzy ilością witaminy C w hypancjach (owocach pozornych dzikiej róży) a poszczególnymi taksonami, co podkreśla wagę jej pracy w zakresie taksonomii roślin.

Odznaczenia

Wśród licznych osiągnięć Wiesławy Wiktorii Krzaczek, szczególną uwagę zwracają jej liczne odznaczenia, które odzwierciedlają jej znaczący wkład w życie społeczne i kulturalne. Oto niektóre z jej najważniejszych wyróżnień:

  • Złoty Krzyż Zasługi, przyznany w 1979 roku,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1989 roku,
  • Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego, nadana w 1987 roku.

Oceń: Wiesława Wiktoria Krzaczek

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:22