Tadeusz Zielniewicz

---

Życiorys

Syn Kazimierza oraz Anny, Tadeusz Zielniewicz ukończył XI Liceum Ogólnokształcące w Poznaniu w 1971 roku. W 1975 uzyskał dyplom na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, na kierunku historii sztuki. Po zakończeniu studiów, kontynuował swoją edukację na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie zdobył wiedzę z zakresu konserwacji zabytków.

W międzyczasie, przyszły konserwator zabytków angażował się w działalność kulturalną jako reżyser teatralny w studenckim teatrze „Maski” w Poznaniu. Pełnił również funkcję dyrektora Studenckiego Ośrodka Teatralnego oraz organizatora festiwalu „Konfrontacje Młodego Teatru”. Dodatkowo, zarządzał gminnym ośrodkiem kultury w Głusku i pracował jako instruktor ds. kultury w komitecie wojewódzkim PZPR w Lublinie.

W latach 1981–1987 sprawował obowiązki wojewódzkiego konserwatora zabytków w Lublinie, a następnie, od 1987 do 1995, piastował stanowisko generalnego konserwatora zabytków w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. To właśnie w tym okresie zainicjował organizację Państwowej Służby Ochrony Zabytków. Po zakończeniu kariery w administracji publicznej, pracował jako prezes zarządu spółki inwestycyjnej oraz działający rzeczoznawca. A ponadto, był ekspertem sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu.

W latach 1995–1997 pracował jako kierownik biura w Polskiej Radzie Biznesu. Zajmował się również doradztwem dla dyrektora Zamku Królewskiego w Warszawie, pomagając w pozyskiwaniu funduszy pomocowych z Unii Europejskiej. W lipcu 2005 roku, dzięki decyzji ministra Waldemara Dąbrowskiego, został mianowany dyrektorem Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Jego kadencja zakończyła się w lutym 2007 roku, kiedy to zrezygnował w proteście przeciwko wyborowi projektu autorstwa Christiana Kereza na siedzibę muzeum.

W tym samym roku przejął kierownictwo w spółce Wejchert Golf Club, a w lipcu 2010 objął posadę dyrektora Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie. W latach 2010–2015 nadzorował program rewitalizacji parku oraz związanych z nim budowli, co kosztowało ponad 130 milionów złotych. Ostatecznie w lutym 2017 roku został odwołany z tego stanowiska przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego.

Wchodząc w skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w latach 1988–1990, uzyskał członkostwo w Międzynarodowej Radzie Ochrony Zabytków (ICOMOS) oraz w Polskiej Radzie Biznesu. Ponadto, zasiadał w Radzie Fundacji Instytut Bronisława Komorowskiego.

Odznaczenia i wyróżnienia

W roku 2011 Tadeusz Zielniewicz został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi znaczące wyróżnienie w jego karierze. Rok później, w 2012, otrzymał tytuł kawalera I klasy norweskiego Norweskiego Orderu Zasługi.

W dziedzinie architektury wyróżnia go nagroda „Życie w Architekturze”, która podkreśla jego osiągnięcia w tej dziedzinie. Otrzymał również medal resortowy „Zabytek Zadbany” za wykonanie znaczącego projektu rewitalizacji Pałacu Sobańskich w Warszawie, co uwidacznia jego zaangażowanie w ochronę dziedzictwa kulturowego.

Dodatkowo, jego praca nad adaptacją zabytkowej Starej Papierni w Konstancinie-Jeziornie została doceniona poprzez przyznanie mu międzynarodowego medalu „Europa Nostra”, co jeszcze bardziej potwierdza jego znaczenie na międzynarodowej scenie architektonicznej.

---

Oceń: Tadeusz Zielniewicz

---