Halina Matysik

Nauka i edukacja

Halina Maria Mąderek-Matysik, znana także pod panieńskim nazwiskiem Londońska oraz pseudonimem Sowa, to postać niezwykle istotna dla polskiego środowiska edukacyjnego i harcerskiego. Urodziła się 5 maja 1934 roku w Poznaniu, co sprawia, że jej życie i działalność są związane z bogatą historią tego miasta.

Jako polska nauczycielka, Halina Matysik poświęciła swoje życie pracy z młodzieżą, a także angażowała się w działalność Związku Harcerstwa Polskiego. Jej zaangażowanie w harcerstwo świadczy o pasji, jaką miała do kształtowania młodego pokolenia poprzez wychowanie oraz edukację.

Nauka szkolna i praca zawodowa

Halina Matysik spędziła swoje młodzieńcze lata w czasie tragicznych wydarzeń II wojny światowej, kiedy to mieszkała w Nisku nad Sanem. W obliczu okupacji hitlerowskiej, jej edukacja odbywała się w ramach tajnego nauczania, co było powszechną praktyką w tamtym czasie. Ukończenie Liceum Ogólnokształcącego w Drezdenku w 1951 roku stanowiło dla niej ważny krok w kierunku kariery nauczycielskiej.

W wyniku pomyślnie zdanej matury, otrzymała dyplom, który uprawniał ją do nauczania w szkołach ogólnokształcących na poziomie podstawowym oraz trzyletni nakaz pracy w Liceum Ogólnokształcącym w Krzyżu Wielkopolskim. Kolejnym istotnym momentem w jej karierze było ukończenie w 1953 roku Wyższego Kursu Nauczycielskiego, który koncentrował się na wychowaniu fizycznym. W 1960 roku Halina uzyskała tytuł magistra Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego w Poznaniu, co otworzyło przed nią nowe możliwości zawodowe.

Dodatkowo, kontynuując rozwój zawodowy, ukończyła zaocznie studium nauczycielskie z biologii. Jej kariera zawodowa obejmowała różnorodne placówki edukacyjne. Pracowała w Technikum Gastronomicznym w Pile od 1960 do 1962 roku, a następnie w Szkole Podstawowej w Kleszczewie w latach 1962-1967. Kolejne lata to praca w Szkole Podstawowej w Twierdzielewie (1967–1974) oraz Szkole Podstawowej w Chełmsku, gdzie pracowała aż do przejścia na emeryturę.

Harcerstwo

Halina Matysik rozpoczęła swoją przygodę z harcerstwem w Związku Harcerstwa Polskiego w 1945 roku. W trakcie swojej działalności pełniła różnorodne funkcje, w tym zastępowej, przybocznej i drużynowej w 2 Drużynie Harcerskiej im. Zofii Chrzanowskiej w Nisku nad Sanem. Jej pseudonim „Sowa” wywodzi się właśnie z tego etapu. W latach 1949–1950 była drużynową w Nowym Drezdenku.

Po zawieszeniu działalności ZHP i utworzeniu Organizacji Harcerskiej, pełniła rolę przewodnika drużyny w Krzyżu Wielkopolskim. W czasie studiów w Poznaniu, objęła stanowisko drużynowej 71 DH „Dęby” im. Elizy Orzeszkowej w IX Hufcu Poznań-Dębiec, jednocześnie angażując się jako zastępca komendanta hufca do spraw harcerek. Dodatkowo, aktywnie uczestniczyła w pracach Ludowych Zespołów Sportowych.

W 1968 roku założyła drużynę wielopoziomową w niewielkiej szkole wiejskiej w Twierdzielewie. Po likwidacji tej placówki w 1974 roku, rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej w Chełmsku, gdzie objęła drużynę zuchową 1 DH „Leśne Ludki”. Równocześnie pełniła rolę zastępcy komendanta Gminnego Związku Drużyn w Przytocznej, odpowiedzialnego za sprawy zuchów. W sierpniu 1977 roku, po przekształceniu GZD w Hufiec Przytoczna, objęła stanowisko komendantki tego hufca.

W okresie swojej działalności, organizowała dwutygodniowe wędrowne obozy rowerowe, o długości tras wynoszącej około 300–400 km. Od 1984 roku pełniła funkcję komendantki hufca Skwierzyna, a od 2010 roku do rozwiązania Związku Drużyn w Skwierzynie 31 grudnia 2020 roku, była komendantką tej organizacji. Halina Matysik była także wielokrotną komendantką letnich obozów, zarządzając drużynami w latach 1957 i 1958, hufcu Międzyrzecz w latach 1971 i 1973, Chorągwi Gorzowskiej w 1983 roku oraz Hufcu Skwierzyna w latach 1992–2010.

Odznaczenia

Halina Matysik, znana z dużego zaangażowania w działalność na rzecz lokalnych społeczności, została uhonorowana wieloma odznaczeniami w trakcie swojej długiej kariery. Oto podsumowanie jej osiągnięć i wyróżnień:

  • 1964: Zasłużony Działacz LZS (odznaka),
  • 1965: Srebrna Odznaka LZS,
  • 1980: Srebrny Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”,
  • 1981: Złoty Krzyż Zasługi (od Rady Państwa),
  • 1983, 1985: Odznaka Honorowa za zasługi dla województwa gorzowskiego,
  • 1986: Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”,
  • 1989: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • 1995: Honorowa Odznaka „Służba Dziecku”,
  • 2002: Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • 2009: Odznaka Honorowa za zasługi dla województwa lubuskiego,
  • 2015: tytuł Honorowy Obywatel Skwierzyny,
  • 2023: tytuł honorowy „Zasłużony dla Gminy Przytoczna”.

Wszystkie te odznaczenia świadczą o jej niezwykłym wkładzie w rozwój społeczny i edukacyjny, który miał miejsce na przestrzeni wielu lat.

Rodzina

Matysik wywodzi się z rodziny o bogatej historii. Jej ojcem był Zdzisław Londoński, który przyszedł na świat 8 lipca 1888 roku w Bochni i zmarł tragicznie 6 października 1941 roku w KL Auschwitz. Był on nie tylko żołnierzem, ale również profesorem filozofii, co świadczy o jego intelektualnych aspiracjach.

Matka Haliny, Maria Londońska, z domu Dutkiewicz, urodziła się 11 listopada 1892 roku w Rogoźnie, a zmarła 1 sierpnia 1978 roku. W czasie Powstania Wielkopolskiego pełniła rolę sanitariuszki, co potwierdza jej odwagę i zaangażowanie w sprawy społeczne. Z wykształcenia była filologiem francuskim, co stanowiło ważny element jej życia zawodowego.

Jej mąż, Gert Matysik, zmarły 21 listopada 2019 roku, oraz córki Haliny: Dorota, Katarzyna i Magdalena, również aktywnie angażują się w działania harcerskie, kontynuując rodzinne tradycje. Wspólna pasja do harcerstwa z pewnością jest dla nich źródłem radości i jedności.

Oceń: Halina Matysik

★★★★★
Średnia ocena:4.51 Liczba ocen:9