Rektorat Politechniki Poznańskiej

---

Architektura

Obiekt, który jest przedmiotem zainteresowania, został zapewne zaprojektowany przez Heinricha Grüdera, prezentujący formy neorenesansowe. Charakteryzuje się dość nietypową architekturą, w której dominującą rolę odgrywa klatka schodowa umieszczona w ośmiobocznej wieży, zwieńczonej charakterystycznym hełmem, typowym dla panoramy Wildy. Teren, na którym zlokalizowany jest gmach główny, wzbogacono halą maszyn oraz domem dla woźnego, co stanowi integralny element całej koncepcji architektonicznej. Całość założenia harmonijnie dopełnia zieleń parkowa oraz ogrodowa.

Wnętrze budynku kryje w sobie wiele interesujących elementów. Oprócz pomieszczeń przeznaczonych dla rektora, znajduje się tam winda z okresu budowy, która została stylowo wkomponowana w światło klatki schodowej. Uzupełnieniem tych przestrzeni jest Sala Historii Politechniki Poznańskiej oraz reprezentacyjne korytarze.

Klatka schodowa jest ozdobiona witrażami autorstwa A. Kruszony, które zostały wykonane w 1980 roku jako dar dla uczelni. Te elementy zapewniają nie tylko estetyczny wygląd, ale również dodają historycznego znaczenia całemu obiektowi.

Tablice pamiątkowe

W budynku Rektoratu Politechniki Poznańskiej znajdują się różnorodne tablice pamiątkowe, które upamiętniają ważne postacie i wydarzenia związane z uczelnią. Wśród nich wyróżniają się następujące elementy:

• poświęcona studentom: Michałowi Dąbrowiczowi (lat 23), Czesławowi Milanowiczowi (lat 26) oraz Leszkowi Rasiowi (lat 26), którzy zginęli podczas Powstania Poznańskiego w 1956 roku,
• z 1989 roku, upamiętniająca profesorów oraz absolwentów, którzy byli internowani w Oflagu VII A Murnau, w tym Józefa Węglarza, Floriana Anyżewskiego, Stanisława Jeziorkowskiego, Antoniego Krzemińskiego, Jana Kutnika, Zdzisława Leczyka, Bolesława Madejskiego, Bernarda Maligłowskiego, Stanisława Morawskiego, Adama Niezręckiego, Marcelego Różańskiego oraz Bogumiła Szmitta,
• ku czci profesora dra Zygmunta Butlewskiego (1907-1980), wybitnego matematyka specjalizującego się w równaniach różniczkowych, który był twórcą ośrodka matematycznego na Politechnice.

Na elewacji oraz w bruku budynku można znaleźć kolejne tablice z następującymi inskrypcjami:

• Politechnika Poznańska / 70 lat polskiego wyższego szkolnictwa technicznego w Poznaniu / 1919-1989,
• pozioma okrągła tablica przed wejściem, zdobiona herbem Poznania oraz wyobrażeniem trybu i napisem Politechnika Poznańska.

Otoczenie

Gmach Politechniki Poznańskiej stanowi ważny element reprezentacyjnego zespołu urbanistycznego, który usytuowany jest w sercu Wildy. Ta rozwijająca się dzielnica zyskała swój obecny charakter po roku 1900, kiedy to osada została włączona w granice miasta Poznań. Obiekt otoczony jest interesującymi zabytkami, które dodają uroku temu miejscu.

Bezpośrednio w sąsiedztwie znajdują się:

• szkoła powszechna przy Pl. Skłodowskiej-Curie 1, zbudowana w 1898 roku, która obecnie wchodzi w skład Politechniki Poznańskiej, wpisana do rejestru zabytków jako nr A 327 z dnia 29 października 1991,
• Zakład dla Starców Fundacji Bergera ulokowany przy Pl. Skłodowskiej-Curie 2, zrealizowany w 1909 roku, także zarejestrowany jako zabytek pod nr A 328 w dniu 31 października 1991,
• dom mieszkalny Królewskiej Szkoły Budowy Maszyn usytuowany przy Pl. Skłodowskiej-Curie 5a, który jest objęty ochroną prawną jako zabytek nr A 433 od 29 grudnia 1993,
• skwer Kurczewskiego, który nosi tę nazwę od 2011 roku,
• dawna łaźnia wildecka, powstała w 1908 roku,
• kościół Maryi Królowej, który również przypisuje unikalny charakter tej okolicy.

Te wszystkie zabytki tworzą unikalny klimat wokół Politechniki, łącząc w sobie bogatą historię, architekturę oraz funkcjonalność przestrzeni publicznej, co czyni tę lokalizację ważnym punktem na mapie Poznania.

---

Oceń: Rektorat Politechniki Poznańskiej

---