Danuta Sokolnicka

---

Życiorys

Danuta Sokolnicka przyszła na świat w rodzinie Szulców, znanej poznańskiej dynastii złotników, jako córka Stanisława oraz Ireny z domu Wilhelmi. Już w młodym wieku, bo mając zaledwie siedemnaście lat, rozpoczęła praktyki w rodzinnym zakładzie jubilersko-zegarmistrzowskim, gdzie zdobywała swoje pierwsze doświadczenia zawodowe. W 1935 roku rozpoczęła studia z historii sztuki na Uniwersytecie Poznańskim. Dzięki znajomościom swojego ojca, w 1937 roku podjęła naukę w prestiżowej szkole złotniczej Goldschmiedeschule w Hanau, gdzie spędziła czas aż do 1939 roku. Wróciła do Poznania tuż przed wybuchem II wojny światowej.

W trakcie kampanii wrześniowej służyła jako harcerka-sanitariuszka, co zaowocowało przyznaniem jej Krzyża Walecznych. Jej doświadczenia z tego dramatycznego okresu zostały spisane i opublikowane w tomie zbiorowym pod tytułem Dni klęski, dni chwały. Wspomnienia Wielkopolan z września 1939 r. (Wydawnictwo Poznańskie, 1970).

Po tym, jak Poznań został zajęty przez Niemców, rodzina Szulców przeniosła się do Warszawy, gdzie Stanisław otworzył niewielki zakład jubilerski. W stolicy, w 1942 roku, Danuta poślubiła Jerzego Sokolnickiego. W roku 1943 zdała egzamin czeladniczy, a później również egzamin mistrzowski, uzyskując zaszczytny tytuł mistrza złotnictwa jako pierwsza kobieta w Polsce.

Po wojnie Danuta powróciła do Poznania, gdzie wspólnie z mężem prowadziła zakład złotniczy. Jej prace artystyczne zdobyły uznanie, co potwierdził medal Związku Izb Rzemieślniczych przyznany na ogólnopolskiej wystawie w 1947 roku. W tym czasie kontynuowała również studia z historii sztuki, które ukończyła w 1952 roku, studiując pod okiem Szczęsnego Dettloffa, a jej praca na temat relikwiarza elbląskiego z 1388 roku została opublikowana w Studiach Pomorskich w 1957 roku.

Później, w wyniku zmian w sektorze handlu, rodzinna firma Szulców została im odebrana, co doprowadziło do powstania spółdzielni jubilerskiej „Juwelia”. Niestety, władze uniemożliwiły Sokolnickiej znalezienie pracy w nowej spółdzielni. Ostatecznie zatrudniła się w konkurencyjnej Spółdzielni Pracy Rzemiosła Artystycznego „Rytosztuka”, gdzie w latach 1952–1957 pełniła rolę głównego projektanta. Po odejściu z tej instytucji, znalazła zatrudnienie jako rzeczoznawca w Desie.

Danuta Sokolnicka zmarła i została pochowana na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu.

---

Oceń: Danuta Sokolnicka

---