Ewa Maria Szałańska, z domu Kasprzyk, to postać, która pozostawiła niezatarty ślad w polskiej historii. Urodziła się 17 lutego 1939 roku w Poznaniu, gdzie rozpoczęła swoją życiową drogę. W ciągu swojego życia Ewa Szałańska zajmowała się działalnością publiczną jako:
- polska działaczka partyjna,
- naczelnik państwowy,
- wicewojewoda leszczyński w latach 1975-1979.
Jej zaangażowanie w sprawy społeczności lokalnych oraz sprawy polityczne przyczyniły się do istotnych zmian w regionie.
Życiorys
Ewa Szałańska, córka Stanisława i Anny, to osoba o bogatym życiorysie i karierze zawodowej. Ukończyła Wydział Prawa i Administracji na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, a swoją edukację poszerzała również na kursie w jednej z moskiewskich uczelni w 1979 roku.
W latach 1968-1972 pełniła ważną rolę jako sekretarz Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Poznaniu, a także była przewodniczącą poznańskiego oddziału powiatowego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W 1964 roku dołączyła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a w późniejszych latach aktywnie uczestniczyła w jej strukturach. Była członkiem Komisji Organizacyjnej Komitetu Powiatowego PZPR w Poznaniu, a także w latach 1972-1975 pełniła funkcję starszego instruktora oraz zastępcy kierownika Wydziału Organizacyjnego Komitetu Wojewódzkiego w Poznaniu.
W 1975 roku Ewa Szałańska została wybrana na zastępcę członka Komitetu Centralnego PZPR. Od 1 czerwca 1975 do 28 lutego 1979 zajmowała stanowisko wicewojewody leszczyńskiego, które zostało jej narzucone przez centralę partyjną. Następnie, w latach 1979-1980, była członkiem egzekutywy oraz sekretarzem KW PZPR w Nowym Sączu.
W wyniku wewnętrznych rozliczeń w partii, które zostały sprowokowane protestami NSZZ „Solidarność”, a także zarzutami o nieprawidłowości i niegospodarność, Ewa straciła swoje ostatnie uprawnienia. Jej kariera polityczna to przykład złożonych przemian społeczno-politycznych w Polsce tamtego okresu.
Przypisy
- a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 19.09.2024 r.]
- Anna Siwik, Tomasz Jan Biedroń. Polska Zjednoczona Partia Robotnicza w czasie próby… (1980–1982) – na przykładzie województwa nowosądeckiego. „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Securitate et Educatione Civili VI”. 1/2016. s. 8, 26. ISSN 2082-0917.
- Rafał Makowski. Narodziny województwa leszczyńskiego. „Rocznik Leszczyński”. 1 (16)/2016. s. 112. ISSN 0137-4036.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Czesław Bugzel | Konrad Napierała | Barbara Krzemień | Marek Król | Paweł Bartoszek | Adam Ballenstedt | Hanna Pohoska | Tomasz Latos | Konrad Pokora | Przemysław Morysiak | Bartosz Zawieja | Jan Kościelniak | Jan Kaczmarek (samorządowiec) | Michał Stuligrosz | Stefan Cegielski | Leonard Szymański (polityk) | Wojciech Kruk | Hanna Jahns | Bernard Wawrzyniak | Bartłomiej WróblewskiOceń: Ewa Szałańska