Bartłomiej Wróblewski

---

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

Bartłomiej Wróblewski, urodzony w 1976 roku, jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, które ukończył w 1994 roku. W 2000 roku zdobył wykształcenie prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Następnie, w 2003 roku, oprócz dyplomu magisterskiego, uzyskał również wyróżnienie z zakresu prawa porównawczego, zdobijając w ten sposób tytuł na Reńskim Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Bonn. Bartłomiej Wróblewski poszerzył swoje horyzonty edukacyjne, uczęszczając na kursy związane z europejskim prawem wspólnotowym na Uniwersytecie Ottona i Fryderyka w Bambergu.

Obok studiów, odbył również praktyki w Strasburgu i Berlinie. W 2011 roku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza obronił swoją pracę doktorską, zatytułowaną „Kształtowanie się koncepcji i instytucji odpowiedzialności odszkodowawczej państwa za działania ustawodawcy do połowy XX wieku na tle ogólnych reguł odpowiedzialności państwa”, pod kierunkiem Sławomiry Wronkowskiej-Jaśkiewicz.

W latach 2001–2009 pełnił funkcję pracownika naukowego w Instytucie Zachodnim w Poznaniu, koncentrując się na zagadnieniach związanych z prawem europejskim oraz polskim i niemieckim prawem konstytucyjnym. W 2010 roku pracował jako konstytucjonalista w Kancelarii Prezydenta RP. Rok później objął stanowisko dyrektora Instytutu Prawa na poznańskim Wydziale Zamiejscowym Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, która przekształciła się w SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny. Jest aktywnym członkiem stowarzyszenia Instytut Zachodni oraz Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego.

W swojej młodości związany był z Związkiem Harcerstwa Polskiego, działając w nim od 1980 do 1993 roku w szczepie Błękitna XIV w Poznaniu. W latach 1995–2009 był aktywny w korporacjach akademickich, pełniąc m.in. funkcje prezesa Lechii oraz kuratora Chrobrii. Jego zaangażowanie w tę dziedzinę obejmowało także inicjatywy takie jak reaktywacja poznańskich korporacji Magna-Polonia, Masovia oraz Surma, a także krakowskiej Arcadii. Ponadto stworzył Archiwum Korporacyjne, a także w 2007 roku wirtualne Muzeum Polskich Korporacji Akademickich.

Warto także zaznaczyć, że Wróblewski był inicjatorem umieszczenia tablic pamiątkowych w Poznaniu, upamiętniających korporantów walczących w powstaniu wielkopolskim oraz tych, którzy piastowali funkcję rektora Uniwersytetu Poznańskiego. W 2011 roku dołączył do Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu.

Działalność polityczna

Radny Sejmiku Województwa Wielkopolskiego (2014-2015)

Zanim przeszedł do działalności politycznej, w 2011 roku ubiegał się bezskutecznie o mandat senatorski jako bezpartyjny kandydat Prawa i Sprawiedliwości w wyborach do Senatu z okręgu nr 90. W 2013 roku wstąpił do PiS, w lutym 2014 roku został członkiem rady programowej tej partii. Na przełomie 2014 roku wziął udział w wyborach samorządowych z ramienia PiS, w których zdobył mandat radnego sejmiku wojewódzkiego, a także funkcję pełnomocnika PiS w powiecie poznańskim w 2015 roku. W listopadzie 2016 roku objął stanowisko wiceprezesa PiS w okręgu poznańskim.

Poseł na Sejm RP (od 2015)

W 2015 roku wystartował w wyborach parlamentarnych w okręgu poznańskim, gdzie zajął 11. miejsce na liście i uzyskał mandat w Sejmie VIII kadencji, zdobywając 14 108 głosów. W trakcie swojej kadencji, został członkiem Komisji Ustawodawczej, Komisji do Spraw Unii Europejskiej, a także Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Został powołany na przewodniczącego Podkomisji do spraw nowelizacji Kodeksu wyborczego oraz Kodeksu postępowania administracyjnego. Ponadto, objął przewodnictwo w Polsko-Niemieckiej Grupie Parlamentarnej oraz Polsko-Irlandzkiej Grupie Parlamentarnej, a także pełnił rolę wiceprzewodniczącego Polsko-Brytyjskiej Grupy Parlamentarnej. W VIII kadencji zamieszczał również działania w ramach Parlamentarnego Zespołu Tradycji i Pamięci Żołnierzy Wyklętych.

Na terenie Poznania oraz powiatu poznańskiego prowadził wiele punktów udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej oraz działał jako sprawozdawca przedłożonego przez prezydenta RP projektu ustawy dotyczącej nieodpłatnej pomocy prawnej. W 2015 roku tygodnik „W Sieci” uznał go za jednego z największych wygranych kampanii parlamentarnej tego roku. Dwa lata później „Głos Wielkopolski” wskazał go jako „najbardziej aktywnego” posła z regionu. Wyróżnienia zdobywał także w „Dzienniku Gazeta Prawna”, który umieścił go dwukrotnie w rankingu pięćdziesięciu najbardziej wpływowych prawników w Polsce. Obecnie jest członkiem rady Fundacji Pomocy Humanitarnej „Redemptoris Missio” oraz rady społecznej Szpitala Klinicznego Przemienienia Pańskiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu.

W wyborach parlamentarnych w 2019 roku z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, zdobywając 22 181 głosów. Jego zaangażowanie w IX kadencji Sejmu obejmowało m.in. członkostwo w Komisji Ustawodawczej oraz przewodniczenie Podkomisji stałej do spraw nowelizacji prawa karnego. W 2020 roku, został polskim reprezentantem w kuratorium Polsko-Niemieckiej Fundacji na rzecz Nauki, gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego. W marcu 2021 roku otrzymał propozycję kandydatury na rzecznika praw obywatelskich w imieniu Prawa i Sprawiedliwości. Mimo ogłoszenia o wybraniu go do tego stanowiska w dniu 15 kwietnia 2021 roku, jego kandydatura została odrzucona przez Senat miesiąc później.

W lipcu 2021 roku przyjął przewodniczenie sejmowej Komisji Nadzwyczajnej do spraw deregulacji. W tym samym roku został także jednym z trzech członków Komitetu Politycznego Prawa i Sprawiedliwości z Wielkopolski. Kolejne zmiany to objęcie stanowiska pełnomocnika PiS w powiecie poznańskim w czerwcu 2022 roku, a także w Poznaniu w listopadzie 2022 roku. Bartłomiej Wróblewski poinformował o zdobyciu mandatu poselskiego po raz trzeci w wyborach parlamentarnych w 2023 roku, uzyskując 28 860 głosów. W 2024 roku, jako przedstawiciel PiS, bezskutecznie ubiegał się o mandat w wyborach europejskich w okręgu nr 7.

Życie prywatne

Bartłomiej Wróblewski, znany ze swojej działalności zawodowej, również ma bogate życie prywatne. 8 lipca 2017 roku w Poznaniu wstąpił w związek małżeński z Martą Królikiewicz.

Jego umiejętności językowe są imponujące, bowiem deklaruje biegłość w następujących językach: angielskim, niemieckim, rosyjskim oraz francuskim.

Alpinizm

W latach 1998–2014 Bartłomiej Wróblewski zdobył Koronę Ziemi, osiągając szczyty górskie na całym świecie. Jego wyprawy obejmowały różnorodne wierzchołki, w tym: Elbrus w 1998 roku, Kilimandżaro w 2002, Mont Blanc w 2003, Aconcagua w 2007, a także Denali w 2008. Dodatkowo, w 2011 roku zdobył Górę Kościuszki oraz Puncak Jaya, z kolei w 2012 roku osiągnął Masyw Vinsona. Jego turystyczna droga zakończyła się na najwyższym szczycie świata – Mount Everest w 2014 roku.

Bartłomiej Wróblewski jest także aktywnym członkiem Klubu Wysokogórskiego w Poznaniu, gdzie dzieli się swoją pasją do alpinizmu. Jego zaangażowanie w ten sport doceniane jest również na płaszczyźnie organizacyjnej, jako że był częścią komitetu organizacyjnego Narodowej Zimowej Wyprawy na K2 w sezonie 2017/18.

Wyniki wyborcze

Wyniki wyborcze Bartłomieja Wróblewskiego są istotnym elementem jego kariery politycznej. Przedstawiają one sukcesy oraz wyzwania, z jakimi się zmagał w różnych elekcjach.

Rok wyborów	Nazwa komitetu		Typ organu	Okręg wyborczy	Osiągnięty wynik
2011	_	Prawo i Sprawiedliwość	Senat VIII kadencji	nr 90	29 248 (21,15%)
2014			Sejmik Województwa Wielkopolskiego V kadencji	nr 3	6454 (3,35%)
2015			Sejm VIII kadencji	nr 39	14108 (3,44%)
2019			Sejm IX kadencji		22181 (4,31%)
2023			Sejm X kadencji		28860 (4,84%)
2024			Parlament Europejski X kadencji	nr 7	36996 (3,6%)

Dokumentacja wskazuje na ewolucję wyników, które osiągnął w różnych wyborach na przestrzeni lat, co pozwala na lepsze zrozumienie jego wpływu na politykę lokalną i krajową.

Odznaczenia

Bartłomiej Wróblewski został uhonorowany licznymi odznaczeniami, któreświadczą o jego zaangażowaniu oraz wkładzie w rozwój różnych dziedzin. Poniżej przedstawiamy szczegółową listę tych wyróżnień:

• medal „Za Wolność Prawo i Chleb” Stowarzyszenia Powstańców Czerwca 1956 „Niepokonani” w 2017 roku,
• medal „Za Zasługi dla Wielkopolskiej Koszykówki” w 2021 roku,
• medal 30-lecia Państwowej Straży Pożarnej w 2022 roku,
• medal „Wierni Tradycji” Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 za zasługi w upowszechnianiu wiedzy i pamięci o Powstaniu w 2022 roku,
• nagroda specjalna Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców za przygotowanie i przeprowadzenie przez Sejm ustawy deregulacyjnej w 2023 roku,
• honorowa odznaka „W obronie polskiej Ziemi” Stronnictwa Ludowego Ojcowizna RP za sprzeciw wobec tzw. „piątki dla zwierząt” w 2023 roku.

Każde z tych odznaczeń jest dowodem jego determinacji i wkładu w działania na rzecz społeczności lokalnych oraz rozwoju wielu istotnych inicjatyw.

Wybrane publikacje

Poniżej przedstawiamy zestawienie wybranych publikacji autorstwa Bartłomieja Wróblewskiego. Każda z pozycji odzwierciedla szeroki wachlarz tematów badawczych, poruszanych przez autora, począwszy od odpowiedzialności legislacyjnej aż po kwestie normatywności w prawie.

• Die Staatshaftung für legislatives Unrecht in Deutschland. Eine rechtsgeschichtliche, rechtsdogmatische und rechtsvergleichende Untersuchung, Nomos Verlagsgesellschaft, Baden-Baden 2005,
• Pozaumowna odpowiedzialność odszkodowawcza Wspólnoty Europejskiej za akty normatywne, Wydawnictwo Instytutu Zachodniego, Poznań 2005,
• Prawnicy w poznańskich korporacjach akademickich w latach 1920–1939, „Kronika Miasta Poznania” nr 3/2008, s. 151–166,
• Karol Marian Pospieszalski (11 IX 1909 – 19 II 2007), „Kwartalnik Historyczny” nr 1/2008, s. 157–160,
• Odpowiedzialność odszkodowawcza za działania ustawodawcy. Kształtowanie się koncepcji i instytucji na tle reguł ogólnych odpowiedzialności państwa do połowy XX wieku, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 2011,
• Noch ist Polen nicht verloren – die polnischen Studentenverbindungen 1816–2011, „Acta Studentica. Österreichische Zeitschrift für Studentengeschichte” nr 176/2011, s. 8–15,
• Problemy z pojęciem normatywności tekstu prawnego. Uwagi po lekturze pracy M.E. Stefaniuk „Preambuła aktu normatywnego w doktrynie oraz w procesie stanowienia i stosowania polskiego prawa w latach 1989–2007” (z Maurycym Zajęckim), „RPEiS” nr 2/2012, s. 193–306,
• Dopuszczalny zakres regulacji sztucznej prokreacji w świetle Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (z Pawłem Łąckim), „Przegląd Sejmowy” nr 5/2013, s. 51–73,
• Radykalne uproszczenie prawa podatkowego w ujęciu Paula Kirchhofa, „RPEiS” nr 1/2014, s. 91–104,
• Status nasciturusa w orzecznictwie organów Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (z Pawłem Łąckim), „Państwo i Prawo” nr 3/2016, s. 21–37,
• O normatywności, redundantności i zbędności przepisów prawnych (z Maurycym Zajęckim), „Przegląd Sejmowy” nr 5/2017, s. 125–141,
• Kierunki nowelizacji Kodeksu postępowania administracyjnego w świetle ustawy z 7 kwietnia 2017 r. (z Joanną Wegner-Kowalską), „Studia Prawno-Ekonomiczne” nr 110/2019, s. 187–207,
• State Liability and the Law. A Historical and Comparative Analysis, Routledge, London, New York 2023,
• O normatywności, redundantności i zbędności przepisów prawnych. Część trzecia: typologia fragmentów przepisów i elementów części niezasadniczej aktów normatywnych (z Maurycym Zajęckim), „Przegląd Sejmowy” nr 2/2023, s. 119-155,
• Redundant and Useless Fragments of Legal Texts. Basic Definitions and Preliminary Typology of Cases (z Maurycym Zajęckim), Teka Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie 2021, t. XIV, nr 1, s. 529-544,
• Prawo jednostki do nieodpłatnej pomocy prawnej w świetle postanowień znowelizowanej ustawy z 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnym poradnictwie obywatelskim oraz edukacji prawnej (z Joanną Wegner-Kowalską), „Przegląd Prawa Publicznego” nr 6/2021, s. 5-18,
• Ustawowa liczba członków (posłów, senatorów, członków Zgromadzenia Narodowego) w Konstytucji RP (z Marcinem Rulką), Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego nr 1/2021, s. 9-38,
• Diagnostyka preimplantacyjna, a „prawo do zdrowego dziecka” w kontekście Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, „Przegląd Sejmowy” nr 2/2020, s. 143-164,
• Większości konstytucyjne – wybrane problemy (z Marcinem Rulką), „Przegląd Sejmowy” nr 6/2019, s. 99-124,
• Mediacja w postępowaniu administracyjnym ogólnym i podatkowym (z Joanną Wegner-Kowalską), Studia Prawa Publicznego nr 4/2018, s. 31-46.

---

Oceń: Bartłomiej Wróblewski

---