Heinrich Caro, znakomity niemiecki chemik, przyszedł na świat 13 lutego 1834 roku w Poznaniu. Jego życie zakończyło się 11 października 1910 roku w Dreźnie.
Caro zasłynął w dziedzinie chemii, a jego prace miały istotny wpływ na rozwój tej nauki w XIX wieku.
Życiorys
Heinrich Caro, wybitny chemik, rozpoczął swoje studia w dziedzinie chemii na Friedrich-Wilhelms-Universität, znanym dzisiaj jako Uniwersytet Humboldtów w Berlinie. Następnie skupił się na nauce dotyczącej substancji barwiących, co miało kluczowe znaczenie dla jego późniejszej kariery w przemyśle chemicznym.
W okresie od 1859 do 1867 roku, Caro pracował dla brytyjskiej firmy Roberts, Dale w Manchesterze, gdzie zyskał doświadczenie w praktycznych zastosowaniach chemii. Po powrocie do Niemiec w 1861 roku, zaangażował się w działalność laboratorium Roberta Bunsena, znanego ze swoich osiągnięć naukowych.
Później podjął pracę w Chemische Fabrik Dyckerhoff Clemm & Co, która finalnie przekształciła się w koncern Badische Anilin und Soda Fabrik (BASF). Tam, wspólnie z Adolfem von Baeyerem, Caro prowadził badania nad barwnikiem indygo. Te intensywne prace badawcze przyniosły wymierne rezultaty i w 1878 roku udało się po raz pierwszy zsyntetyzować ten cenny barwnik.
W tym samym okresie, Caro opatentował także metodę produkcji alizaryny, co dodało do jego bogatego dorobku naukowego. Ponadto, zasłynął jako pierwszy naukowiec, który wyizolował akrydynę oraz odkrył kwas nadtlenosiarkowy, znany obecnie jako kwas Caro, na cześć jego znaczącej pracy w tej dziedzinie.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Andrzej Rutkowski (zootechnik) | Oskar Baksalary | Helena Znaniecka Lopata | Andrzej Hulanicki | Zdzisław Kamiński (geograf) | Marta Szachniuk | Benicjusz Głębocki | Barbara Kieliszewska-Rokicka | Bogdan Zakrzewski | Maksymilian Kolanowski | Aleksandra Dunin-Wąsowicz | Henryk Drozdowski | Zdzisław Kaczmarek (hydrolog) | Olgierd Brzeski | Wiesław Henryk Trzeciak | Stanisław Sędziwy | Lech Trzeciakowski | Wanda Nowacka | Michał Szulczewski (profesor) | Rafał T. PrinkeOceń: Heinrich Caro