Rafał T. Prinke

Nauka i edukacja

Rafał T. Prinke to wybitny polski genealog oraz historyk, który urodził się 18 stycznia 1955 roku w Poznaniu. Jego prace badawcze skoncentrowane są głównie na genealogii, a także na historii, w której zdobył tytuł doktora habilitowanego nauk humanistycznych.

Jako postać znana w swojej dziedzinie, Prinke przyczynił się do rozwoju badań nad rodowodami i historią polskich rodzin, łącząc swoje pasję do historii z rzetelną analizą źródeł.

Życiorys

Rafał T. Prinke, jako osoba wykształcona i zaangażowana w swoją pracę, zakończył edukację w VIII Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu w 1973 roku. Następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, gdzie uzyskał dyplom z filologii angielskiej w 1977 roku.

W 2000 roku obronił doktorat na kierunku historia w Instytucie Historii Uniwersytetu Adama Mickiewicza (IH UAM), którego pracą doktorską była Model komputerowej analizy źródeł historycznych, napisaną pod kierunkiem Jerzego Wisłockiego. Z kolei w 2015 roku uzyskał habilitację w Instytucie Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, na podstawie opracowanego dorobku naukowego oraz rozprawy zatytułowanej Piśmiennictwo alchemiczne do końca XVIII wieku.

Obecnie pełni funkcję adiunkta w Katedrze Turystyki i Rekreacji Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu. W życiu osobistym jest żonaty i jest szczęśliwym ojcem dwóch synów.

Publikacje

Rafał T. Prinke jest autorem wielu znaczących publikacji, które obejmują różnorodne tematy związane z astrologią, historią oraz genealogią. Jego prace nie tylko wzbogacają polską literaturę, ale także stają się cennym źródłem wiedzy dla badaczy i pasjonatów. Poniżej znajduje się wykaz najważniejszych publikacji:

  • Mandala Życia. Astrologia – mity i rzeczywistość, t. 1-2 (1982) – wspólnie z Leszkiem Weresem,
  • Wiedza hermetyczna. Systematyka dziedzin niewyjaśnionych (1984),
  • Vademecum polskiego astrologa, t. 1-2 (1986),
  • Madzong. Gra chińskich filozofów (1986),
  • Tarot – dzieje niezwyklej talii kart (1991),
  • Poradnik genealoga amatora (1993),
  • Nowy almanach błękitny (współautor, 1993),
  • Królewska krew. Polscy potomkowie Piastów i innych dynastii panujących (współautor, 1997),
  • Fontes ex machina. Komputerowa analiza źródeł historycznych (2000),
  • Zwodniczy ogród błędów. Piśmiennictwo alchemiczne do końca XVIII wieku (2014).

Oceń: Rafał T. Prinke

★★★★★
Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:13