Józef Jackowski urodził się 23 stycznia 1863 roku w Poznaniu, a swoje życie zakończył w 1914 roku w Boliwii. Był to człowiek, który na trwałe wpisał się w historię polskiego inżynierii górnictwa oraz geologii.
Jego prace przyczyniły się do rozwoju tych dziedzin, a jego osiągnięcia są inspiracją dla wielu współczesnych naukowców.
Życiorys
Józef Jackowski, który ukończył Królewskie Gimnazjum w Ostrowie (matura w 1880 roku), wyróżniał się swoim zamiłowaniem do nauki. Po ukończeniu edukacji sredniej kształcił się na Akademii Górniczej w Berlinie oraz na uczelniach wyższych w Belgii. Zyskał tytuł inżyniera górnictwa i dodatkowe kwalifikacje w geologii, co skłoniło go do opuszczenia Europy w poszukiwaniu przygód oraz możliwości zawodowych.
W 1886 roku Jackowski został zaproszony przez rząd Boliwii do przeprowadzenia badań geologicznych w Andach. Jego podróż rozpoczęła się drogą morską, prowadząc do Argentyny, skąd kontynuował trasę rzeką Parana, a następnie koleją i pieszo, aż do Boliwii. W 1889 roku dotarł do Animas de Chocaya, gdzie podjął pracę w zarządzie kopalń należących do lokalnego monopolisty, Felix Avelino y Cie, który wydobywał bizmut oraz cynę.
Udział Jackowskiego w zarządzaniu tymi kopalniami obejmował miejsca takie jak Góry Tasna (bizmut), Chorolqe (srebro, bizmut, cyna) oraz Chocaya (srebro). Współpracował z miejscowymi górnikami, w większości Indianami, którzy cenili jego dobre i sprawiedliwe podejście. Kiedy w regionie wybuchła epidemia tyfusu, Jackowski osobiście organizował pomoc dla chorych robotników, ponieważ brakowało lekarzy.
Ponadto Jackowski zainicjował zakładanie szkoły górniczej w Potosí. Wyróżniał się również tym, że jako jeden z nielicznych Europejczyków nauczył się języka Keczua, badając lokalne zwyczaje. Tłumaczył indiańskie modlitwy i poezję, które następnie przesyłał do Polski. Przekładał także modlitwę Ojcze Nasz na język Keczua, co świadczyło o jego głębokim szacunku dla kultury rdzennych mieszkańców.
Jackowski był prawdopodobnie pierwszym Polakiem, który osiedlił się w Boliwii. Od 1890 roku zaczynał publikować listy z relacjami z Ameryki Południowej, które ukazywały się w Rocznikach Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W swoich tekstach zamieszczał szczegółowe opisy bieżących wydarzeń oraz przekazał PTPN mapę topograficzną południowo-zachodniej Boliwii. Wydania tekstów Jackowskiego były sponsorowane szczególnie przez doktora Franciszka Chłapowskiego, który był poświęconym działaczem Towarzystwa.
W 1890 roku na Wystawie Światowej w Paryżu, zebrane przez niego kryształy cyny i bizmutu zdobyły Złoty Medal. O sukcesie świadczył również fakt, że londyńskie British Museum pragnęło je nabyć, jednak Jackowski postanowił przekazać je Poznańskiemu Towarzystwu Przyjaciół Nauk.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Romuald Jasiewicz | Witold Milewski (architekt) | Henryk Baranowski (inżynier) | Janusz Ballenstedt | Tadeusz Gałecki (architekt) | Ewa Stachura | Juliusz Hochberger | Adam Skarbiński | Mieczysław Brdyś | Piotr Formanowicz | Katarzyna Słuchocka | Jerzy Otomański | Janusz Pawlak | Andrzej Kołaczkowski | Hermann Wahlich | Michał Wieczorowski | Jędrzej Hubert | Piotr Barełkowski | Bogdan Andrzejewski | Krzysztof KrawiecOceń: Józef Jackowski