Tadeusz Gałecki (architekt)

---

Życiorys

Tadeusz Gałecki jest uznanym architektem, którego kariera rozpoczęła się od ukończenia Wydziału Architektury Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu, gdzie uzyskał tytuł inżyniera architekta w 1952 roku. Dalszą edukację kontynuował na Politechnice Wrocławskiej, zdobywając tytuł magistra w 1964 roku. Po zakończeniu studiów, podjął dalsze kształcenie, odbywając studium urbanistyczne na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.

W swojej karierze zawodowej, Gałecki rozpoczął pracę w 1952 roku jako inspektor nadzoru przy budowie Poznańskiej Fabryki Maszyn Żniwnych. Od 1955 roku przedstawił swoje umiejętności w Okręgowym Biurze Projektów Budowlanych w Poznaniu, a od 1956 roku był związany z poznańskim „Miastoprojektem”, gdzie miał przyjemność współpracować z Stanisławem Pogórskim.

W ciągu swojej kariery architektonicznej, Gałecki angażował się w różnorodne projekty, obejmujące tematy takie jak budownictwo mieszkaniowe, przemysłowe, usługi, wystawy, jak również projekty rekreacyjne. W 1960 roku dołączył do Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Poznaniu, gdzie był kluczowym uczestnikiem procesu finalizacji ogólnego planu rozwoju Poznania w 1962 roku.

Od 1975 roku pracował w wojewódzkich biurach projektowych w Poznaniu, a w latach 1991-1996 był kierownikiem Miejskiej Pracowni Urbanistycznej, aż do momentu swojego przejścia na emeryturę. W latach 1977-1993 pełnił również rolę wykładowcy w Instytucie Architektury i Planowania Przestrzennego Politechniki Poznańskiej, co świadczy o jego zaangażowaniu w rozwój przyszłych pokoleń architektów.

W 1993 roku uzyskał stopień doktora na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Poznańskiej, co potwierdza jego wyspecjalizowaną wiedzę i doświadczenie w dziedzinie architektury. Jako honorowy członek Towarzystwa Urbanistów Polskich, Gałecki od 1987 do 1996 roku pełnił ważną rolę jako prezes poznańskiego oddziału tej organizacji, a wcześniej, od 1978 do 1981 roku, był wiceprezesem.

Realizacje

Do najważniejszych osiągnięć Tadeusza Gałeckiego należy zaliczyć liczne prace, które znacząco wpłynęły na rozwój architektury w Poznaniu. Jako generalny projektant planów ogólnych miasta, zdobył on uznanie w postaci nagród resortowych, a jego prace zostały zatwierdzone w 1975 roku oraz w 1994 roku.

W 1969 roku, wspólnie ze Świętosławem Tatarkiewiczem, był odpowiedzialny za generalny projekt planu szczegółowego śródmieścia Poznania. Jego zaangażowanie w rozwój urbanistyczny miasta było istotnym krokiem w kierunku nowoczesnej architektury.

Warto także wspomnieć o jego udziale w konkurencyjnym projekcie na dzielnicę mieszkaniową Górny TarasRataj w Poznaniu w roku 1970. Współpracując z takimi osobami jak Lidia Wejchert, Kazimierz Wejchert oraz Maria Kaczmarek, Tadeusz Gałecki zdobył drugą nagrodę, co potwierdza jego talent oraz innowacyjne podejście do architektury.

Jednakże, jak to zazwyczaj bywa, niektóre totalne, modernistyczne plany rozwoju centrum Poznania z lat 70. XX wieku zostały przez niego później poddane krytyce. To zjawisko pokazuje, że architektura, podobnie jak inne dziedziny sztuki, nieustannie ewoluuje, a zdanie na temat konkretnych projektów może się zmieniać z biegiem czasu.

---

Oceń: Tadeusz Gałecki (architekt)

---