Krystyna Kofta

Kultura i sztuka

Krystyna Bogumiła Kofta, urodzona 23 grudnia 1942 roku w Poznaniu, to osoba, która wyróżnia się w wielu dziedzinach twórczości. Jest nie tylko utalentowaną pisarką, ale również polonistką, plastyczką oraz felietonistką.

Jej różnorodne umiejętności sprawiają, że jest postacią znaczącą w polskiej kulturze literackiej i artystycznej.

Życiorys

Edukacja

Krystyna Kofta, utalentowana postać literacka, rozpoczęła swoją drogę edukacyjną w Liceum Plastycznym im. Piotra Potworowskiego w Poznaniu, gdzie zdobyła podstawy swojego artystycznego rzemiosła. Następnie, przez okres jednego roku, rozwijała swoje umiejętności w zakresie malarstwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Ostatecznie, uzyskała tytuł magistra w zakresie filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, co otworzyło jej drzwi do kariery twórczej.

Kariera

Debiut literacki Kofty miał miejsce w 1976 roku, kiedy to opublikowała swoje opowiadanie pt. *Lustro* w renomowanych zbiorach „Kultury”. Od tego momentu zaczęła być postrzegana jako autorka powieści, opowiadań oraz książek publicystycznych, które często eksplorują tematykę kobiecą, a także relacje między kobietami a mężczyznami. Oprócz tego, Krystyna Kofta pisała również dziecięce książki, takie jak „Mój brat”, „Malowanie” oraz „Istota”. Jej twórczość nie ograniczała się tylko do literatury; pisała także scenariusze filmowe oraz dramaty. Na podstawie jednego z jej najbardziej osobistych dzieł, *Lewa, wspomnienie prawej*, powstał monodram w reżyserii Tomasza Obary, wystawiany w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu, interpretowany przez Teresę Stępień-Nowicką. Sztuka ta była prezentowana w różnych miejscach, w tym w Centrum Onkologii w Warszawie, a także na wystąpieniach zagranicznych, np. w Budapeszcie.

Za swoje osiągnięcia w teatrze radiowym, współpracując z Danutą Szaflarską, otrzymała Grand Prix na Festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2008”. Ponadto, Krystyna współpracuje z czasopismami, takimi jak „Twój Styl”, gdzie publikuje felietony. Jej literatura znajduje również miejsce w piśmie „Nowe Książki”, a jej głos można usłyszeć na platformie Koduj24.pl, gdzie ogłasza swoje przemyślenia na temat literatury. Ponadto, Kofta regularnie wystawia swoje prace plastyczne w stolicach kultury, takich jak Poznań i Warszawa.

Działalność społeczna

Kreatywność Krystyny Kofty obejmuje także jej pasje poza literaturą. Jest aktywną działaczką społeczną, która łączy sztukę z polityką, malując, rysując i pisząc bloga. Zajmuje się problematyką feministyczną, szczególnie w obszarze zdrowia kobiet, stając w obronie osób chorych oraz tych, które doświadczają przemocy. Była inicjatorką Marszu Pand, który miał na celu doprowadzenie do podpisania Konwencji Antyprzemocowej. Współpracowała również z grupą kobiet z Kongresu Kobiet, prowadząc rozmowy z przedstawicielami rządu, w tym m.in. z Radosławem Sikorskim.

Kofta prowadzi wiele działań na rzecz profilaktyki raka piersi. Współpracuje z organizacjami oraz fundacjami, promując świadomość zdrowotną wśród lekarzy i pacjentów, mówiąc o często trudnych relacjach między nimi. Jej zaangażowanie zaowocowało jej członkostwem w kapitule Nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej, ustanowionej w 2013 roku.

Życie prywatne

W życiu osobistym, Krystyna Kofta jest żoną profesora psychologii Mirosława Kofty, który jest bratem znanego artysty Jonasza Kofty. Ma syna Wawrzyńca, który pracuje jako nauczyciel biologii. Od 1973 roku Kofta mieszka w Warszawie, gdzie łączy życie prywatne z bogatą działalnością twórczą i społeczną.

Twórczość

Powieści

Krystyna Kofta, uznana autorka, ma na swoim koncie wiele znakomitych powieści. Do najważniejszych z nich zalicza się:

  • Suki (2015),
  • Fausta (2010),
  • Chwała czarownicom (2002),
  • Krótka historia Iwony Tramp (2001),
  • Złodziejka pamięci (1998),
  • Sekretny dziennik Melanii R (1997),
  • Ciało niczyje (1988),
  • Pawilon małych drapieżców (1988),
  • Wióry (1980, wyd. zmienione 2006),
  • Wizjer (1978, debiut).

Opowiadania

W dziedzinie opowiadań, Kofta również osiągnęła znaczące sukcesy. Poniżej przedstawiamy niektóre z jej dzieł:

  • Zachcianki. Dziesięć zmysłowych opowieści (opowiadanie, 2012),
  • Nocna koszula mojej matki [w:] Autor przychodzi wieczorem (2012),
  • Kobieta z bagażem (2009),
  • Wakacje Pana Tuliszki [w:] Wakacyjna miłość (2008),
  • Diabeł, stróż grzesznej dziewczynki [w:] Pikanterie. Opowiadania miłosne (2006),
  • Królowa Fryzjerek [w:] Wszystkie dni lata (2005),
  • Wielką miłość tanio sprzedam (2003),
  • Sezon na papierówki (2003),
  • Człowiek, który nie umarł (1990).

Książki dla dzieci

Kofta nie zapomina również o młodszych czytelnikach. Jej książki dla dzieci to m.in.:

  • Mój brat (1973),
  • Istota,
  • Malowanie (przedruk [w:] Język polski. Między nami. podręcznik szkolny).

Utwory dramatyczne, scenariusze

Oprócz powieści i opowiadań, autorka tworzy również utwory dramatyczne. Niektóre z nich to:

Scenariusze filmowe

Krystyna Kofta pisała również scenariusze filmowe, wśród których znajdują się:

  • Lubię nietoperze reż. Grzegorz Warchoł (1985),
  • Femina reż. Piotr Szulkin (1990),
  • Pępowina reż. Piotr Szulkin; (1992) Teatr Telewizji, TVP2; w roli głównej Nina Andrycz.

Publicystyka

W sferze publicystyki Kofta porusza istotne tematy społeczne, a jej publikacje obejmują m.in.:

  • My czy ja i ty?, czyli moje na wierzchu (2020),
  • Gdyby zamilkły kobiety #Nigdy (2019),
  • W szczelinach czasu. Intymnie o Peerelu (2018),
  • Mała encyklopedia małżeńska (2012),
  • Lewa, wspomnienie prawej. Dziesięć lat później (2014),
  • Jak zdobyć i utrzymać mężczyznę. Nowe spojrzenie (2011),
  • Monografia grzechów: Z dziennika 1978–1989 (2006),
  • Gdyby zamilkły kobiety (2005),
  • Lewa, wspomnienie prawej (2003),
  • Wychowanie seksualne dla klasy wyższej, średniej i niższej (2000),
  • Harpie, piranie, anioły (z Małgorzatą Domagalik, 1997),
  • Jak zdobyć, utrzymać i porzucić mężczyznę (1992).

Publicystyka raka piersi

W tej kategorii autorka porusza kwestie dotyczące zdrowia, w tym:

  • Na etacie „gwiazdy” raka piersi [w:] Rozmowy o raku piersi, red. Edyta Zierkiewicz,
  • Mitologia raka piersi [w:] Kobieta i (b)rak. Wizerunki raka piersi w kulturze, red. Edyta Zierkiewicz, Alina Łysak.

Odznaczenia

Lista odznaczeń, które zostały przyznane Krystynie Koftie, jest naprawdę imponująca. Wyróżnienia te świadczą o jej znaczącym wkładzie w kulturę i sztukę. Oto niektóre z nich:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2003 roku,
  • Bursztynowy Łuk Amazonek, otrzymany w 2007 roku,
  • Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, nadany w 2009 roku.

Oceń: Krystyna Kofta

★★★★★
Średnia ocena:4.5 Liczba ocen:20