Ludwik Styczyński

Nauka i edukacja

Ludwik Styczyński, postać o bogatej historii, urodził się w 1814 roku w Poznaniu. był to człowiek, który poświęcił swoje życie zarówno edukacji, jak i działalności handlowej, imponując swoją pracą jako nauczyciel oraz kupiec w Buku.

Styczyński brał aktywny udział w ważnych wydarzeniach historycznych, w tym w Wiośnie Ludów oraz w powstaniu styczniowym. Jego odwaga i poświęcenie dla kraju były w pełni widoczne w kontekście jego działania w tych znaczących momentach.

Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 8 maja 1863 roku, kiedy to poległ w bitwie pod Ignacewem, pozostawiając po sobie dziedzictwo odwagi i zaangażowania w walkę o wolność.

Życiorys

Ludwik Styczyński był synem chirurga z Poznania oraz akuszerki, Franciszki z Zakrzewiczów. W latach 1837/38 rozpoczął edukację w Królewskim Seminarium Nauczycielskim w Poznaniu. Następnie, w latach 1841–42, pełnił rolę nauczyciela w Chraplewie.

Zaangażował się również w Wiosnę Ludów, a od 1848 roku prowadził działalność jako kupiec w Bukowie. W grudniu 1862 roku zdecydował się na opuszczenie Wielkopolski, przenosząc się do Płomian, gdzie objął stanowisko ekonoma.

Wiosną 1863 roku wstąpił do oddziału dowodzonego przez gen. Edmunda Taczanowskiego. Atakując w rejonie Pyzdr, dnia 29 kwietnia 1863 roku, brał udział w walkach, a następnie kontynuował bojowe zmagania pod Ignacewem. Niestety, podczas tego starcia został dwukrotnie ranny.

Jego los był tragiczny, gdyż po zostaniu na pobojowisku, padł ofiarą Moskali. O jego zgonie poinformowali jego młodsi bracia, Leon i Edward. Ludwik Styczyński spoczął w Ignacewie.

Życie prywatne

Ojciec Ludwika Styczyńskiego odegrał znaczącą rolę w powstaniu listopadowym, jako asystent lekarza w oddziałach powstańczych. Po zakończeniu walk powrócił do Buku, gdzie zmarł w 1860 roku. Ludwik, kontynuując rodzinne tradycje, ożenił się z Anną z Bajońskich, a ich związek został uświęcony w 1862 roku w Konarzewie pod Poznaniem. Para doczekała się syna, Tadeusza.

Warto zaznaczyć, że Ludwik miał przyrodniego brata, Wincentego Styczyńskiego (1839-1916), który przez wiele lat pracował jako nauczyciel w szkole powszechnej w Śremie. Jego synowie także wpisali się w karty historii jako znaczące postacie, szczególnie w okresie walki o niepodległość Polski. Wśród nich był ksiądz Tadeusz Styczyński (1872-1944), a także Wincenty Styczyński junior (1874-1922).

Przypisy

  1. M. Formanowicz, Rodowody mieszczan bukowskich, Środa Wlkp. 2015 r., s. 537.
  2. a b Karta meldunkowa Ludwika Styczyńskiego. Kartoteka Ewidencji Ludności m. Poznania, APP, zespół 53/474/0/19.3/15095, s. 111, [dostęp 19.05.2015 r.].
  3. Nota biograficzna i opis śmierci. "Dziennik Poznański" 28.05.1863 r., R.5, nr 119, s. 3, [dostęp 19.08.2014 r.].
  4. a b c Akt zgonu Ludwika Styczyńskiego. APP o/Konin, Zespół: 54/780/0 Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej Lubstów, duplikat urodzonych, ślubów i zmarłych 1863, s. 73, poz. 42, [dostęp 19.08.2014 r.].
  5. Festschrift zur Feier des 100jaehrigen Bestehens des Posen-Rawitscher Koeniglichen Schullehrer-Seminars 17 bis 19 Oktober 1904, s. 106 (114 / 124), [dostęp 20.07.2011 r.].
  6. "Gazeta Warszawska" 25.09.1831 r., nr 256, s. 2035 (3/8), [dostęp 27.07.2011 r.].
  7. Z. Leszczyński, Lekarze w powstaniu listopadowym, Warszawa 1992 r., s. 55.
  8. A. Nowolecki, Pamiątka dla rodzin polskich: krótkie wiadomości biograficzne o straconych na rusztowaniach, rozstrzelanych, poległych na placu boju, oraz zmarłych w więzieniach, na tułactwie i na wygnaniu syberyjskim, 1861–1866 r., Kraków 1868 r., s. 264.

Oceń: Ludwik Styczyński

★★★★★
Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:24