Stefan Wierzbiński urodził się 5 sierpnia 1910 roku w Poznaniu, a zmarł 14 lipca 1976 roku we Wrocławiu. Był to osobowość o wielkim znaczeniu w polskiej astronomii.
Wierzbiński był profesorem doktorem habilitowanym, którego pasją i obszarem specjalizacji była mechanika nieba. Jego praca przyczyniła się do rozwoju tej dziedziny w Polsce oraz na świecie.
Życiorys
Stefan Wierzbiński, po zakończeniu edukacji w pięciu klasach Państwowego Gimnazjum im. św. Jana Kantego w Poznaniu, rozpoczął swoją karierę zawodową jako praktykant melioracyjny w Wielkopolskiej Izbie Rolniczej. W 1934 roku, po eksternistycznym zdaniu matury, podjął studia z zakresu astronomii, które trwały do 1939 roku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
W trakcie studiów, już w 1937 roku, zaczął pracować w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, co stanowiło ważny krok w jego karierze naukowej. W okresie II wojny światowej zajmował się pracą jako kreślarz mierniczy, ale tuż po zakończeniu konfliktu zbrojnego, powrócił do pracy w astronomii. W 1945 roku obronił swoją pracę doktorską, a w 1950 roku uzyskał stanowisko adiunkta.
W 1951 roku przeniósł się do Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie najpierw pracował jako adiunkt, a od 1 kwietnia 1955 roku pełnił funkcję docenta. W dniu 1 października 1960 roku objął kierownictwo w Katedrze Mechaniki Nieba, a na mocy decyzji z 26 lutego 1965 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1958–1961 był również docentem w Katedrze Matematyki Politechniki Wrocławskiej oraz kierował Zakładem Metod Numerycznych i Graficznych.
W swojej pracy naukowej Wierzbiński koncentrował się głównie na wyznaczaniu orbit gwiazd w układach podwójnych. Ma na swoim koncie promocję sześciu doktorów oraz jest autorem 61 prac naukowych, w tym trzech szczególnie istotnych:
- Wstęp do astronomii matematycznej, Poznań, 1950,
- Catalogue des differences de magnitude des componentes de 2379 etoiles doubles et multiples (Acta Universitatis Wratislaviensis, No 94, ser. Mat. Fiz. Astr. IX), Wrocław, 1969,
- podręcznik akademicki Mechanika nieba, Warszawa, 1973.
Odznaczenia
Stefan Wierzbiński otrzymał liczne odznaczenia za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój nauki oraz edukacji. Jego dorobek został doceniony w różnych formach, co najlepiej obrazują poniższe nagrody.
- trzykrotnie (w 1960, 1969 i 1970) nagrodą Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego,
- dwukrotnie (w 1956 i 1973) nagrodą Ministra Szkolnictwa Wyższego,
- Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955),
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1973).
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Ludwik Styczyński | Ewa Kubasiewicz-Houée | Maciej Kopeć | Marian Kwapiński | Jacek Tebinka | Tomasz Rynarzewski | Ernst Below | Alojzy Młynarek | Tomasz Hornowski | Hartmut von Hentig | Krzysztof Lausch | Jan Szambelańczyk (ekonomista) | Marek Robak | Helena Rzepecka | Antoni Stanisław Kleczkowski | Antoni Danysz | Zenon Sarbak | Zofia Chechlińska | Michał Kruszona | Grzegorz Pawłowski (fizyk)Oceń: Stefan Wierzbiński