Robert Mirzyński

---

Życiorys

Robert Mirzyński był synem Leszka i Wandy. Po ukończeniu IX Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Libelta w Poznaniu, w 1994 roku rozpoczął swoją karierę związaną z radiem. Swoje pierwsze kroki stawiał jako dziennikarz w poznańskim Radiu S. Następnie, w 2004 roku, podjął pracę w Dziale Kultury Radia Merkury, będącego regionalną rozgłośnią Polskiego Radia w Poznaniu. To właśnie tam miał zaszczyt tworzyć słuchowiska oraz audycje dotyczące literatury, we współpracy z Anną Gruszecką przygotowywał program o książkach i reportaże.

W 2001 roku zdobył Grand Prix na sopockim Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji „Dwa Teatry” za swoje słuchowisko „Kot mi schudł”, którego scenariusz oparty był na monodramie Katarzyny Grocholi. Również w 2004 roku, podczas tego samego festiwalu, otrzymał nagrodę za reżyserię słuchowiska „Kapelusz i ciastko” według opowiadania Józefa Hena pt. „Człowiek, który miał powiesić Greisera”. Rok później, w 2005 roku, to radiowe dzieło reprezentowało Polskę na Festiwalu Prix Italia w Mediolanie.

Oprócz tego, w 2002 roku Mirzyński został uhonorowany Medalem Młodej Sztuki. W 2005 roku otrzymał nagrodę prezydenta Gdańska i zajął I miejsce w konkursie „Drogi do wolności – 25 lat Solidarności” dzięki słuchowisku „Pomost”. Jego produkcje, takie jak „Czarny czwartek” oraz „Opozycjonista”, zostały nagrodzone wyróżnieniem na festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2007”.

Działalność Mirzyńskiego obejmowała również produkcję dla dzieci. Był autorem cyklu 11 mikrosłuchowisk na podstawie nieznanych opowiadań Hansa Christiana Andersena oraz słuchowiska „Nic, Dzika mrówka, Adam i Ewa”, które powstało na podstawie sztuki Maliny Prześlugi. Te realizacje były efektem współpracy poznańskiej rozgłośni Merkury Polskie Radio oraz Centrum Sztuki Dziecka. W 2013 roku zreżyserował słuchowisko „Igraszki z aniołem”, w którym główną rolę odegrał Michał Grudziński, a w teatralnej adaptacji wystąpił Lech Gwit.

W czerwcu 2013 roku Mirzyński objął stanowisko dyrektora Centrum Turystyki Kulturowej TRAKT, gdzie z sukcesem kontynuował projekt Bramy Poznania, kończąc go uruchomieniem obiektu w maju 2014 roku. Jego wysiłki zostały docenione poprzez liczne nagrody, w tym w konkursie Polskiej Organizacji Turystycznej na Najlepszy Produkt Turystyczny w kategorii „obiekt turystyczny 2014”, tytuł plebiscytu National Geographic „7 Nowych Cudów Polski 2014” oraz wyróżnienie Certyfikatem Jakości 2016 przyznane przez portal TripAdvisor.

Przez ostatnie lata jego życia zmagał się z nowotworem jelita grubego. Przeszedł chemioterapię, radioterapię oraz skomplikowane zabiegi chirurgiczne. Po operacji przerzutów na kręgosłup w listopadzie 2018 roku, jego stan zdrowia znacznie się pogorszył, co uniemożliwiło mu chodzenie. Po wyczerpaniu możliwości leczenia w Polsce, przyjaciele oraz rodzina zorganizowali zbiórkę funduszy na drogie leczenie w obcym kraju poprzez portal charytatywny Siepomaga.pl. Zmarł 30 marca 2019 roku, mając 50 lat, a jego ostatnim miejscem spoczynku jest Cmentarz Junikowski w Poznaniu, gdzie został pochowany 4 kwietnia.

---

Oceń: Robert Mirzyński

---