Stanisław Sroka (polityk)


Stanisław Sroka był wybitną postacią polskiego życia politycznego, urodził się 7 listopada 1909 roku w Poznaniu. Jego kariera polityczna rozciągała się na wiele lat, w tym znaczące okresy, podczas których pełnił istotne funkcje publiczne.

Pełnił rolę prezydenta Poznania w latach 1945–1948, a następnie był ministrem gospodarki komunalnej w latach 1961–1967. Jego wiedza z zakresu prawa i ekonomii miała duży wpływ na jego decyzje i działania jako polityka, co sprawiło, że zapisał się w historii polskiego życia publicznego.

Życiorys

Stanisław Sroka, syn robotników Franciszka i Wiktorii Bartkowskiej, spędził swoje dzieciństwo w trudnych warunkach materialnych, które miały znaczący wpływ na jego późniejsze życie. Uczęszczał do Gimnazjum im. Marii Magdaleny w Poznaniu, gdzie w 1929 roku zdobył maturę. Następnie, dążąc do pogłębienia swojej wiedzy, studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego, który ukończył w 1936 roku.

Przed wybuchem II wojny światowej był aktywnie zaangażowany w działalność w samorządzie rzemieślniczym. W trakcie wojny obronnej 1939 roku wziął udział w walkach, a po schwytaniu przez Niemców trafił do obozu pod Kielcami. Udało mu się jednak uciec i powrócić do Poznania, skąd następnie przeniósł się do Kalisza, gdzie pracował w latach 1940-1942.

W 1945 roku Stanisław Sroka wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a później do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, gdzie z coraz większym zaangażowaniem piastował różne funkcje. Należał do egzekutywy komitetu miejskiego PPR w Poznaniu od 1945 roku oraz do komitetu warszawskiego w latach 1948-1950. Uczestniczył jako delegat w I i II Zjeździe PPR oraz na Kongresie Zjednoczeniowym. 31 stycznia 1945 roku powrócił na stałe do Poznania, gdzie objął stanowisko naczelnika Wydziału Organizacyjnego Urzędu Wojewódzkiego.

Już 16 lipca 1945 roku, mając 36 lat, został przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej w Poznaniu, gdzie uzyskał 40 głosów za, 13 przeciw oraz 7 wstrzymujących się. Później pełnił funkcję prezydenta Poznania aż do października 1948 roku. Mimo istniejących planów na zburzenie zamku cesarskiego w Poznaniu, po konsultacjach z Bolesławem Bierutem zdecydował się na jego zachowanie.

W dniu 28 października 1948 stanął na czołowej pozycji jako wiceprezydent Warszawy, a od 23 maja 1950 roku pełnił także rolę zastępcy przewodniczącego prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy, którą objął w grudniu 1948. W 1953 roku został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Gospodarki Komunalnej, a w latach 1957-1961 kierował tym właśnie resortem. 18 maja 1961 roku Stanisław Sroka został ministrem gospodarki komunalnej, co samo w sobie było dużym wyróżnieniem.

W ciągu swojej kariery miał duży wpływ na takie projekty jak budowa zbiornika wodnego oraz zapory w Goczałkowicach. Życie rodzinne Stanisława Sroki również zasługuje na uwagę. Używał opiekę nad żoną Marią Biesiada oraz wspierał ich dwoje synów (Leszek i Andrzej) i córkę (Elżbieta).

Za swoje zasługi został odznaczony wieloma nagrodami, w tym Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy, Krzyżem Komandorskim oraz Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10-lecia Polski Ludowej oraz Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego. Zmarł, pozostawiając po sobie znaczątne dziedzictwo, a jego ciała spoczęły na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie, w Alei Zasłużonych (kwatera A23-tuje-14).

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. Stephen Naumann, Od pamięci spornej do wspólnej na przykładzie Dzielnicy Zamkowej w Poznaniu [dostęp 14.02.2012 r.]
  3. TadeuszT. Świtała TadeuszT., Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 238, ISBN 83-210-0607-8
  4. Bolesław Pleśniarski, W budynku dawnego gminazjum przy ul. Focha, w: red. Tadeusz Świtała, Trud pierwszych dni. Poznań 1945. Wspomnienia Poznaniaków, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1970, s.236, ISBN 83-232-0322-9
  5. Nadzwyczajna sesja Sejmu [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22.07.1966 r., s. 1.
  6. Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, Nr 170 z 20.07.1964 r.
  7. Odznaki honorowe "Za Zasługi dla Warszawy" [w:] "Głos Słupski", nr 15 (3841), 18.01.1965 r., s. 1.
  8. M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411
  9. M.P. z 1947 r. nr 81, poz. 556

Oceń: Stanisław Sroka (polityk)

Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:15