Tadeusz Szułdrzyński

---

Życiorys

Tadeusz Szułdrzyński to postać, która odegrała znaczącą rolę na arenie społecznej i politycznej. Uczył się w gimnazjum w Poznaniu, a następnie kontynuował edukację na studiach prawniczo-ekonomicznych w Berlinie oraz Lipsku, a także w szkole rolniczej w Berlinie.

W ciągu swojej kariery był aktywny w wielu instytucjach, pełniąc różnorodne funkcje. Jego działania obejmowały m.in. Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Bank Włościański, Bank Ziemski oraz Związek Ziemian. Był także zaangażowany w Poznańskie Ziemstwo Kredytowe oraz Centralne Towarzystwo Gospodarcze, pełniąc funkcję prezesa w latach 1914–1923. Participował również w pracach Kasyna Obywatelskiego oraz Polskiego Centralnego Komitetu Wyborczego na Rzeszę Niemiecką. Szułdrzyński zasłużył się jako poseł do Sejmu Pruskiego.

W grudniu 1918 roku był jednym z działaczy, którzy przyjęli Ignacego Paderewskiego w Poznaniu, co stało się impulsem do wybuchu powstania wielkopolskiego. Dwa lata później, w 1920 roku, należał do Komitetu Obrony Narodowej Województwa Poznańskiego.

W nowo powstałej, niepodległej Polsce, Szułdrzyński współtworzył Komisję Polskich Związków Ziemiańskich, Bank Związku Ziemian oraz Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Rolnicze. Później działał w Stronnictwie Narodowo-Chrześcijańskim, z ramienia którego zasiadał w Senacie II RP w latach 1922–1927. W 1922 roku publicznie sprzeciwił się wyborowi Gabriela Narutowicza na prezydenta RP, twierdząc, że został on dokonany głosami mniejszości narodowych.

Oprócz swojej działalności politycznej, Szułdrzyński był członkiem różnych rad nadzorczych, m.in. Związku Ziemian, Związku Producentów Rolniczych oraz Banku Związku Spółdzielni Zarobkowych. Dołączył również do Banku Kwilecki, Potocki i Spółka.

Jednak w wyniku ciężkiej choroby oczu był zmuszony znacznie ograniczyć swoje działania w sferze politycznej oraz gospodarczej. W obliczu wybuchu II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku, musiał uciekać z Wielkopolski. Tadeusz Szułdrzyński jest także autorem wspomnień dotyczących swojej ojczyzny, opublikowanych w książce pt. Wspomnienia wielkopolskie.

Życie prywatne

Tadeusz Szułdrzyński był osobą, której życie osobiste jest wyjątkowo interesujące. Był synem Zygmunta oraz Józefy z Zakrzewskich, co nadaje mu znaczenie w kontekście jego rodziny. Jego ojciec, Zygmunt Szułdrzyński, w 1873 roku wykupił majątek Bolechowo oraz folwark Szlachęcin, a miejsce to stało się domem Tadeusza aż do wybuchu II wojny światowej. Warto zaznaczyć, że majątek przeszedł na własność Tadeusza w 1890 roku, co oznaczało dla niego duże zmiany w życiu prywatnym.

Życie rodzinne Tadeusza również zasługuje na uwagę. Ożenił się 23 stycznia 1899 roku z Wandą Zakrzewską, co zaowocowało siódemką potomstwa. W ich rodzinie pojawiły się dzieci, w tym: Stanisław Zygmunt Maria (1900–1992), Emilia Maria Józefa (1902), Jan Marian Antoni (1903), Józefa Maria Teresa (1904), Tadeusz Marian Stanisław (1906–1940, zginął w Katyniu), Aniela Szułdrzyńska (1908–?, późniejsza Budny) oraz Wanda Anna (1912).

Książka napisana przez Szułdrzyńskiego

Tadeusz Szułdrzyński jest autorem interesującej publikacji, która zasługuje na uwagę. Książka nosi tytuł Wspomnienia wielkopolskie, a jej wydanie miało miejsce w 2012 roku.

Wydawnictwo Werset z Lublina, które podjęło się publikacji, zapewniło wysoką jakość edytorską. Dodatkowo, publikacja posiada numer ISBN: 978-83-60133-97-2, co ułatwia jej identyfikację na rynku wydawniczym.

Warto zauważyć, że publikacja nie zawiera numerów stron, co może być istotne dla osób poszukujących szczegółowych informacji lub cytatów z tej książki.

---

Oceń: Tadeusz Szułdrzyński

---