Aleksander Gawronik, urodzony 30 sierpnia 1948 roku w Poznaniu, to znany polski przedsiębiorca oraz polityk, który zyskał rozpoznawalność jako senator III kadencji. Jego działalność w sferze publicznej oraz w biznesie przyczyniła się do jego znaczącej roli w polskim życiu społecznym.
Gawronik odznacza się bogatym doświadczeniem, które zdobywał przez lata, nie tylko w sektorze prywatnym, ale również w pracy na rzecz dobra publicznego. Jako senator, miał bezpośredni wpływ na kształtowanie polityki i legislacji w kraju.
Życiorys
Aleksander Gawronik jest postacią, która odgrywała znaczącą rolę w historii Polski. Jego kariera rozpoczęła się w Związku Młodzieży Socjalistycznej, a w 1966 roku ukończył Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu. W okresie PRL pełnił funkcje jako aktywista PZPR oraz pracownik Służby Bezpieczeństwa, a także współpracownik wywiadu PRL. W 1977 roku uzyskał dyplom na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
Po rezygnacji z członkostwa w partii w 1978 roku, Gawronik został odwołany z pozycji dyrektora w państwowym przedsiębiorstwie. Potem zajął się różnorodnymi działalnościami gospodarczymi, w tym prowadzeniem kurnika, pieczarkarni, warsztatu samochodowego oraz biura, które skupiało się na pisaniu podań. Bywał blisko związany z wicepremierem Ireneuszem Sekułą.
W marcu 1989 roku, zaraz po decyzji rządu Mieczysława Rakowskiego o otwarciu kantorów, Gawronik założył sieć punktów wymiany walut, która była jedną z pierwszych w Polsce i funkcjonowała na zachodniej granicy kraju. Według Piotra Pytlakowskiego, jego działalność zyskała wsparcie redakcji tygodnika „Wprost”, a w zamian Gawronik nabywał powierzchnię reklamową.
W 1990 roku osiągnął szczyty bogactwa, zajmując pierwsze miejsce na liście 100 najbogatszych Polaków według „Wprost”. W kolejnych latach plasował się na 6. miejscu w latach 1991 i 1992, 22. miejscu w 1993, a także 92. miejscu w 1994. Jego firma, działając w ramach umowy z niemieckim przedsiębiorstwem „Tax-free”, umożliwiała Polakom zakup towarów w RFN z odzyskiem 14% podatku VAT, co znacząco wpłynęło na rynek.
Aleksander Gawronik założył również przedsiębiorstwo „Sezam”, które zajmowało się ochroną ludzi i mienia oraz organizowaniem konwojów wartościowych przesyłek. W 1991 roku objął kierownictwo w spółce Art-B, która była wcześniej zarządzana przez Bogusława Bagsika oraz Andrzeja Gąsiorowskiego.
W 1993 roku, podczas przedterminowych wyborów parlamentarnych, Gawronik zdobył mandat senatora III kadencji jako kandydat niezależny. W Senacie współpracował z Zbigniewem Religą w ramach Klubu Senatorów Niezależnych. Zasiadał w Komisji Gospodarki Narodowej, Komisji Regulaminowej i Spraw Senatorskich oraz w Podkomisji ds. Polityki Regionalnej, przy tym Senat nie uchylił jego immunitetu.
Postępowania karne
W 1991 roku, funkcjonariusze Urzędu Ochrony Państwa dokonali zatrzymania Aleksandra Gawronika, oskarżając go o przywłaszczenie mienia na kwotę około 7,6 miliardów złotych, na szkodę spółki Art-B. Dodatkowo, zarzucono mu zagarnięcie 10 miliardów starych złotych, które rzekomo miał przejąć bezprawnie od dłużnika tej spółki. Po trzech tygodniach, dzięki poręczeniu majątkowemu, został zwolniony, a proces przeciwko niemu rozpoczął się w 1993 roku.
W roku 2000, na zlecenie prokuratora z Prokuratury Rejonowej w Słubicach, przeprowadzono przeszukania w biurach oraz magazynach jego firmy. Ostatecznie, w 2001 roku, Gawronik został zatrzymany i tymczasowo aresztowany, co było związane z podejrzeniami o oszustwa celne i podatkowe.
Sąd Rejonowy w Słubicach w 2004 roku skazał go na karę 8 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę w wysokości 50 tysięcy złotych, za wyłudzenie ponad 9 milionów złotych nienależnego podatku VAT. Gawronik nie przyznał się do winy, wskazując, że oszustw dopuścili się jego pracownicy. Przed tym wyrokiem zakończono również procedurę w sprawie przywłaszczenia mienia na szkodę spółki Art-B, w wyniku której orzeczono karę 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności. W 2009 roku uzyskał warunkowe przedterminowe zwolnienie na 11 miesięcy przed zakończeniem kary.
W 2011 roku sąd orzekł wobec niego karę zastępczą w wysokości 350 dni pozbawienia wolności, która miała związek z innym wyrokiem. W 2012 roku Aleksander Gawronik został doprowadzony do odbycia kary.
W 2014 roku zatrzymano go w związku z planowanym przedstawieniem zarzutu podżegania do zabójstwa dziennikarza Jarosława Ziętary, który zaginął 1 września 1992 roku. W 2015 roku prokurator wszczął przeciwko Gawronikowi postępowanie, kierując akt oskarżenia. W lutym 2022 roku Sąd Okręgowy w Poznaniu na pierwszej instancji wydał nieprawomocny wyrok uniewinniający. Zarzuty opierały się w dużej mierze na zeznaniach świadka, skazanego w innej sprawie za zabójstwo, który pierwotnie twierdził, że Gawronik zlecił zabójstwo Ziętary, ale przed sądem wycofał się z tychze zeznań. W konsekwencji, sąd uznał jego deklaracje za niewiarygodne. Wyrok w tej sprawie został następnie zaskarżony przez prokuratora, jednak w styczniu 2024 roku, Sąd Apelacyjny w Poznaniu utrzymał w mocy wcześniejszy wyrok uniewinniający Aleksandra Gawronika od zarzucanego mu czynu.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Halina Wittig | Małgorzata Stryjska | Wojciech Kolańczyk | Zdzisław Rozwalak | Zdzisław Miedziarek | Włodzimierz Łęcki | Atanazy Raczyński | Jacek Jaśkowiak | Zbigniew Pańczyk | Włodzimierz Łyczywek | Alfred Wawrzyniak | Tadeusz Szułdrzyński | Jan Ciesielski | Ryszard Grobelny | Marian Seyda | Mieczysław Marchlewski | Przemysław Piasta | Jacek Tomczak (polityk) | Maria Milczarek | Bożysław KurowskiOceń: Aleksander Gawronik