Marian Seyda, który przyszedł na świat 7 lipca 1879 roku w Poznaniu, a swoją życiową podróż zakończył 17 maja 1967 roku w Buenos Aires, był postacią niezwykle istotną w historii Polski. Był politykiem, historykiem, dziennikarzem oraz publicystą, a jego działalność ściśle związana była z ruchem narodowym.
W okresie II Rzeczypospolitej pełnił funkcję posła na Sejm Ustawodawczy, a następnie na I kadencji. Jego zaangażowanie polityczne nie ograniczało się jednak tylko do pracy w Sejmie; Marian Seyda był również senatorem w II i III kadencji. W 1939 roku, po rozpoczęciu II wojny światowej, został członkiem Komitetu Ministrów dla Spraw Kraju z ramienia Stronnictwa Narodowego, pełniąc tę funkcję od 8 listopada 1939 roku.
Warto dodać, że Marian Seyda był bratem Zygmunta, co podkreśla rodzinne korzenie, które miały znaczący wpływ na jego działalność.
Życiorys
W czasie swojej młodości Marian Seyda wykazuje silne zaangażowanie w działalność organizacji patriotycznych. Już jako uczeń gimnazjum wstępuje do tajnej grupy edukacyjnej „Czerwona Róża”, a następnie przyłącza się do Związku Młodzieży Polskiej „Zet”. Od połowy roku 1900 aktywnie działa w ramach Ligi Narodowej, co jest zaledwie początkiem jego publicznej działalności.
W kolejnych latach, Seyda zostaje członkiem Rady „Straży”, która została powołana do życia w Poznaniu w 1905 roku. Jej celem była aktywna obrona polskich interesów w Prusach. Już na początku XX wieku otrzymuje stanowisko komisarza Ligi Narodowej na obszarze zaboru pruskiego, co wskazuje na rosnącą rolę, jaką odgrywał w życiu politycznym regionu.
Pod koniec 1915 roku Seyda, jako przedstawiciel wielkopolskiej Narodowej Demokracji, udaje się do Szwajcarii. W Lozannie bierze udział w zakładaniu Centralnej Agencji Polskiej. Kiedy 15 sierpnia 1917 roku, pod przewodnictwem Romana Dmowskiego, powołano Komitet Narodowy Polski, marian Seyda również wchodzi w jego skład. Rok 1919 przynosi mu nowe wyzwania, ponieważ staje się ekspertem ds. politycznych przy delegacji na konferencję pokojową w Paryżu, a także członkiem Komisji Zaboru Pruskiego oraz Stałej Narady.
Po powrocie do kraju, zaangażował się w politykę jako poseł do Sejmu Ustawodawczego, gdzie pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych. Jego ponowny powrót do Sejmu w 1922 roku nie umniejszył jego działalności, a w 1923 roku, po zawarciu tzw. „pakt lanckoroński”, zostaje mianowany ministrem spraw zagranicznych. Po zamachu majowym wraca do pracy w prasie, a od września 1926 roku obejmuje posadę redaktora naczelnego „Kuriera Poznańskiego”.
Seyda zostaje również senatorem II kadencji, wybierającym się w 1928 roku z województwa poznańskiego na Listę Związku Ludowo-Narodowego. W 1930 roku, przed wyborami do Sejmu i Senatu, centralne władze Stronnictwa Narodowego mianowały go komisarzem wyborczym listy SN na województwo poznańskie. W 1936 roku, w wyniku różnic poglądów z „młodymi” w Stronnictwie Narodowym, decyduje się na wycofanie z aktywnego udziału w kierownictwie parti.
W obliczu wybuchu II wojny światowej, Seyda dołącza do rządu Władysława Sikorskiego, początkowo jako członek Komitetu Ministrów dla Spraw Kraju, a od 1940 roku piastujący stanowisko ministra sprawiedliwości. Po pewnym czasie obejmuje Ministerstwo Prac Kongresowych, jednak w 1942 roku zostaje wykluczony ze Stronnictwa Narodowego przez Tadeusza Bieleckiego. Po rezygnacji Stanisława Mikołajczyka 24 listopada 1944 roku, Seyda nie wchodzi do rządu Tomasza Arciszewskiego, co prowadzi go do ponownego skoncentrowania się na publicystyce, w której argumentował za międzynarodowym uznaniem polskiej granicy zachodniej i jednoznacznie sprzeciwiał się próbą nawiązania współpracy z ZSRR w oparciu o kompromis.
Po wojnie Marian Seyda zdecydował się na życie na emigracji. Został uhonorowany m.in. austriacką Wielką Złotą Odznaką Honorową na Wstędze, rumuńską Wielką Wstęgą Orderu Gwiazdy oraz kombatanckimi Mieczami Hallerowskimi. Prywatnie był żonaty z Marią z Proszyńskich, która zajmowała się malarstwem. Zmarł i został pochowany na cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan w Poznaniu (kwatera 7, miejsce 74).
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Ryszard Grobelny | Jan Ciesielski | Tadeusz Szułdrzyński | Alfred Wawrzyniak | Aleksander Gawronik | Halina Wittig | Małgorzata Stryjska | Wojciech Kolańczyk | Zdzisław Rozwalak | Zdzisław Miedziarek | Mieczysław Marchlewski | Przemysław Piasta | Jacek Tomczak (polityk) | Maria Milczarek | Bożysław Kurowski | Tadeusz Dziuba | Zygmunt Seyda | Iwo Byczewski | Wiesława Ziółkowska | Aleksander Stanisław BnińskiOceń: Marian Seyda