Władysław Wojdałowicz, który przyszedł na świat 12 marca 1854 roku w Poznaniu, to postać o znaczącym wkładzie w sztukę teatralną. Jego kariera obejmowała różnorodne role, pełnił zarówno funkcję aktora, jak i reżysera, a także dzielił się swoją wiedzą jako nauczyciel.
Jego życie zakończyło się 16 września 1915 roku w Warszawie, jednak jego osiągnięcia w dziedzinie teatralnej pozostają niezatarte w pamięci współczesnych.
Życiorys
Władysław Wojdałowicz przyszedł na świat 12 marca 1854 roku w Poznaniu, jako syn Grzegorza oraz jego małżonki Marii z Cześlickich. W rodzinie aktorskiej wychowywał się wraz z młodszym bratem Michałem, który również nawiązał do trwającej kariery artystycznej. Swoje pierwsze kroki na scenie stawiał w Poznaniu, a swój debiut jako aktor miał miejsce w 1873 roku w zespole Ignacego Kalicińskiego.
Przez wiele lat Wojdałowicz nie tylko grał w teatrze poznańskim, ale od września 1874 roku przez kolejnych dziesięć lat miał zaszczyt występować na deskach teatralnych w Krakowie. W latach 1883-1890 był aktorem oraz reżyserem w teatrze lwowskim, a także goście odwiedzał warszawskie teatry ogródkowe, takie jak Alhambra i Wodewil. Jego kariera osiągnęła kolejny etap w styczniu 1891 roku, gdy dołączył do zespołu WTR, z którym związany był do końca życia.
Wojdałowicz, ze względu na swoje warunki fizyczne, które obejmowały niski wzrost i pyzatą twarz, a także wcześnie zaczesane włosy, najczęściej odgrywał komiczne postaci w dramatach oraz komediach. W swojej karierze miał wiele notable ról, między innymi:
- Walentego w „Polowaniu na męża”,
- Pana Damazego w „Panu Damazym”,
- Sir Tobiasza Czkawkę w „Wieczorze Trzech Króli”,
- Poczciwskiego w „Po śmierci cioci”,
- Pococka w „Pojedynku szlachetnych”,
- Prezesa w „Pracowitych próżniakach”,
- Dzieńdzierzyńskiego w „Rozbitkach”,
- Dziszewskiego w „Radcy pana radcy”,
- Ciepiszewskiego i Kłopotkiewicza w „Gęsiach i gąskach”,
- Ciaputkiewicza w „Grubych rybach”,
- Telesfora w „Domu otwartym”,
- Dyndalskiego w „Zemście”,
- Hilarego w „Ciotce na wydaniu”,
- Zabawnickiego i Klepackiego w „Wicku i Wacku”,
- Szumbalińskiego w „Posażnej jedynaczce”,
- Ignacego w „Marcowym kawalerze”,
- Klapkiewicza w „Przed ślubem”,
- Wojniczka w „Bagienku”.
Jego talent został dostrzegany i doceniany; w dniu 20 stycznia 1907 roku świętował trzydziestolecie swojej pracy artystycznej, odgrywając rolę Falstaffa w „Wesołych kumoszkach z Windsoru”. W latach 1912-1915 podejmował się również prowadzenia zajęć w Szkole Aplikacyjnej w Warszawie.
W listopadzie 1877 roku zawarł związek małżeński z Aleksandrą Urbanowicz w Krakowie, a jego życie zakończyło się 16 września 1915 roku w Warszawie.
Przypisy
- Wojdałowicz Władysław, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 27.02.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Wojciech Drabowicz | Maja Barełkowska | Tomasz Bajer (aktor) | Elżbieta Wtorkowska | Szymon Makowski (dyrygent) | Hanna Ograbisz-Krawiec | Janusz Marciniak (artysta) | Aleksander Gref | Zenon Hodor | Andrzej Ellmann | Lech Stawski | Olga Chajdas | Jan Zegalski | Mary Komasa | Małgorzata Kopczyńska | Zygmunt Szpingier | Maciej Muraszko | Henryk Kot | Witold Szulc (aktor) | Robert DudzikOceń: Władysław Wojdałowicz