Zygmunt Szpingier

---

Życiorys

Urodził się jako syn Bronisława Brunona oraz Stanisławy z Bieczyńskich. Był także bratem znanego śpiewaka operowego Witolda Szpingiera. Swoje artystyczne przygotowanie rozpoczął w 1918 roku, kiedy to zapisał się do Szkoły Sztuk Zdobniczych w Poznaniu, gdzie to pod okiem Wiktora Gosienieckiego i Marcina Rożka rozwijał swoje talenty. Podczas tych lat tworzył prace ukazujące życie paryskiej cyganerii, portrety oraz malował pejzaże. Interesował się również życiem teatralnym i kabaretowym Poznania, co zaowocowało licznymi karykaturami.

W ciągu swojej kariery zaprojektował scenografie do ponad trzystu utworów dramatycznych oraz dziewięćdziesięciu oper i operetek, zarówno w Poznaniu, jak i w Warszawie. Od 1925 roku osiedlił się w Paryżu, gdzie jego dzieła były wystawiane w renomowanej Galerie Bernheim. Kilka z tych obrazów znalazło swoje miejsce w kolekcjach takich instytucji jak The Art Institute of Chicago oraz w zbiorach André Chéron. Mimo osiągniętych sukcesów, w 1931 roku postanowił wrócić do Poznania.

W 1937 roku otrzymał złoty medal podczas Wystawy Sztuki i Rzemiosła w Paryżu za swoje projekty kostiumów oraz dekoracji teatralnych. Po wojnie zajął się projektowaniem pawilonów wystawowych, w trakcie których zrealizował 14 projektów, w tym w takich miastach jak Paryż, Sztokholm, Bruksela, Utrecht, Bari, Praga, Zagrzeb, Płowdiw oraz Wiedeń. Niestety od 1950 roku zmagał się z poważnymi problemami zdrowotnymi.

Wielkim przedsięwzięciem Szpingiera było konceptualizowanie Nowego Centrum Poznania – nowoczesnej wizji kulturalnego centrum miasta, które rozplanowano pomiędzy ulicami Ogrodową, Półwiejską, Alejami Niepodległości, Mostem Dworcowym i Królowej Jadwigi. Ten projekt, którego wizualizacje zachowały się w postaci 14 plansz, wyróżniał się ogromnym rozmachem – planowano wybudowanie kilku wieżowców (w tym hotelu opierającego się na wzorach statku transatlantyckiego), wielkiego budynku teatralnego mogącego pomieścić 3000 osób, operetki oraz kompleksu rozrywkowego przy ul. Niezłomnych.

W ramach tej koncepcji planowano także wyburzenie części istniejącej infrastruktury urbanistycznej oraz zabudowę fragmentu Parku Marcinkowskiego. Innym znaczącym projektem, którym się zajmował, była budowa szpitalnej dzielnicy na Cytadeli, z lokum dla medyków i pielęgniarek oraz hotelem przeznaczonym dla odwiedzających. Plany przebudowywały również obszar Malty oraz projektowały stworzenie ośrodka rekreacyjnego nad jeziorem Kierskim. Po jego śmierci, niestety, większość z tych ambitnych zamierzeń została zapomniana.

W 1957 roku odbyła się wystawa jego obrazów w Klubie Międzynarodowej Prasy i Książki w Poznaniu, a dwa lata później zorganizowano wystawę jego projektów architektonicznych z ramienia Prezydium Rady Narodowej, również w Poznaniu.

Życie prywatne

Zygmunt Szpingier był osobą, która w 1937 roku wstąpiła w związek małżeński z Janiną Janicką. W ich związku przyszła na świat córka, Małgorzata, urodzona w 1943 roku. Małgorzata, podobnie jak jej ojciec, zajęła się sztuką i została plastyczką.

---

Oceń: Zygmunt Szpingier

---