Lech Stawski

---

Życiorys

Lech Stawski to artysta, który już od najmłodszych lat wykazywał się niezwykłym talentem muzycznym. Na początku uczył się śpiewu, a następnie rozwijał swoje umiejętności na różnych instrumentach, takich jak róg, gitara czy perkusja. Po ukończeniu zaocznej szkoły muzycznej w Łodzi rozpoczął studia, jednak życie przyniosło mu powołanie do służby wojskowej. Tam zdobył doświadczenie grając w wojskowej orkiestrze, gdzie pełnił rolę solisty w zespole estradowym.

Po zakończeniu służby, Stawski miał okazję współpracować z wieloma sławnymi artystami, w tym z Mieczysławem Foggiem, Januszem Gniatkowskim, klubem Homo Homini, Koman Bandem oraz Pro Contra. Miał także zaszczyt występować obok takich gwiazd jak Krystyna Prońko i Gayga. Dzięki tym występom zyskał nigdy wcześniej niewidziany rozgłos.

Następnie spędził ponad pół roku koncertując z programem Złotaja Osień w większych miastach ZSRR, a także rok, współpracując z międzynarodowym zespołem, pływając na jednym z największych promów świata do Finlandii.

W 1989 roku każdy z członków zespołu KIS przyczynił się do narodzin tej grupy muzycznej. Jej założycielami byli Lech Stawski, pianistka jazzowa Andrzej Kmita oraz basista i klawiszowiec Andrzej Iskra. Zespół KIS jako pierwsza formacja w Polsce wykonywał muzykę weselną i biesiadną, a także nagrał wielkie światowe przeboje w wersji polskiej. W ciągu sześciu lat działalności, zespół wydał trzy albumy oraz ponad 30 kaset. Po śmierci Andrzeja Iskry w 1991 roku, do grupy dołączył Bogdan Jarząb, co zaowocowało wydaniem kasety pt. Przeboje, dedykowanej pamięci Iskry. Warto dodać, że KIS należał do najpopularniejszych zespołów tamtych czasów.

W roku 1993 Lech Stawski rozpoczął solową karierę, występując jako KIS Lech Stawski. W 1995 roku osiągnął największy sukces zawodowy z piosenką „Biała mewa”, której album rozszedł się w szybko w milionie sztuk w zaledwie pół roku. Utwór ten stał się niezwykle popularny, gościł na antenach wielu stacji radiowych, w tym w programie Disco Relax. Dodatkowo, znalazł się na ścieżce dźwiękowej do filmu Janusza Zaorskiego pt. Szczęśliwego Nowego Jorku, co dodało mu jeszcze większej popularności. Stawski zdobył przydomek „Biała Mewa” ze względu na tę piosenkę.

W 1997 roku artysta zaczął współpracować z firmą fonograficzną STD. W tym samym roku wydał dwie płyty: Może jedno, może dwójka oraz Białe Boże Narodzenie. Teledyski do tych projektów nakręcono m.in. w malowniczej Operze Leśnej oraz na Wyspach Kanaryjskich, co dodało im wyjątkowego charakteru. Ponadto w 2001 roku, również z wydawnictwem STD, Stawski opublikował kasetę Bądź dziewczyną z moich marzeń, która zawierała dwanaście utworów, z czego cztery doczekały się zbiorowego teledysku, w tym „Bądź dziewczyną z moich marzeń”, „20 lat, a może mniej”, „Za zdrowie pań” i „Cała sala śpiewa z nami”.

---

Oceń: Lech Stawski

---