Wolfgang Heine

---

Życiorys

Wykształcenie

Wolfgang Heine był synem dyrektora gimnazjum, dr. Otto Heinego oraz jego żony Metty z domu Ormann. W młodości kształcił się w prywatnych szkołach w Weimarze i Hirschbergu, a w 1879 roku ukończył Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Breslau. Następnie podjął studia z zakresu nauk przyrodniczych, które odbył w Tybindze i Breslau, w latach 1878–1880. Po tych naukach rozpoczął studia z zakresu prawa na uniwersytetach w Breslau oraz w Berlinie. W 1883 roku złożył egzamin I stopnia, co otworzyło mu drogę do rozpoczęcia referendarskiego kursu w pruskiej administracji publicznej. W tym samym okresie wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD) i czynił postępy w swojej edukacji. W 1887 roku uczestniczył w wykładach prowadzonych przez Adolpha Wagnera, a dwa lata później z powodzeniem zdał egzamin na asesora.

Działalność polityczna

Z początkiem 1889 roku Wolfgang Heine rozpoczął swoją karierę zawodową jako adwokat w Berlinie, gdzie miał okazję bronić socjaldemokratów w sprawach o charakterze politycznym. W latach 1898–1920 pełnił funkcję posła do Reichstagu z ramienia SPD. Po wydarzeniach rewolucji listopadowej w 1919 roku, stał się członkiem weimarskiego Zgromadzenia Narodowego (Verfassunggebende deutsche Nationalversammlung). Regularnie współpracował z różnymi publikacjami, takimi jak „Sozialistische Monatshefte” czy „Berliner Tageblatt”. W rezultacie rewolucji listopadowej, w listopadzie 1918 roku, wpisał się na karty historii, obejmując stanowisko przewodniczącego rady państwa w Anhalcie do czerwca 1919 roku oraz ministra sprawiedliwości Prus. W okresie od marca 1919 do marca 1920, sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych Prus, jednak w wyniku puczu Kappa-Lüttwitza stracił to stanowisko na rzecz Carla Severinga. Po tych zdarzeniach, w 1920 roku, powrócił do pracy jako prawnik, reprezentując m.in. pierwszego prezydenta Niemiec, Friedricha Eberta. W latach 1923–1925 był również członkiem Staatsgerichtshof zum Schutz der Republik, a w 1933 roku zmuszony został do emigracji do Szwajcarii.

---

Oceń: Wolfgang Heine

---