Bolesław Marchlewski

---

Życiorys

Rodzina i edukacja

Bolesław Marchlewski był synem zegarmistrza i kupca Mikołaja Leonarda oraz Wandy z d. Boje. Jego rodzina obejmowała również braci, w tym Mieczysława i Tadeusza Wiktora. W ciągu swojego życia nie założył własnej rodziny. W latach 1893-1902 uczęszczał do prestiżowego Gimnazjum im. św. Marii Magdaleny w Poznaniu, gdzie aktywnie uczestniczył w działalności Towarzystwa Tomasza Zana. Po ukończeniu edukacji średniej kontynuował studia prawnicze na uczelniach w Berlinie oraz Wrocławiu, korzystając z cennych stypendiów oferowanych przez Towarzystwo Pomocy Naukowej. W 1908 roku obronił doktorat na uniwersytecie wrocławskim, jednak z powodu swojej patriotycznej działalności nie mógł rozpocząć praktyki sądowej.

Działalność dziennikarska

Gdy w 1906 roku narodowi demokraci przejęli „Kurier Poznański”, redaktorem naczelnym został Marian Seyda, a Marchlewski objął stanowisko jego najbliższego współpracownika, odpowiedzialnego za dział międzynarodowy oraz recenzje teatralne w Poznaniu. W 1911 roku dołączył do redakcji „Brzasku”, miesięcznika wydawanego przez Towarzystwo Tomasza Zana, który funkcjonował do 1915 roku. Ponadto pisał dla „Głosu Warszawskiego” oraz „Gazety Warszawskiej”. W 1915 roku, po odejściu M. Seydy, Marchlewski został redaktorem naczelnym „Kuriera Poznańskiego” i sprawował tę funkcję do momentu swojej śmierci.

Działalność polityczna i społeczna

W okresie przed 1907 rokiem Marchlewski został członkiem Ligi Narodowej i był aktywnym uczestnikiem Polskiego Towarzystwa Demokratycznego, które zostało przekształcone w Towarzystwo Demokratyczno-Narodowe w 1910 roku oraz uczestniczył w działalności Towarzystwa „Straż”. Już w czasie studiów prowadził popularne wykłady dotyczące prawa, historii oraz literatury. Dodatkowo, w 1909 roku przyczynił się do działalności komitetu upamiętniającego stulecie urodzin Juliusza Słowackiego oraz Fryderyka Szopena w 1910 roku, a także pięćsetlecia bitwy pod Grunwaldem. W 1916 roku współtworzył Tajny Komitet Międzypartyjny, który przekształcił się w Centralny Komitet Obywatelski w 1918. Marchlewski został jego członkiem i wchodził w skład Wydziału Wykonawczego. CKO ujawnił swoją działalność 11 listopada tego samego roku jako Naczelna Rada Ludowa, a pod koniec listopada został wybrany do nowej Rady Ludowej. Bolesław Marchlewski uczestniczył w polskiej delegacji w Berlinie, gdzie prowadzono rozmowy w celu zapobieżenia obecności wojsk niemieckich w Wielkopolsce. Jego działania obejmowały również pobyt w Pradze, gdzie relacjonował powstanie Rady Ludowej, obejmującej polskie ziemie zaboru niemieckiego, oraz spotkał się z premierem Karelem Kramářem.

W lutym 1919 roku jako reprezentant NRL rozpoczął rozmowy z przewodniczącym francuskiej misji pokojowej Charlesem Dupontem w sprawie wyznaczenia linii demarkacyjnej między Polakami a Niemcami, gdzie towarzyszyli mu m.in. Józef Dowbor-Muśnicki, Władysław Anders oraz ks. Stanisław Adamski. Marchlewski spędził również czas w Paryżu, gdzie, wraz z M. Seydą, dążył do przyłączenia ziem zaboru pruskiego do Polski. Latem 1919 roku zaangażował się w poznański Komitet Pomocy dla Górnego Śląska, mający na celu wsparcie mieszkańców tego regionu. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę był członkiem Związku Ludowo-Narodowego i zasiadał w jego Radzie Naczelnej. W 1920 roku objął stanowisko prezesa Syndykatu Dziennikarzy Zachodniej Polski. W latach 1921-1922 prowadził zajęcia dotyczące prawa prasowego i historii prasy na Uniwersytecie Poznańskim. Niestety, zakończył swoje życie tragicznie, zostając zastrzelonym w redakcji „Kuriera Poznańskiego” przez Tadeusza Trzebiatowskiego, którego sąd uznał za niepoczytalnego. Morderstwo miało miejsce po jego skazaniu na więzienie w procesie wytoczonym przez ten dziennik. Ostatecznie Bolesław Marchlewski został pochowany 16 lipca na cmentarzu przy ul. Bukowskiej.

Publikacje

Autor publikacji Bolesław Marchlewski, znany ze swojej działalności, miał na koncie szereg interesujących tytułów. Wśród nich warto wyróżnić:

• jak powstał i działał Heimatschulzt, Poznań 1919,
• roman Dmowski, Poznań 1920,
• o stronnictwach, Poznań 1920.

---

Oceń: Bolesław Marchlewski

---