Feliks Henryk Dropiński, urodzony 13 maja 1897 roku w Poznaniu, to postać znacząca w historii polskiego prawa i samorządu lokalnego. Jego życie zakończyło się 17 lipca 1971 roku, również w Poznaniu.
Był nie tylko prawnikiem, ale także aktywnym uczestnikiem wielu wydarzeń społecznych i politycznych. Jako naczelnik poznańskiego magistratu odegrał istotną rolę w kształtowaniu lokalnej administracji. Ważnym wydarzeniem w jego życiu była jego rola jako powstańca wielkopolskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu w walki o niepodległość Polski.
Współpracował z różnymi stowarzyszeniami, a w latach 1946-1948 pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania, gdzie promował i dbał o bogatą historię oraz kulturę Poznania. Jego działalność wzbogaciła życie społeczności lokalnej, a jego osiągnięcia pozostają w pamięci mieszkańców.
Życiorys
Feliks Dropiński przyszedł na świat 13 maja 1897 roku w Poznaniu, w rodzinie Symforyna Dropińskiego oraz Amelii z domu Balczyńskiej. Jego edukacja rozpoczęła się w Gimnazjum św. Marii Magdaleny, gdzie zdobył pierwsze istotne fundamenty wiedzy. Następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie w Berlinie, specjalizując się na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. W latach 1917-18 odbył służbę wojskową w armii niemieckiej, co miało istotny wpływ na jego dalsze losy.
Po zakończeniu służby studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie aktywnie uczestniczył w życiu studenckim jako członek korporacji studentów Masovia. Jego zaangażowanie szybko przekroczyło mury uczelni, gdyż wziął udział w powstaniu wielkopolskim, w którym pełnił zaszczytną funkcję porucznika. Dalsze wydarzenia zmusiły go do walki podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku.
W jego dorobku zawodowym znajduje się również rola naczelnika Wydziału Prezydialnego w Zarządzie Miejskim, gdzie miał realny wpływ na kształtowanie polityki lokalnej. W czasie II wojny światowej objął dowództwo nad I Poznańskim Baonem Obrony Narodowej. Niestety, po pewnym czasie został wzięty do niewoli, co doprowadziło go do obozów oflagowych w Prenzlau, Arnswalde, Gross Born oraz Woldenberg.
Po zakończeniu działań wojennych aktywnie uczestniczył w odbudowie życia społecznego w Poznaniu. Był jedną z kluczowych postaci, które przyczyniły się do reaktywacji Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania, pełniąc funkcję prezesa w latach 10.07.1946-24.04.1948. Do jego zadań należało także doradztwo prawne w administracji miejskiej.
Jako jedna z dziesięciu postaci powstańców-korporantów, Feliks Dropiński został uhonorowany umieszczeniem jego nazwiska na tablicy pamiątkowej poświęconej powstańcom wielkopolskim. Jego zasługi zostały dostrzegane przez społeczność lokalną.
Feliks Dropiński spoczywa na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu (11-A-11-13), gdzie może być wspominany i czczony przez pokolenia.
Przypisy
- Feliks Dropiński – miejsce pochówku na Junikowie w Poznaniu [dostęp 04.07.2020 r.]
- Masovia - Historia. [dostęp 22.02.2015 r.]
- a b Feliks Henryk Dropiński - spis ludności - Akta Miasta Poznania [dostęp 10.04.2016 r.]
- Odsłonięcie tablicy poświęconej korporantom-powstańcom wielkopolskim
- tablica na gmachu Księgarni św. Wojciecha przy Pl. Wolności w Poznaniu
- Monitor Polski z 15.05.1947 r., Nr 67, KC-5517
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Marian Kędzierski | Wolfgang Heine | Franciszek Kowalewski | Paul von Hindenburg | Anna Grzymisławska | Krystyna Jandy-Jendrośka | Tadeusz Witold Młyńczak | Zbigniew Winczewski | Andrzej Byrt | Jakub Derech-Krzycki | Jadwiga Czartoryska | Bolesław Marchlewski | Herbert Pastille | Przemysław Pacia | Filip Kaczmarek | Kazimierz Jaroszyk | Tomasz Kayser | Barbara Nowak (samorządowiec) | Bogdan Waligórski | Edward Raczyński (1786–1845)Oceń: Feliks Dropiński