Zbigniew Leraczyk (polityk)


Zbigniew Jan Leraczyk, urodzony 14 grudnia 1948 roku w Poznaniu, to postać o znaczącym wpływie na polską politykę. Jako polityk i samorządowiec zdobył uznanie i szacunek w swoim regionie oraz na arenie krajowej. W latach 1995–1998 pełnił funkcję prezydenta Bielska-Białej, miasta o bogatej historii i dynamicznym rozwoju.

W trakcie swojej kariery politycznej Leraczyk był również posłem na Sejm III kadencji, co świadczy o jego aktywnym udziale w kształtowaniu polskiego życia publicznego. Jego działalność oraz osiągnięcia stanowią przykład zaangażowania w sprawy lokalne oraz krajowe, co niewątpliwie miało wpływ na społeczność, w której działał.

Życiorys

„W 1972 roku Zbigniew Leraczyk ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej.

Przez wiele lat, od 1972 do 1988, był związany zawodowo z Fabryką Samochodów Małolitrażowych w Bielsku-Białej, gdzie zajmował różne stanowiska, w tym kierownika Zakładu Badań Materiałowych w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym. Na przełomie lat 80. pełnił również rolę prezesa zarządu Spółdzielni Artystów Plastyków Walor.

W okresie od 1990 do 2002 roku, zasiadał w radzie miasta Bielsko-Biała. W latach 1990–1995 piastował urząd wiceprezydenta miasta, a następnie, do 1998 roku, był prezydentem Bielska-Białej. W 1997 roku zdobył mandat posła na Sejm III kadencji, reprezentując Unię Wolności. Oprócz tego działał jako przewodniczący Parlamentarnej Grupy Polsko-Niemieckiej. W 2001 roku postanowił nie ubiegać się o reelekcję, a po tym okresie podjął pracę w Najwyższej Izbie Kontroli.

Jako aktywny działacz organizacji pozarządowych, Zbigniew Leraczyk pełnił rolę prezesa zarządu Krajowego Związku Towarzystw Polsko-Niemieckich oraz wiceprezesa lokalnego Stowarzyszenia Evangelium Vitae.


Oceń: Zbigniew Leraczyk (polityk)

Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:12