Budynek Banku Włościańskiego w Poznaniu


Budynek Banku Włościańskiego, znajdujący się w sercu Poznania, to neobarokowa perełka architektury z 1912 roku. Został on zaprojektowany przez utalentowanych architektów – Stefana Cybichowskiego oraz Czesława Leitgebera. Powstał dla instytucji finansowej, która zainaugurowała swoją działalność w 1872 roku, w Bazarze Poznańskim.

Obiekt ten zlokalizowany jest przy Placu Wolności 9 i wyróżnia się zastosowaniem charakterystycznego dla epoki elementu, jakim jest tzw. pozorny ryzalit. Dzięki temu zabiegowi budynek nabrał monumentalnego wyglądu, mimo zachowania linii zabudowy. W przeszłości zwieńczony był wysokim dachem, pokrytym dachówką, co dodatkowo podkreślało jego elegancję.

Fasada budynku jest wyjątkowo bogato zdobiona. Jej rzeźbiarski wystrój to dzieło Franciszka Flauma, który uwiecznił na niej postacie takie jak Merkury oraz alegorie przemysłu i handlu. Obok tego, znajduje się również popiersie Jana Kantego Działyńskiego, współzałożyciela banku, który zmarł w 1880 roku.

Do momentu, kiedy budynek istniał jako placówka bankowa, jego funkcje były dość różnorodne – był to zarazem budynek bankowo-handlowy oraz mieszkalny. Warto dodać, że sama instytucja bankowa była zlokalizowana w tylnej części parceli. Dziś, piękne wnętrze budynku pełni rolę jubilerstwa oraz sklepu tekstylnego, zachwycając zarówno mieszkańców, jak i turystów.

Przypisy

  1. Zygmunt Boras, Lech Trzeciakowski, W dawnym Poznaniu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 01.01.1971 r., s.320

Oceń: Budynek Banku Włościańskiego w Poznaniu

Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:17