Osiedle tramwajarzy w Poznaniu

---

Charakterystyka

„Kompleks osiedlowy nie został zrealizowany w pełnym zakresie – pierwotny projekt zakładał stworzenie większej przestrzeni z centralną aleją oraz budynkiem przeznaczonym na ochronkę dla dzieci. Bogatą ofertę socjalną można uznać za jedną z wyróżniających cech osiedli, które były projektowane przez Czarneckiego. Niestety, często napotykało to na brak akceptacji ze strony inwestorów, co miało miejsce w przypadku kolonii mieszkaniowej przy ul. Wspólnej.

W ramach realizacji projektu powstała jedynie część założeń, w tym segmenty przy ul. Grodziskiej (szeregowce) oraz na ulicy Szamotulskiej (bliźniaki). Przed każdym z domów zaplanowano małe ogródki, a także większe przestrzenie z tyłu budynków.

Osiedle składa się z budynków dwukondygnacyjnych, w których najczęściej znajdują się mieszkania z trzema lub czterema pokojami oraz węzłem sanitarnym. Charakteryzują się one tradycyjną architekturą, z czterospadowymi dachami pokrytymi dachówką. Istotnym punktem jest również duży udział zieleni w przestrzeni osiedlowej. Czarnecki mógł czerpać inspiracje z rozwiązań wprowadzonych przez Franza Josepha Weissa, wcześniejszego poznańskiego architekta.

Osiedle wciąż cieszy się dużą popularnością wśród byłych oraz obecnych pracowników MPK Poznań oraz ich rodzin. W okolicy usytuowany jest Konsulat Rosyjski oraz Szpital Kliniczny nr 5.

Komunikacja

Dojazd do osiedla tramwajarzy w Poznaniu odbywa się głównie za pomocą komunikacji miejskiej, co ułatwia mieszkańcom codzienne przemieszczanie się.

W ramach dostępnych połączeń, autobusy linii 148, 159 oraz 163 kursują do przystanku Grodziska.

---

Oceń: Osiedle tramwajarzy w Poznaniu

---