Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej w Poznaniu to przykład nowoczesnej architektury, który znajduje się w sercu Poznania, w miejscu, gdzie ulice Zwierzyniecka i Gajowa spotykają się na Jeżycach. Jego lokalizacja sąsiaduje z wieloma interesującymi obiektami, takimi jak zabytkowa zajezdnia tramwajowa przy ul. Gajowej oraz Muzeum Kazimiery Iłłakowiczówny, a także Starym ZOO oraz przedwojennym konsulatem Niemieckim.
Realizacja budynku miała miejsce w latach 1963-1967, a jego projektantką była Aleksandra Hubert. Budynek wpisuje się w modernistyczne nurty architektury lecorbusierowskiej, charakteryzując się konstrukcją szkieletową, wspartego na filarach w parterze. Taki styl starko kontrastuje z niższą, historyzującą i secesyjną zabudową otaczających go dzielnicy Jeżyce, w której dominują tradycyjne kamienice. Jego rzut przyjmuje formę nieforemnego ośmioboku, nawiązując tym samym do słynnego wieżowca Grattacielo Pirelli w Mediolanie, współprojektowanego przez Pier Luigi Nervi. Jest to jedno z dwóch odniesień do osiągnięć tego architekta w Poznaniu, oprócz Hali Arena.
Ze względu na swoje przeznaczenie biurowe, elewacja budynku pokryta jest ceramiką, co jest doskonałym przykładem wykorzystania materiałów, dla których powstał. Obecnie, pomimo że wieżowiec został tylko częściowo odnowiony i pomalowany farbą elewacyjną, nadal mieści biura i pełni ważną rolę w miejskiej architekturze Poznania.
Pozostałe obiekty w kategorii "Wieżowce":
Chartowo Tower | Andersia Tower | Collegium Altum w Poznaniu | Punktowce Piekary | Wieżowiec Miastoprojektu w Poznaniu | Wysokościowiec Delta | Wysokościowiec Omega | Biurowiec Bałtyk | Andersia Silver | Nobel Tower | Alfa (kompleks wysokościowców) | Poznań Financial Centre | PGK Centrum IIOceń: Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej w Poznaniu