Mieszkanie-Pracownia Kazimiery Iłłakowiczówny

Muzea

Mieszkanie-Pracownia Kazimiery Iłłakowiczówny to niezwykle interesujące muzeum, które zostało utworzone w celu upamiętnienia znakomitej poetki Kazimiery Iłłakowiczówny. Obiekt ten znajduje się w Jeżycach, w konkretnej lokalizacji – mieszkaniu nr 8 przy ulicy Gajowej 4, które poetka zajmowała od 1948 roku aż do swojej śmierci.

Muzeum nie tylko ukazuje życie i twórczość Iłłakowiczówny, ale także stwarza unikalną przestrzeń, gdzie można poczuć atmosferę czasów, w których żyła. To miejsce stanowi ważny element kultury i historii Poznania, oferując odwiedzającym przybliżenie do życia artystycznego tego okresu.

Charakterystyka

Data 16 lutego 1984 jest szczególnie ważna, ponieważ tego dnia otwarto mieszkanie-pracownię Kazimiery Iłłakowiczówny, w rocznicę jej śmierci. W tej wyjątkowej przestrzeni zachowano pierwotny układ mebli, które świadczą o codziennym życiu poetki.

Ekspozycja muzealna składa się z dwóch odmiennych części. Pierwsza z nich gromadzi niezliczone świadectwa, odznaczenia i nagrody przyznane Iłłakowiczównie, w tym fotokopie jej dokumentów i listów. Znaleźć można tam także maskę pośmiertną, studencki indeks z Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz pierwsze wydanie jej zbioru „Ikarowe loty”. Druga część to natomiast zachowany pokój, pełen mebli, obrazów, książek oraz przedmiotów codziennego użytku, które były częścią jej życia.

O pieczę nad placówką dba Biblioteka Raczyńskich, która organizuje różne wydarzenia związane z życiem i twórczością poetki. W lutym 2014 roku miały miejsce uroczystości z okazji 30-lecia istnienia muzeum, w trakcie których zaprezentowano film „Piętno” autorstwa Grażyny Banaszkiewicz, przybliżający mieszkanie poetki w latach 80. XX wieku. Wiersze Kazimiery Iłłakowiczówny recytowała Daniela Popławska, reprezentująca Teatr Nowy w Poznaniu, a teatr Ba-Ku wystawił sztukę „Ćma”. Jednocześnie odbyła się wystawa „W poezji skamieniało – jest żywe”, zorganizowana przez Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej.

Warto wspomnieć, że poetka dzieliła to mieszkanie z rodziną Żyndów, w tym z przyszłym profesorem Stefanem Żyndą. W 1981 roku w tym miejscu miała miejsce uroczystość, podczas której przyznano jej doktorat honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Tego typu ceremonie zazwyczaj odbywają się w bardziej reprezentacyjnych aulach, jednak ze względu na ograniczoną przestrzeń oraz stan zdrowia artystki, uroczystość miała miejsce w jej pokoju, w obecności zaledwie dwóch osób, w tym samego rektora uczelni.

Co więcej, w muzeum odbywają się coroczne uroczystości wręczenia Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny, świętując pamięć tej wybitnej postaci w polskiej literaturze.

Przypisy

  1. Jolanta Kijowska, Katarzyna Fagiewicz. Spotkania z Profesorem Stefanem Żyndą (1931–2021). „Czasopismo Geograficzne”. Tom 92, Zeszyt 2, 445-452. Polskie Towarzystwo Geograficzne.
  2. Agnieszka Baszko, 30. rocznica powstania Mieszkania-Pracowni Kazimiery Iłłakowiczówny, w: Winieta – pismo Biblioteki Raczyńskich, Poznań, nr 1(65)/2014, s. 1.
  3. Andrzej A. Wituski, Dorota D. Ronge-Juszczyk, Przecież to mój Poznań. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2014, s. 148.
  4. Nagroda im. Kazimiery Iłłakowiczówny. Zeszyty Poetyckie. [dostęp 10.03.2017 r.]

Oceń: Mieszkanie-Pracownia Kazimiery Iłłakowiczówny

★★★★★
Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:25