Eugenia Dudzik

---

Życiorys

Eugenia Dudzik przyszła na świat w Poznaniu, gdzie również dorastała. W trudnych czasach II wojny światowej znalazła się w Warszawie. Po zakończeniu wojny, w 1946 roku, ukończyła Liceum Pedagogiczne w Poznaniu i podjęła pracę w szkole podstawowej w Brąswałdzie, położonej na Warmii. W tej szkole prowadziła różnorodne zajęcia, w tym z gospodarstwa domowego, a także organizowała chór oraz kółko teatralne dla dzieci.

W 1947 roku zaczęła pracować w olsztyneckim domu dziecka, a następnie kontynuowała karierę w Ostródzie oraz w Barczewie, gdzie pełniła funkcję kierowniczki przedszkola. Od roku 1956 dołączyła do kadry pedagogicznej Szkoły Podstawowej nr 2 w Olsztynie, gdzie koncentrowała się na nauczaniu plastyki i techniki. Była również opiekunką szkolnego koła PCK.

W międzyczasie zakończyła studium nauczycielskie oraz podjęła naukę na Uniwersytecie Gdańskim, osiągając tytuł magistra pedagogiki. W latach 1963-1973 pracowała jako nauczycielka w I Liceum Ogólnokształcącym w Olsztynie, gdzie była również opiekunką koła PCK oraz Społeczną Instruktorką Młodzieży. Na tym etapie jej kariery aktywnie wspierała domy dziecka oraz domy starców.

Po pewnym czasie zaczęła pracować w Wojewódzkiej Poradni Wychowawczo-Zawodowej. W latach 1974-1997 była dyżurną telefonu zaufania, co świadczy o jej oddaniu i gotowości niesienia pomocy innym. W 1981 roku związała się z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Olsztynie. Działała na rzecz Olsztyńskiego Stowarzyszenia Chorych Reumatycznie, pełniąc w nim rolę wiceprezeską oraz dbała o Galerię Osób Niepełnosprawnych.

Po przejściu na emeryturę jej aktywność społeczna nie osłabła. W 1994 roku była jednym z inicjatorów utworzenia Uniwersytetu Trzeciego Wieku, a od 1995 roku sprawowała funkcję społecznej kierowniczki tegoż uniwersytetu. W latach 1997-2007 pełniła rolę prezesa Stowarzyszenia Warmińsko-Mazurskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Olsztynie. Ponadto, od 2003 roku, jako stypendystka Prezydenta Miasta Olsztyna, angażowała się w terapię zajęciową dla słuchaczy UTW oraz osób niepełnosprawnych, pracując w domach opieki społecznej i dziennych domach pobytu.

Eugenia Dudzik miała również pasje artystyczne, zajmując się malarstwem. Była córką Leona i żoną Mariana Dudzika. Ostatecznie, po zakończeniu życia, znalazła spoczynek na cmentarzu komunalnym w Olsztynie.

Odznaczenia i wyróżnienia

Eugenia Dudzik w ciągu swojego życia zdobyła wiele odznaczeń oraz wyróżnień, które potwierdzają jej wyjątkowy wkład w działalność społeczną i kulturalną. Lista tych zaszczytów przedstawia się następująco:

• 1961, 1969 – Honorowe Odznaki PCK,
• 1965 – Złota Odznaka honorowa „Zasłużony dla Warmii i Mazur”,
• 1972 – Srebrny Krzyż Zasługi,
• 1975 – Złoty Krzyż Zasługi,
• 1975 – Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania,
• 1979 – Nagroda Kuratora Oświaty i Wychowania,
• 1984 – odznaczenie Za Zasługi dla Oświaty Województwa Olsztyńskiego,
• 1984 – Medal 40-lecia Polski Ludowej,
• 1989 – Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
• 1989 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• 1989 – Nagroda Rektora Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie,
• 1996 – Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie,
• 2005 – tytuł Honorowej Obywatelki Olsztyna.

Każde z tych wyróżnień odzwierciedla jej zaangażowanie oraz pasję w pracy na rzecz społeczeństwa i kultury lokalnej. Dudzik jest niewątpliwie postacią, która pozostawiła trwały ślad w historii Olsztyna.

---

Oceń: Eugenia Dudzik

---